Page 177 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1

Balaø Azÿroülu

Ulu tanrı

Bir bәndәnәm bu dünyaya gәlәli,
Ulu Tanrım, bu bәndәnә hәyan ol.
Sәndәn başqa yox kimsәyә ümidim,
Ulu Tanrım, bu bәndәnә hәyan ol.

Bu dünyanın gәrdişinә dolandım,
Nә dedilәr doğru bildim, inandım.
Bu hәyatın yollarında talandım,
Ulu Tanrım, bu bәndәnә hәyan ol.

Fәlәk mәnlә düz gәlmәdi, kәs oldu, 177
Arzularım, ümidlәrim heç oldu.
Taleyimә yazılanlar pozuldu,
Ulu Tanrım, bu bәndәnә hәyan ol.

Xәbәrim yox mәnsiz qalan elimdәn,
Nә edim ki, heç nә gәlmәz әlimdәn.
Bir an belә adın düşmәz dilimdәn,
Ulu Tanrım, bu bәndәnә hәyan ol.

Bir çinaram, әyilmәrәm yelә mәn,
Sinә gәrrәm tufana mәn, selә mәn.
Hәr an bunu gәtirәrәm dilә mәn,
Ulu Tanrım, bu bәndәnә hәyan ol.

Hәyan olsan arzularım çin olar,
Gözlәrimdә bütün dünya durular.
Ürәyimdә neçә-neçә arzum var,
Ulu Tanrım, bu bәndәnә hәyan ol.

Dilimdәdir, Tanrı sözü, haqq sözü,
Hәr çәtini asan edәr haqq özü.
Qismәt ola bir dә görәm Tәbrizi,
Ulu Tanrım, bu bәndәnә hәyan ol,
Sәndәn dilәk dilәyәnә hәyan ol.