Page 94 - "Xəzər"
P. 94
keçib-gedərkən, qırmızı kərpicdən bəxtləri yatıb, tale onlardan üz çevirib.
tikilmiş, damı şiferlə örtülmüş tənha Getdikcə daha da kasıblayırdılar, buna
bir ev gördülər. Zeytun və şam baxmayaraq, bir-birinə daha çox
ağaclarıyla əhatələnən ev düz yarğanın bağlanır, bu evdə yaşadıqları üçün
kənarında, yolun üstündə tikilmişdi. özlərini xoşbəxt hiss edirdilər. Odur
Kolluğun arasında bir lövhə gözə ki, ən böyük qorxuları bu evi itirmək
dəyirdi: “Kafe üçün ideal yer. Satılır”. idi. İndi hardansa gəlib çıxmış bu
Sanki yuxu görürdülər, birdən-birə on- naməlum, yaşlı qadın cildini dəyişmiş
lara elə gəldi ki, artıq bütün iztirablar mələk, çamadanında bütün dərdlərə
arxada qalıb. Axşamtərəfi mehmanxa- dərman, bütün yaralara məlhəm
nanın həyətindəki skamyada oturub gəzdirən təbib kimi gəlirdi onlara. Bu
dincələrkən, bir xeyirxah cənabla tanış dəqiqələrdə qadın ikinci mərtəbədə,
oldular. Söz sözü çəkdi, öz arzularını isti suyla dolu, buğlanan vannaya
həmin kişiyə danışdılar. Məlum oldu girməyə hazırlaşırdı.
ki, bu cənabın bir tanışı var, əgər onu Bir qədər əvvəl onlar boş zalda,
94 şərik götürsələr, gənclərə borc pul çoxdandır qonaq-qara üzü görməyən
2015 verə bilər. Sözün qısası, evləndilər, stollardan birinin arxasında oturub,
kafe də açdılar. Açılışdan qabaq kafenin hesab kitabını yoxlayırdılar. Yenə də
üstündəki lövhəni dəyişdirdilər – indi həmişəki söhbətin üzərinə qayıtdılar.
kafe “Fənər” yox, “Röya” adlanırdı. – Bu kağızları çək-çevir eləməyin
Kimsə deyə bilər ki, kafenin adının mənası yoxdur, onsuz da pul tapa
dəyişdirilməsi yaxşı əlamət deyil. Ola bilməyəcəyik, – cana doymuş Arevalo
bilsin, bu sözlərdə bir həqiqət var – dedi, – özümüz də bugün-sabah ödəniş
cavan ər-arvadın arzularının mücəssə- etməliyik.
məsi olan bu xəlvət yerin çox füsunkar – Biz geri çəkilə bilmərik, – Xuliya
Adolfo Kasares. Qəbri necə qazmalı mənzərəsi vardı, di gəl, müştərilər bu- cavab verdi.
raya ayaq basmırdı. Nəhayət, Areval- – Mən geriyə çəkilib-çəkilməməkdən
oyla Xuliya başa düşdülər ki, vergiləri danışmıram, sadəcə, demək istəyirəm
ödəmək və borcdan xilas olmaq üçün ki, bu işlərin axırı yoxdur, boş-boş
kifayət qədər pul toplaya bilməyəcəklər. danışmaqla möcüzə yaratmaq olmaz.
Borc faizləri də bir yandan, günbəgün Әlimizdən nə gəlir? Neyləyək, yenə
artıb çoxalmaqdaydı. Onlar cavanlara də Nekoçea və Miramara reklam
xas çılğınlıqla yeni planlar qurur, öz məktubları göndərək? Son dəfə
“Röya”larını itirmək istəmirdilər. Yenidən göndərdiyimiz məktublar bizə ucuz
Buenos-Ayresə qayıdıb, kontorda ömür başa gəlmədi. Bəs nəticəsi nə oldu?
