Page 411 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1
P. 411
Vaqif Bayatlû Odÿr
Bu dünyanın aynaları
biri qocaltmayacaq,
bizim nә yaşımız var?!
Bir söz demәmiş çәkilib getmәyәcәk
gecәnin qaranlıqları.
Çoxdan, lap çoxdan
unutduğun bir dost olacaq
uzaqlarda qaralan ağac.
Bir dә bir kimsәni sevmәyәcәyәm
Hәr gün bir sevdaya düşüb inlәyәn 411
Bu dәli könlümә yanıram, dostlar.
Bir dә sevda nәdi, bilmәyәcәyәm,
Bir dә bir kimsәni sevmәyәcәyәm.
Bir dә bu dünyada eşqdәn yazmağa,
Gecәlәr azmağa daha halım yox.
Bu xan oğlanlara, xanım qızlara
Qara sevda nәdi, bir sualım yox...
Getdi gözlәrimdәn bir dәvә kini,
Getdi qollarımdan küçә davası.
Bahar ağaclardan çәkilәn kimi
Çәkildi başımdan sevgi havası.
Könlüm dәliliyi unutdu çoxdan,
Axır ki, ağlımın sәsinә uydum.
Qonur gözlәrimdә yorğunluq – haqdan,
Doydum küçәlәrdәn, yollardan doydum.
Bir dә sevda nәdi, bilmәyәcәyәm,
Bir dә bir kimsәni sevmәyәcәyәm.
