Page 415 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1

Zÿlimxan Yaqub

Şair

Demәk, halalına haramlıq qatıb,
Tutduğu zirvәdәn enirsә şair,
Demәk, ortalıqda şeytan işi var,
Kor qalan ocaqtәk sönürsә şair.

Sәsi dağdan gәlir, arandan gәlir,
Sәdası İrandan, Turandan gәlir,
Mayası Ayәdәn, Qurandan gәlir,
Yenilmәz zamanı yenirsә şair.

Ruhu olmayanın tәrpәnmәz tükü,
Ürәyi olanın sevgidir yükü. 415
Dәrin bir keçmişә bağlıdı kökü,
Ürәkdә heykәlә dönürsә şair.

Saflığı dağların dümağ qarıdı,
Yönü düzә sarı, haqqa sarıdı.
Dediyi Allahın kәlamlarıdı,
Peyğәmbәr dilindә dinirsә şair.

Portret

Mәn bir dağ çayıyam, dağ bulağıyam,
Mәnim çoxalmağım, azalmağım var.
Gәlir bu bağların tәbiәtindәn,
Coşub-daşmağım var, sozalmağım var.

Sözdәn öz ömrümә bir heykәl yonub,
Gözәllik önündә heyrәtdәn donub,
Arıtәk çiçәkdәn-çiçәyә qonub,
Dәdә ocağından köz almağım var.

Suyam – damla-damla daşdan çıxmışam,
Gözәm, göz yaşıyam, yaşdan çıxmışam.
Bir qarlı, boranlı qışdan çıxmışam,
Tәzә çiçәklәnib yaz olmağım var.