Page 96 - "Xəzər"
P. 96
O, pilləkənlə yataq otağına qalxdı. ilə qalstuku açıb, onu da əvvəlkilərin
– Eli, nolar, de görüm, sənə nə lazımdır, üstünə qoydu.
niyə lazımdır? – Alt paltarı, – birdən yadına düşdü. –
Geri qanrıldı, Miriama yuxarıdan-aşağı, Ona alt paltarı da lazım olacaq.
pilləkənin üstündən baxdı. – Kimə?
– Sən niyə də mənim nəsə elədiyimi, Bu vaxt Eli corablarını çıxarırdı.
özüm bunu deməzdən qabaq izah etmə- Miriam diziüstə çökdü, sol əliylə
yəsən. Bu, onsuz da heç nəyi dəyişmə- corabını çıxartmaqda ona kömək elədi
yəcək.
və corab əlində döşəmədə oturdu.
– Eli, mən kömək etmək istəyirəm.
– Eli, uzan. Xahiş edirəm, uzan.
– Bunun sənə aidiyyəti yoxdur.
– Plaza 9-3103.
– Axı sənə kömək etmək istəyirəm.
– Nə?
– Elədisə, danışma, sus.
– Ekmanın telefonu. Zəhmət çəkib,
– Axı mən görürəm ki, sən dilxorsan, bir də məlumat kitabçasına baxma.
– Miriam iki nəfərin yerinə nəfəs ala-ala,
– Eli.
tövşüyə-tövşüyə ərinin ardınca pilləkənlə
– Mənə yarınmağa çalışma. Üzündəki
96 qalxmağa başladı.
2016 – Eli, bəs indi nə istəyirsən? ifadə məni iyrəndirir. Məni inandırmağa
– Köynək. çalışma ki, belə deyil.
O, palıd ağacından düzəlmə komodun
– Belə deyil.
siyirtmələrini bir-bir çəkib baxdı, axırda – Məni inandıra bilmədin.
köynəyi tapıb çıxartdı. – Eli, mən bilirəm.
– Ötən dəfə mən divar şkafında otur-
– Eli, batist köynəyi geyəcəksən? Tvid
kostyumla? – Miriam xəbər aldı, o isə muşdum, çəkələklərimi çeynəyirdim. Bax,
artıq şkafın qarşısında diziüstə çökmüşdü. bu işlə məşğuluydum.
– Bilirəm.
– Hanı mənim qəhvəyi çəkmələrim?
– İndi isə belə iş tutmuram. Heç bir
– Eli, nolub sənə? Kənardan baxanda
elə fikirləşmək olar ki, guya hansısa əsəb pozuntum da yoxdur. Ona görə də
baş sındırıb nəsə uydurmaq lazım deyil.
vəzifəni yerinə yetirirsən.
– Yaxşı, – Miriam onun ayaqlarını öp-
– Sən nə qədər də bəsirətlisən.
– Eli, di bəsdi, Eli, danış mənimlə. dü, onları əlindən buraxmayıb sakit tərzdə
Yoxsa doktor Ekmana zəng vuracağam. soruşdu: – Bəs sən neyləyirsən?
filip Rot. Mövhumatçı Eli çəkmələri ayağından çıxarıb kənara – Həmin o şlyapalı üçün paltar yığıram.
atdı. Miriam, amma səbəbini soruşma. Mənə
– Hardadı o dediyin qutu? mane olma.
– Eli, sən istəyirsən mən elə burdaca – Elə bu? Vəssalam?
doğum?! – Elə bu. Vəssalam.
Eli çarpayıda oturdu. Yaşıl rəngli tvid – Deməli, sən getmirsən?
pencəklə batist köynəyi kostyumun üstünə – Yox.
atıb, qəhvəyi çəkmələri qoltuğuna vurdu. – Hərdən mənə elə gəlir ki, tab gətir-
Qollarını qaldıranda çəkmələr döşəməyə məyəcəksən, çıxıb gedəcəksən.
düşdü. Sonra bir əlinin və dişinin köməyi – Nəyə tab gətirməyəcəm?
