Page 488 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1
P. 488
Azÿrbaycan ÿdÿbiyyatû antologiyasû
Çәkәr son hesabı әli qәlәmli
Axirәt gününә borcumdu canım.
Yel döyәn varlığım beşikli eyvan,
Körpәlәr ağlayır laylalar üçün.
Susuz, quru canım çöllü-biyaban;
Mәcnunlar sürünür Leylalar üçün.
Mәni tay tutmayın bәdbәxt dәliyә,
Qafamı oynadan qeyrәt qanıdı.
Ölmәyib bir arzum öz әcәliylә,
Bәdәnim şәhidlәr xiyabanıdı.
488
Demәyin canım qan, qan bir qaşıqdır –
Nә bilәr böyrümdәn tәlәsik qaçan?
İçim elә tünlük,
qarışıqdı ki,
Canım da az qalır
canımdan qaça...
Bilmirәm körpüsü, sәkisi nәdi –
Sallanıb keçirәm yolun ağından.
Canımda nәlәr var, çәkisi nәdi? –
Bir az dizim bilir uc-qulağından...
Daha ağlım kәsir... nәdir qandığım
Hәr anı ağ-qara, haça canımdan,
Üstü batıq köksüm nәnә sandığı –
Bilirsәn nәlәr var qoca canımda?
