Page 295 - 2017-4

daşı qazdıqca, o, suyun üzündəki lə- hamarladığı taxta parçasını çıxardı. Onu 295
pələrə, çayın qarşı sahilindəki yarpaqlara daşla ağaca mismarladı. Mismarlardan 2017
tamaşa edirdi. biri əyildi. İndi həmin xatirə lövhəsində
yazılmışdı:
– O kimdi? – Qız çayın o tərəfinə işa-
rə elədi. “Burada İnsan dayanıb”.
Bəlkə də, özü elə fikirləşmək istəyirdi,
– Harada? – Frenk çöndü. – Heç kəsi amma and içə bilərdi ki, maqnoliya razı-
görmürəm. dır, bundan çox məmnum qalıb. Onun
zeytun yaşıllı rəngdə olan yarpaqları al-
– Yəqin, getdi. – Si inamsız halda dil- qırmızı, nəhəng Günəşin altında titrəşir-
ləndi. di.

Onun gözünə qəşəng kostyumlu, pen- 17
cəyindən qızıl saat zənciri sallanan bala- Mən uzun müddət durub ağaca bax-
ca kişi görünmüşdü. Gülümsünürdü. dım.
Çox güclü görünürdü.
Frenk çalanı xeyli dərinlətdi, enini də Həm də çox gözəl.
bir metr elədi. Bir az əziyyət çəkməli ol- Tən ortasından yaralı.
muşdu: ağacın rişələri həyatlarına olan Amma sağ-salamat.
gözlənilməz müdaxiləyə müqavimət göstə- Si çiynimə toxundu.
rirdi. Günəş qızarıb torpağa yaxınlaşırdı. Yüngülcə.
Suyun üzərində mığmığalar uçuşurdu. Frenk?
Arılar evlərinə dönmüşdü. İşıldaquşlar ax- Hə?
şamı gözləyirdi. Muskat üzümünün quş- Gedək, qardaş. Evə gedək.
ların dimdiyinə tuş gələn dənələrinin zərif
qoxusu qəbirqazanı sakitləşdirirdi. Qar-
daşla bacı alabəzək tabutu qəbrə dikinə
salladılar. Frenk tabutun üstünə torpaq
töküb, cibindən iki ədəd mismar, ağardıb

Toni Morrison. evə qayıdış