– Eli, nolar, de görüm, sənə nə lazımdır, üstünə qoydu.
niyə lazımdır? – Alt paltarı, – birdən yadına düşdü. –
Geri qanrıldı, Miriama yuxarıdan-aşağı, Ona alt paltarı da lazım olacaq.
pilləkənin üstündən baxdı. – Kimə?
– Sən niyə də mənim nəsə elədiyimi, Bu vaxt Eli corablarını çıxarırdı.
özüm bunu deməzdən qabaq izah etmə- Miriam diziüstə çökdü, sol əliylə
yəsən. Bu, onsuz da heç nəyi dəyişmə- corabını çıxartmaqda ona kömək elədi
yəcək.
və corab əlində döşəmədə oturdu.
– Eli, mən kömək etmək istəyirəm.
– Eli, uzan. Xahiş edirəm, uzan.
– Bunun sənə aidiyyəti yoxdur.
– Plaza 9-3103.
– Axı sənə kömək etmək istəyirəm.
– Nə?
– Elədisə, danışma, sus.
– Ekmanın telefonu. Zəhmət çəkib,
– Axı mən görürəm ki, sən dilxorsan, bir də məlumat kitabçasına baxma.
– Miriam iki nəfərin yerinə nəfəs ala-ala,
– Eli.
tövşüyə-tövşüyə ərinin ardınca pilləkənlə
– Mənə yarınmağa çalışma. Üzündəki
96 qalxmağa başladı.
2016 – Eli, bəs indi nə istəyirsən? ifadə məni iyrəndirir. Məni inandırmağa
– Köynək. çalışma ki, belə deyil.
O, palıd ağacından düzəlmə komodun
– Belə deyil.
siyirtmələrini bir-bir çəkib baxdı, axırda – Məni inandıra bilmədin.
köynəyi tapıb çıxartdı. – Eli, mən bilirəm.
– Ötən dəfə mən divar şkafında otur-
– Eli, batist köynəyi geyəcəksən? Tvid
kostyumla? – Miriam xəbər aldı, o isə muşdum, çəkələklərimi çeynəyirdim. Bax,
artıq şkafın qarşısında diziüstə çökmüşdü. bu işlə məşğuluydum.
– Bilirəm.
– Hanı mənim qəhvəyi çəkmələrim?
– İndi isə belə iş tutmuram. Heç bir
– Eli, nolub sənə? Kənardan baxanda
elə fikirləşmək olar ki, guya hansısa əsəb pozuntum da yoxdur. Ona görə də
baş sındırıb nəsə uydurmaq lazım deyil.
vəzifəni yerinə yetirirsən.
– Yaxşı, – Miriam onun ayaqlarını öp-
– Sən nə qədər də bəsirətlisən.
– Eli, di bəsdi, Eli, danış mənimlə. dü, onları əlindən buraxmayıb sakit tərzdə
Yoxsa doktor Ekmana zəng vuracağam. soruşdu: – Bəs sən neyləyirsən?
filip Rot. Mövhumatçı Eli çəkmələri ayağından çıxarıb kənara – Həmin o şlyapalı üçün paltar yığıram.
atdı. Miriam, amma səbəbini soruşma. Mənə
– Hardadı o dediyin qutu? mane olma.
– Eli, sən istəyirsən mən elə burdaca – Elə bu? Vəssalam?
doğum?! – Elə bu. Vəssalam.
Eli çarpayıda oturdu. Yaşıl rəngli tvid – Deməli, sən getmirsən?
pencəklə batist köynəyi kostyumun üstünə – Yox.
atıb, qəhvəyi çəkmələri qoltuğuna vurdu. – Hərdən mənə elə gəlir ki, tab gətir-
Qollarını qaldıranda çəkmələr döşəməyə məyəcəksən, çıxıb gedəcəksən.
düşdü. Sonra bir əlinin və dişinin köməyi – Nəyə tab gətirməyəcəm?
