Page 152 - "Xəzər"
P. 152
– Bu da sənə qulağının əvəzi! İndən ların yaddaşında kilsənin adı “Milkov
belə adına tayqulaq deyəcəklər... İndi monastırı” kimi qaldı.
sənin damğan var, dilin açılsa, səni Geriyə, Dunaya tərəf çəkilərkən
asanca tanıyacağam. Smederevdən bir az aralıda, çayın
İnsanlar unutmaq istəklərinə görə qırağına toplaşıb o taya necə keçəcək-
növlərə bölünürlər. Leandr tikilinin lərini bilməyən qaçqınların arasında
yanında dayanmışdı; elə bil öz tikdiyini Leandr öz taqətdən düşmüş yorğun
tanımırdı. Başa düşürdü ki, çox gəzib dostunu – Diomidini gördü. Bu dəfə
dolaşıb, amma bütün bu müddətdə dostlar atı yedilər, sonra Leandr ona
qəlbi bir yerdə qalmışdı. Hələ qayıq kirələdi, bir düjün dukat verib
monastırda, gölün sahilində olarkən qarşı sahilə, Avstriya tərəfə yola saldı.
sirkədə isladıb qurutduğu çörək Tapşırdı ki, Sremdə, Slankamenə yaxın
dilimlərini çantasından çıxartdı, quru bir yerdə yeni kilsənin tikintisi üçün
loxmaları ovcunda əritdiyi qarın suyun- material toplasın, avadanlıq tədarük
da islatdı və alınan bir ovuc yaxşı etsin. Özü isə Dunayın bu tayında
152 sirkə ilə yuyundu. Sonra ətrafa nəzər qalıb bir müddət gözlədi. Həmin vaxt
2015 saldı, əyilib buzun altından axan çayın camaat, o taya adlamaqda işlərinə
yarayacaq hər şeyi qapazlayıb özlərini
səsinə qulaq verdi. Buzu kövrək cənnətin göbəyindən axdığı deyilən
yerindən qırıb bir neçə kəlmə pıçıldadı. Dunayın çılğın sularına vurdu. Onda
Suyun şırıltısı dediklərini sözbəsöz Leandr Qrotskedən bir az aralıda, suya
qaytaranda Leandr gülümsədi. O, suya yaxın yerdə yeni kilsə tikməyə başladı.
yunan dilində “teotokos” pıçıldamışdı, Kilsəni Rainovatsedə yonulmuş daşdan
su da bu yunan sözünü təkrar etdi. ucaldıb, onu Müqəddəs Ananın mövlu-
Düşündü ki, hərgah latınca bilsəydim, duna həsr elədi. Divarlar ucaldıqca
suya da latınca danışmaq öyrədərdim. yorğun adamın işi daha da çətinləşir,
Su tutuquşu kimi idi, öyrənmək daşı lazım olan yerə qaldırmaq it
Milorad Paviç. Küləyin astar üzü qabiliyyəti vardı. “Suyun astar üzü”, zülmünə çevrilirdi. Arada qaçqın
– Leandr düşündü. Bu vaxt başının qayıqlarının düzüldüyü Dunayın o
üstündən iyli-qoxulu fuqa quşu uçub- tayına nəzər salırdı; buradan baxanda
keçdi. Fuqanın elə dözülməz iyi var qayıqlar necə gəldi atılmış ayaqqabıları
ki, bu üfunətlə yayda başqa quşları xatırladırdı. İş çox ağır gedirdi. Heydən
öldürürlər. Quş Leandrı əcaib yuxudan düşmüş, gücü büsbütün tükənmiş Le-
oyanmağa, tilsimdən çıxmağa məcbur andr son daşları kilsənin yuxarı
etdi. Yuxulu-yuxulu öz tikilisinə baxdı, hissəsinə ehtimal elədiyindən xeyli
nitqi yerinə qayıtdı, heç nə olmamış gec qaldıra bildi. İndi ona aydın
kimi işini davam etdirdi. Kilsəni başa olmuşdu ki, fərqli ritmdə yaşayan yalnız
çatdırıb əvvəlkitək xeyir-duasını verdi, insanların və heyvanların iki tipi deyil,
xaç çevirdi. Həmin vilayətdə yaşayan- onun öz əlləri də fərqli tezliklə yaşayıb
belə adına tayqulaq deyəcəklər... İndi monastırı” kimi qaldı.
