Page 55 - 2017-4
P. 55
ar PO Tərcümə: Fərhad abdullayev
quyu Və SaaT KəFKİrİ
“Impiatortor umlongashietur- 55
ba furor es Sanguinis innoc ui, nou 2017
saita,aliu tSospitenuncpatr ia,frac-
tonuncfuner isantro,Morsubidu-
rafuit,vitasalusquepatent” .(lat.)
(“İns anqan ınasus am ışzalım-
ların hərisliyi onlar ın bitib-tükən-
məkbilm əyənehtir as ın ıkörükləyir-
di. Azaddır artıq vətən, dağ ılıb o
məz arlıqlar,amansızölümüntüğyan
etdiy iyerlərd əind ihəyatvəsəad ət
bərq ərarolub” .)
Paris inYak obinçilərklubu-
nunyer indətik ilməs inəzərdətu-
tulanbazar ındarv azasındak ıyaz ı
H aldan düşmüşdüm, canım sı- qorxudan əsdiyim anlarda otağın divarla- edqar Po. quyu və saat kəfkiri
xılırdı, taqətim qalmamışdı, rındakı qara pərdələrin azacıq titrədiyi ya-
nəhayət, əl-qolumu açıb mə- dımdadır; sonra baxışlarım masa üstündə-
nə oturmaq imkanı veriləndə huşumu itir- ki yeddi uzun şamda ilişib qaldı. Onları
dim. Hökm, dəhşətli ölüm hökmü – ən əvvəlcə mərhəmət rəmzi sandım – sanki
axırıncı eşitdiyim bu oldu. İnkvizitorların işıqlı mələk idilər, məni xilas etməyə gəl-
anlaşılmaz sözləri qulağımda vızıltı kimi mişdilər; amma ölüm kabusu dərhal ru-
səslənir, bu vızıltı içimi yerindən oynadır- humu bürüdü, vücudumun bütün hücey-
dı. Tezliklə o da sakitləşdi – artıq heç nə rələri əsməyə başladı, elə bil bədənim-
eşitmirdim. Əvəzində, gözlərim hədəqə- dən elektrik cərəyanı buraxmışdılar. Mə-
sindən çıxmışdı, hər şeyi çox aydın ləklər başından alov saçan anlaqsız ka-
görürdüm! Hakimlərin dodağının tərpəni- busa çevrildilər, başa düşdüm ki, onlar-
şini ayırd edirdim. Məncə, dodaqları ağ, dan kömək gözləməyin mənası yoxdur.
– indi yazdığım kağızdan da ağ idi – qey- Elə həmin an ağlımda təntənəli musiqiyə
ri-adi, nazik, lap nazik eybəcər dodaqları bənzər fikir səsləndi – məzarda şirin-şirin
vardı. O dodaqlar qəzəb, əzazillik, nifrət uyumaq. Bu fikir oğrun-oğrun gəlmişdi,
və insan əzablarına etinasızlıq ifadə edir- haradan, niyə gəldiyini başa düşmürdüm,
di. Həmin dodaqların hələ də taleyimi həll hələ uzun müddət də mənasını anlaya
etməklə məşğul olduğunu, barəmdəki
ölüm hökmünü səsləndirdikcə də əzilib-
büzüldüyünü görürdüm. Onların tərpəni-
şində adımın hecalarını ayırd edib diksi-
nirdim, amma səslərini eşitmirdim. Bir də,
quyu Və SaaT KəFKİrİ
“Impiatortor umlongashietur- 55
ba furor es Sanguinis innoc ui, nou 2017
saita,aliu tSospitenuncpatr ia,frac-
tonuncfuner isantro,Morsubidu-
rafuit,vitasalusquepatent” .(lat.)
(“İns anqan ınasus am ışzalım-
ların hərisliyi onlar ın bitib-tükən-
məkbilm əyənehtir as ın ıkörükləyir-
di. Azaddır artıq vətən, dağ ılıb o
məz arlıqlar,amansızölümüntüğyan
etdiy iyerlərd əind ihəyatvəsəad ət
bərq ərarolub” .)
Paris inYak obinçilərklubu-
nunyer indətik ilməs inəzərdətu-
tulanbazar ındarv azasındak ıyaz ı
H aldan düşmüşdüm, canım sı- qorxudan əsdiyim anlarda otağın divarla- edqar Po. quyu və saat kəfkiri
xılırdı, taqətim qalmamışdı, rındakı qara pərdələrin azacıq titrədiyi ya-
nəhayət, əl-qolumu açıb mə- dımdadır; sonra baxışlarım masa üstündə-
nə oturmaq imkanı veriləndə huşumu itir- ki yeddi uzun şamda ilişib qaldı. Onları
dim. Hökm, dəhşətli ölüm hökmü – ən əvvəlcə mərhəmət rəmzi sandım – sanki
axırıncı eşitdiyim bu oldu. İnkvizitorların işıqlı mələk idilər, məni xilas etməyə gəl-
anlaşılmaz sözləri qulağımda vızıltı kimi mişdilər; amma ölüm kabusu dərhal ru-
səslənir, bu vızıltı içimi yerindən oynadır- humu bürüdü, vücudumun bütün hücey-
dı. Tezliklə o da sakitləşdi – artıq heç nə rələri əsməyə başladı, elə bil bədənim-
eşitmirdim. Əvəzində, gözlərim hədəqə- dən elektrik cərəyanı buraxmışdılar. Mə-
sindən çıxmışdı, hər şeyi çox aydın ləklər başından alov saçan anlaqsız ka-
görürdüm! Hakimlərin dodağının tərpəni- busa çevrildilər, başa düşdüm ki, onlar-
şini ayırd edirdim. Məncə, dodaqları ağ, dan kömək gözləməyin mənası yoxdur.
– indi yazdığım kağızdan da ağ idi – qey- Elə həmin an ağlımda təntənəli musiqiyə
ri-adi, nazik, lap nazik eybəcər dodaqları bənzər fikir səsləndi – məzarda şirin-şirin
vardı. O dodaqlar qəzəb, əzazillik, nifrət uyumaq. Bu fikir oğrun-oğrun gəlmişdi,
və insan əzablarına etinasızlıq ifadə edir- haradan, niyə gəldiyini başa düşmürdüm,
di. Həmin dodaqların hələ də taleyimi həll hələ uzun müddət də mənasını anlaya
etməklə məşğul olduğunu, barəmdəki
ölüm hökmünü səsləndirdikcə də əzilib-
büzüldüyünü görürdüm. Onların tərpəni-
şində adımın hecalarını ayırd edib diksi-
nirdim, amma səslərini eşitmirdim. Bir də,