Page 597 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1
P. 597

Èsmaéûl áÿy Qutqàøûnlû


            heç bir şey görmürәm. Bizim evlәnmәyimizә heç bir maneә yoxdur, çünki
            hәr bir çәtinlik bizim eşqimizi artıracaq, cәsarәtimizi ikiqat çoxaldacaq vә
            susuzluqdan yanan çiçәklәr sulandıqda canlandığı kimi, o da canlanacaq.
            Çiçәklәri suvararkәn, qabaqca onlarda düşkünlük olsa da, bir az sonra yeni
            bir qüvvә, yeni bir hәyat qazanmış olurlar. Mәnim atam vә mәmlәkәtim
            üçün heç bir tәhlükә yoxdur. Bu xüsusda tәşvişә düşmәk mәnasızdır. Әgәr
            Kazım xan qarşımıza bir düşmәn kimi çıxsa, o zaman mәn öz atlılarımdan
            başqa, mәni candan sevәn qonşularımızdan da böyük bir qüvvә toplaram.
            Bütün Dağıstan ellәrini dolaşıb hökmran xanlardan kömәk istәrәm. Ondan
            sonra әldә qılınc, ürәkdә eşq alovu vә intiqam atәşi, mәn öz qoşunum ilә
            rәqibimin atasının öz sәrhәdindә onun qarşısına çıxaram. Bir neçә
            çarpışmadan sonra sәn mәni igid atlılarımla bәrabәr, onun Әrәş sarayında
            görәrsәn. Bir dә deyirsәn ki, mәn atamdan xeyir-dua almamışam. Atamın
            bir neçә ay bundan әvvәl Sәadәtә mәnim üçün elçilәr göndәrib ondan rәdd
            cavabı aldığını sәn nә tez unutdun! Bu, onun razılığını göstәrmirmi? Ah,  21
            sevimli Әziz! Sәadәt ilә mәn bir-birimiz üçün dünyaya gәlmişik, bizim
            taleyimiz bir-birinә o qәdәr möhkәm bağlanmış ki, heç bir maneә onu ayıra
            bilmәz. İndi sәn mәnә söylә görüm, biz ayrılandan bәri nә görüb, nә
            eşidibsәn?
                Әziz bu işin onu vә ağasını nә qәdәr tәhlükәlәrә düçar edәcәyini bir
            qәdәr düşündükdәn sonra belә cavab verdi:
                – Bu gün bir az xırda-xuruş şey almaq üçün bazara getdim, iki-üç
            dükan keçmәmişdim ki, birdәn bir sәs-küy qopdu. Bütün dükançılar vә
            müştәrilәr dükanlardan çıxdılar, hamı sәs gәlәn küçәyә tәrәf yüyürdü, mәn
            dә onların dalınca getdim. Bir evin eyvanına çıxıb tamaşa etdim, gördüm
            ki, toy atlısına bәnzәr bir dәstә atlı gәlir. Gәlin aparmağa gәldiklәri
            görünürdü. Dәstәnin başında iki nәfәr gözәl geyinmiş atlı, yedәklәrindә qar
            kimi dümağ, cilovu bәzәkli bir at gәlin üçün aparılırdı. Hәr iki tәrәfdәn
            piyada hәbәşi gәlirdi. Dalda zurna-balaban çalınır, bir dәstә pәhlәvan mil
                        1
            oynada-oynada gedirdi. Bunlardan sonra at boyda iki qatıra qoşulmuş, qızıl-
            gümüş ilә bәzәnmiş bir taxt-rәvan gәlirdi.
                Bu dәstәnin içәrisindә iki nәfәr dә yengә qadın vardı. Onların üzlәri
            rübәnd ilә örtülü olsa da, çalğıçıları, xanәndәlәri, rәqs edәn mütrüblәri vә
                    2
            çәngilәri görә bilirdilәr. Bu iki yengәdәn sonra bir neçә qadın taxt-rәvanın
            dalınca at üstә gәlirdi... Nәhayәt, qiymәtli paltarlar geymiş iki yüz atlının
            başında bir qırmızı libaslı şәxs gәlirdi.
                Mәn bu adamın kim olduğunu soruşdum. Dedilәr ki, bu, Әsgәr ağanın
            әmisidir. Mәnim ağam, şәhәrdәn sizә gәtirdiyim qәmgin әhvalat budur.


            1  həbəşi – zənci
            2  çəngi – qaraçı
   592   593   594   595   596   597   598   599   600   601   602