Page 337 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1
P. 337
Øàùìàð ßêáÿðçàäÿ
Yada әtir saçdı gülüstanımız,
Mәn hәsrәt qoxladım çiçәk yerinә.
Yedi içimizdәn bizi fitnә-fel,
Qarışqalar qarşısında çökdü fil.
Tanrımızın sinәsindәn elә bil
Qara daş asıldı ürәk yerinә.
Tәzә nağara
Sitәm görәcәksәn ulduzlar sanı,
Bir azdan başına od әlәnәcәk. 337
Dodaqlar öpәcәk qara zurnanı,
Sәninsә sifәtin sillәlәnәcәk.
Hәlә tәpәr topla, dözüm yığ hәlә,
Qanları coşdurub qaynatmalısan.
Üzünә çırpılan sillәlәr ilә
Toya gәlәnlәri oynatmalısan.
Bir azdan düşәcәk üstünә әllәr,
Sәni nağaraçı yesir edәcәk!
Ağrından hәzz alıb süzәn gözәllәr
Fәryadın üstündә yallı gedәcәk.
Bu alın yazındır, nә küs, nә inci,
Çırtma çatlayacaq qaşında sәnin.
Dәrdә bax, hamının toyu, sevinci
Qapaza dönәcәk başında sәnin.
Alın yazısından qaçmayıb heç kim,
Sitәmә sinә gәr, qәmә qәlәm çәk!
Yediyin sillәlәr, qorxma, әzizim,
Şәninә әskiklik gәtirmәyәcәk.
Qoşa şapalağa dözәcәk dәrin,
Nalәn musiqiyә dönәcәk hökmәn,