çürütmək onlar üçün cəhənnəm Vur-tut bir neçə xanım təşrif buyurub,
əzabından betər idi. Hər şey çox yaxşı adama bir fincan çay içdilər, pulumuz-
başlamışdı və indi, birdən-birə işlər dan da kəsdilər.
korlandığı üçün onlara elə gəlirdi ki, – Təklifin nədir? Məğlub olduğu-
tikilmiş, damı şiferlə örtülmüş tənha Getdikcə daha da kasıblayırdılar, buna
bir ev gördülər. Zeytun və şam baxmayaraq, bir-birinə daha çox
ağaclarıyla əhatələnən ev düz yarğanın bağlanır, bu evdə yaşadıqları üçün
kənarında, yolun üstündə tikilmişdi. özlərini xoşbəxt hiss edirdilər. Odur
Kolluğun arasında bir lövhə gözə ki, ən böyük qorxuları bu evi itirmək
dəyirdi: “Kafe üçün ideal yer. Satılır”. idi. İndi hardansa gəlib çıxmış bu
Sanki yuxu görürdülər, birdən-birə on- naməlum, yaşlı qadın cildini dəyişmiş
lara elə gəldi ki, artıq bütün iztirablar mələk, çamadanında bütün dərdlərə
arxada qalıb. Axşamtərəfi mehmanxa- dərman, bütün yaralara məlhəm
nanın həyətindəki skamyada oturub gəzdirən təbib kimi gəlirdi onlara. Bu
dincələrkən, bir xeyirxah cənabla tanış dəqiqələrdə qadın ikinci mərtəbədə,
oldular. Söz sözü çəkdi, öz arzularını isti suyla dolu, buğlanan vannaya
həmin kişiyə danışdılar. Məlum oldu girməyə hazırlaşırdı.
ki, bu cənabın bir tanışı var, əgər onu Bir qədər əvvəl onlar boş zalda,
94 şərik götürsələr, gənclərə borc pul çoxdandır qonaq-qara üzü görməyən
2015 verə bilər. Sözün qısası, evləndilər, stollardan birinin arxasında oturub,
kafe də açdılar. Açılışdan qabaq kafenin hesab kitabını yoxlayırdılar. Yenə də
üstündəki lövhəni dəyişdirdilər – indi həmişəki söhbətin üzərinə qayıtdılar.
kafe “Fənər” yox, “Röya” adlanırdı. – Bu kağızları çək-çevir eləməyin
Kimsə deyə bilər ki, kafenin adının mənası yoxdur, onsuz da pul tapa
dəyişdirilməsi yaxşı əlamət deyil. Ola bilməyəcəyik, – cana doymuş Arevalo
bilsin, bu sözlərdə bir həqiqət var – dedi, – özümüz də bugün-sabah ödəniş
cavan ər-arvadın arzularının mücəssə- etməliyik.
məsi olan bu xəlvət yerin çox füsunkar – Biz geri çəkilə bilmərik, – Xuliya
Adolfo Kasares. Qəbri necə qazmalı mənzərəsi vardı, di gəl, müştərilər bu- cavab verdi.
raya ayaq basmırdı. Nəhayət, Areval- – Mən geriyə çəkilib-çəkilməməkdən
oyla Xuliya başa düşdülər ki, vergiləri danışmıram, sadəcə, demək istəyirəm
ödəmək və borcdan xilas olmaq üçün ki, bu işlərin axırı yoxdur, boş-boş
kifayət qədər pul toplaya bilməyəcəklər. danışmaqla möcüzə yaratmaq olmaz.
Borc faizləri də bir yandan, günbəgün Әlimizdən nə gəlir? Neyləyək, yenə
artıb çoxalmaqdaydı. Onlar cavanlara də Nekoçea və Miramara reklam
xas çılğınlıqla yeni planlar qurur, öz məktubları göndərək? Son dəfə
“Röya”larını itirmək istəmirdilər. Yenidən göndərdiyimiz məktublar bizə ucuz
Buenos-Ayresə qayıdıb, kontorda ömür başa gəlmədi. Bəs nəticəsi nə oldu?
çürütmək onlar üçün cəhənnəm Vur-tut bir neçə xanım təşrif buyurub,
əzabından betər idi. Hər şey çox yaxşı adama bir fincan çay içdilər, pulumuz-
başlamışdı və indi, birdən-birə işlər dan da kəsdilər.
korlandığı üçün onlara elə gəlirdi ki, – Təklifin nədir? Məğlub olduğu-
