Page 542 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1
P. 542
Azÿrbaycan ÿdÿbiyyatû antologiyasû
Gecikmiş mәnim kimi –
durnalar qara düşmüş,
Köçüb getmiş ellәri –
kim bilir hara düşmüş.
Dәrdi mәnim çiynimә,
ünü dağlara düşmüş –
Quş uçmaz, karvan keçmәz bu yolları neynirәm.
…Sıra-salxım buz bağlamış pәncәrә önündәyәm.
Ayağının ucuna qalxıb mәzar daşları –
Nә getmәyi bәllidi, nә gәlmәyi yolların…
Kimin? – deyә sormayın.
542 Acı yelindәn bәlli –
bu yurd mәnim yurdumdu,
bu kәnd mәnim kәndimdi…
***
Yağış yağır çatmır yerә,
Tәkcә göy üzü nәmlәnir.
İki gözüm görә-görә,
Çayım zәhәrnәn dәmlәnir.
Karvanım yox, köçәm gedәm,
Aşam üfüqdәn o yana.
Bu dünyaya nabәlәdәm –
Ruhun hardadı, ay ana?
Uzaq bir kәdәrnәn dolu
Göydә buludlar daşlanır.
Ah, yenә dә axşam olur,
Yenә zülümüm başlanır.
