Page 410 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1
P. 410
Azÿrbaycan ÿdÿbiyyatû antologiyasû
Mәn zalım adamam, kamança
Qardaşım ağaclar, bacım çiçәklәr.
Bir dә söz tutdu sizi,
söz tutdu, sevda qurutdu.
Üz tutub yüyürmәyin mәnә sarı,
bağlanıb gözümün yaş qapaqları.
Dünyanın bәla qapıları,
qala qapıları, daş qapıları,
yetim qapıları, boş qapıları
bağlanıb könlümә, bağlanıb,
410 bağlanıb gözümün yaş qapaqları.
Mәn söz balasıyam, zalım tifili,
sürüşüb alnımdan Allahın әli,
daha sәn dә,
sәn dә ağladammazsan mәni,
mәn zalım adamam, kamança.
Dünyada dәrd qalmayacaq
Dünyada dәrd qalmayacaq,
Bütün dәrdlәrin çarәsi
böyüyәcәk uşaqlarla.
Böyüyәcәk, böyüyәcәk...
Başımız açılacaq
dünyanın hay-küyündәn,
Uşaqlar tabutları alacaq
böyüklәrin çiynindәn.
Yaz mövsümlәri, payız sonları
dünyada söz qalmayacaq –
gözlәrimiz danışacaq.