sənin damğan var, dilin açılsa, səni Geriyə, Dunaya tərəf çəkilərkən
asanca tanıyacağam. Smederevdən bir az aralıda, çayın
İnsanlar unutmaq istəklərinə görə qırağına toplaşıb o taya necə keçəcək-
növlərə bölünürlər. Leandr tikilinin lərini bilməyən qaçqınların arasında
yanında dayanmışdı; elə bil öz tikdiyini Leandr öz taqətdən düşmüş yorğun
tanımırdı. Başa düşürdü ki, çox gəzib dostunu – Diomidini gördü. Bu dəfə
dolaşıb, amma bütün bu müddətdə dostlar atı yedilər, sonra Leandr ona
qəlbi bir yerdə qalmışdı. Hələ qayıq kirələdi, bir düjün dukat verib
monastırda, gölün sahilində olarkən qarşı sahilə, Avstriya tərəfə yola saldı.
sirkədə isladıb qurutduğu çörək Tapşırdı ki, Sremdə, Slankamenə yaxın
dilimlərini çantasından çıxartdı, quru bir yerdə yeni kilsənin tikintisi üçün
loxmaları ovcunda əritdiyi qarın suyun- material toplasın, avadanlıq tədarük
da islatdı və alınan bir ovuc yaxşı etsin. Özü isə Dunayın bu tayında
152 sirkə ilə yuyundu. Sonra ətrafa nəzər qalıb bir müddət gözlədi. Həmin vaxt
2015 saldı, əyilib buzun altından axan çayın camaat, o taya adlamaqda işlərinə
yarayacaq hər şeyi qapazlayıb özlərini
səsinə qulaq verdi. Buzu kövrək cənnətin göbəyindən axdığı deyilən
yerindən qırıb bir neçə kəlmə pıçıldadı. Dunayın çılğın sularına vurdu. Onda
Suyun şırıltısı dediklərini sözbəsöz Leandr Qrotskedən bir az aralıda, suya
qaytaranda Leandr gülümsədi. O, suya yaxın yerdə yeni kilsə tikməyə başladı.
yunan dilində “teotokos” pıçıldamışdı, Kilsəni Rainovatsedə yonulmuş daşdan
su da bu yunan sözünü təkrar etdi. ucaldıb, onu Müqəddəs Ananın mövlu-
Düşündü ki, hərgah latınca bilsəydim, duna həsr elədi. Divarlar ucaldıqca
suya da latınca danışmaq öyrədərdim. yorğun adamın işi daha da çətinləşir,
Su tutuquşu kimi idi, öyrənmək daşı lazım olan yerə qaldırmaq it
Milorad Paviç. Küləyin astar üzü qabiliyyəti vardı. “Suyun astar üzü”, zülmünə çevrilirdi. Arada qaçqın
– Leandr düşündü. Bu vaxt başının qayıqlarının düzüldüyü Dunayın o
üstündən iyli-qoxulu fuqa quşu uçub- tayına nəzər salırdı; buradan baxanda
keçdi. Fuqanın elə dözülməz iyi var qayıqlar necə gəldi atılmış ayaqqabıları
ki, bu üfunətlə yayda başqa quşları xatırladırdı. İş çox ağır gedirdi. Heydən
öldürürlər. Quş Leandrı əcaib yuxudan düşmüş, gücü büsbütün tükənmiş Le-
oyanmağa, tilsimdən çıxmağa məcbur andr son daşları kilsənin yuxarı
etdi. Yuxulu-yuxulu öz tikilisinə baxdı, hissəsinə ehtimal elədiyindən xeyli
nitqi yerinə qayıtdı, heç nə olmamış gec qaldıra bildi. İndi ona aydın
kimi işini davam etdirdi. Kilsəni başa olmuşdu ki, fərqli ritmdə yaşayan yalnız
çatdırıb əvvəlkitək xeyir-duasını verdi, insanların və heyvanların iki tipi deyil,
xaç çevirdi. Həmin vilayətdə yaşayan- onun öz əlləri də fərqli tezliklə yaşayıb