Page 495 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1
P. 495
Zahid Sarûtorpaq
Mahnı
qonşu uşağının qorxulu yuxusunda öldüyüm gün
elә bilirdim gecәyә dağılır pozulmuş surәtim aynadan
demә o an o uşağın yuxusu uzunu
gecәnin dibindә işıqlarını söndürmüş avtomobildә
sürәtlә çırpılırammış bir mahnının divarına
hәlә ölürkәn o mahnının içindәn düşmüş
işıqlı bir gülü dә öpürәmmiş yaralarımla
axirәtin mәnә yazılmış işıqlarının doğmalığına
içimin qәndillәrimi bir şәhadәt verirdi o gecә
ya o qorxmuş çocuğun yuxusumu 495
görünür sonumun haraya uçuqlayacağı oxunurmuş
o çöküb-çökdürdüyüm mahnıda
Yuxusuzluq – 1
gecәqondunun tavanındakı hörümçәk torunda
bir böcәk cәsәdi yellәnirdi ölümündәn razı kimi
amma düşәnә oxşamırdı ağzı açıla qalmış gecәyә
gecәdәki yuxusuzluğun içinә
qonşudakı ağlağan körpәnin sәsindәn
bir cığır uzanırdı qaranlığın ürpәnәn sәssizliyinә
yuxusuzluq o cığırla nә qәdәr imәklәsә dә
can atdığı yerә çata bilmirdi
sabaha çıxırdı qәfildәn çünki
hәmişәki kimi işığa çıxınca hәr şey
fanidә qәrq olurdu gerçәyin qaranlığına
amma böcәk yerindәydi hәlә dә
körpә hәlә dә ağlayırdı
