Page 599 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1
P. 599

Èsmaéûl áÿy Qutqàøûnlû


                Bilmirәm, ifadәmin nöqsanlı olmasındanmı, yoxsa bu yazdığım dilә
            kafi dәrәcәdә aşina olmadığımdanmı, nәhayәt, öz qәhrәmanlarımla şiddәtlә
            maraq landığımdanmı, Sәadәtin bu sözlәrinin Rәşid bәyә olan tәsirini tәrif
            etmәkdә acizәm.
                Rәşid bәyin ağzından çıxan sevinc qışqırığı Sәadәtin diqqәtini ona cәlb
            etdi. Sәadәt gecәnin bu vaxtında onun gәlmәyindәn diksinib hәyәcanından
            bir söz söylәyә bilmәyәrәk mat qaldı.
                Rәşid bәy bir müddәt danışa bilmәyib, nәhayәt, özünü topladı vә
            Sәadәtә müraciәt etdi:
                – Ey mәnim ruhum! Ey mәnim Sәadәtim, – dedi, – artıq vaxt yetişdi,
            bu saat ya verdiyin vәdә әmәl etmәlisәn, ya mәnimlә әbәdilik ayrılığı qәbul
            etmәlisәn. Aman, yalvarıram sәnә, gün doğmamış gedәk! Әgәr mәnim bu
            tәklifimi rәdd etsәn, hәyatın mәnim gözümdә bir qiymәti qalmaz, mәn sәnin
            gözünün qabağında bu xәncәri ürәyimә sancaram vә sәnin ayaqlarını öz
            qanımla boyaram.                                                       23
                Sәadәt bu sözlәri eşitdikdә vә sevgilisinin sinәsinә dirәnmiş olan
            xәncәri gördükdә “Gedәk!” – deyә bağıraraq huşsuz düşdü. Bir dәqiqә itir -
            mәdәn Rәşid onu qucağına götürüb yola düşdü. Vәfalı dayә ona bәlәdçilik
            edәrәk, kiçik bir qapını açıb onu küçәyә çıxartdı. Rәşid bәy qapıdan çıxan
            kimi atının üstünә sıçrayaraq sevgilisini dә qucağına basıb, Şamah ilә
            vidalaşdı vә onunla görüşmәyi vәd etdi. Sonra ata bir mahmız vurdu,
            yorulmaz, vәfalı Әziz dә dalınca, şәhәrdәn uzaqlaşmağa üz qoydu.


                                            ***
                Möhtәrәm ağalar! Siz bu hekayәni oxuduqda Sәadәtin tәrifini uzaqdan
            eşitmәklә Rәşid bәyin bütün dünyanı tәrk etmәyә hazır olmasını, özünü
            bağban vә dilәnçi surәtinә salmasını vә nәhayәt, ikinci dәfә görüşdükdә onu
            qaçırmasını gördünüz. Mәn әminәm ki, siz bu hekayәni uydurma vә imkan -
            dan xaric bir şey zәnn edәcәksiniz.
                Yox, ağalar! Siz ki bütün hәyatınızı qadınlar mәclisindә keçirirsiniz,
            onların zәrif sәslәrini, lәtif söhbәtlәrini dinlәyirsiniz. Şәrq ölkәlәrindә bir
            qadının ancaq bir baxışının, hәtta ancaq qadın adının cavan oğlanlara nә
            dәrәcәdә tәsir etdiyini bilmirsiniz. Bu cavanlar üçün qadınların sәsindә nә
            qәdәr lәtafәt olduğunu vә onların dodaqlarından qopan ilk sevgi kәlmәsinin
            cavanların bütün hissiyyatını nә dәrәcәdә qaplamasını tәsәvvürünüzә gәtirә
            bilmәzsiniz! Bu halları anlamaq vә hiss etmәk üçün bu ölkәlәrdә doğulmaq
            vә ya bir neçә il bu ölkәlәrdә hәyat sürmәk lazımdır.
                Bu hekayәni oxumağa etina edәn lütfkar xanımlar! Әgәr siz gәnc
            Sәadәtin ata-anasının әmrindәn boyun qaçırıb bir zәngin vә nәcib xana әrә
            getmәyi rәdd etdiyinә vә Rәşid bәyin uzaqdan tәrifini eşi dib, özünü dә
   594   595   596   597   598   599   600   601   602   603   604