Page 437 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1
P. 437
Bþyökxan Pÿrviz
Mәndәn sonra
Elә bilmә çiçәklәrin, güllәrin,
Mәnsiz boynu bükülәcәk, әzizim.
Qismәt olsa, adım dildә, dodaqda,
Orda-burda çәkilәcәk, әzizim.
Ümid olma nә ömürә, nә baxta,
Әcәl baxmır nә xәstәyә, nә vaxta.
Mәndәn sonra bu yatdığım otaqda,
Bir çarpayı sökülәcәk, әzizim.
Dünyadı da, ağlatmaqdı peşәsi, 437
Üzü bәrkdi, çiliklәnmәz şüşәsi.
Bir tәrәfdәn qırılacaq meşәsi,
Bir tәrәfdәn әkilәcәk, әzizim.
Orda bir gәlin ağlayır
Orda bir gәlin ağlayır,
Yarasını soruşmayın,
Saçları tamam ağarıb,
Qarasını soruşmayın.
Aman, necә dә kövrәkdi?
Gözәldi, yenә göyçәkdi.
Örtdüyü qara örpәkdi,
Xarasını soruşmayın.
O qızların xası idi,
Dәrdә, qәmә asi idi,
Armudun yaxşısı idi,
Sonrasını soruşmayın…
