Page 71 - "Xəzər"
P. 71
Fikri-xəyalı yenə uzaqlara getmiş Mah- Ağa yenə ürəyində Allaha yalvarmağa 71
mud bəy, deyəsən, Ağanın bu sözlərini başladı – hər halda, Allah-taala səmi1 idi 2016
də eşitmədi – onun gözləri uzaqlara və Qurani-Kərim də buyurur ki, Allahın
dikilmişdi və Mahmud bəyin çatılmış rəhmindən ümidsiz olmayın, sən də ümid- Elçin. Baş
qaşları, sifətinin ifadəsi onun o fikir-xəyal siz olma, Ağa...
aləmində onu üzən, onu sarsıdıb, az qala
dəli edən çətinliklərdən, oradakı yüz cürə Dan yeri isə sökülmək bilmirdi
maneələrdən xəbər verirdi.
***
Və Mahmud bəy yenə İstanbul səfərini … Yol gedən o atlılar Bakı xanının –
yadına saldı: onun o əqidə dostları İstan- Hüseynqulunun atlılarıdır və O, artıq bilirdi
bula çatandan sonra məlum oldu ki, ərəb, ki, o torbadakı da ONUN Başıdır, ancaq
həbəş, erməni, yunan qızlarının göbək bu ONUN şəffaf və çəkisiz varlığına
rəqsi və ciblərində nə varsa o qızlara qətiyyən təsir etmirdi.
xərcləyib, o qızlarla birlikdə rakı içə-içə Yaddaşı irəlidə gedən iki nəfəri – duz-
kef məclisləri qurmaq, qəlyanxanalarda çörəklə gəlib Bakının açarını təqdim etmək
su qəlyanı çəkmək hərisliyi onlar üçün istəyən qoca mollanı və Qoşa Qala Qapısı
daha artıq imiş, nəinki onları İstanbula ağzında xanla birlikdə ONU qarşılayan
gətirən o mənasız və yalançı əqidələri. cavan bəyi xatırladı.
Sonra da Mahmud bəyi tək qoyub, hərəsi Və o cavan bəyin atının yəhərindən
bir tərəfə qaçıb itdi və indi nə gündəydilər, asılmış o torbadakı da Baş idi və o Başın –
Allah bilir – İstanbul onları o udandı, udub. ONUN Başının – bədənindən ayrılmasına
O, tamam biganə idi.
Molla Müzəffər Ağanın isə birdən-birə – Ancaq ONUN şəffaf və çəkisiz varlı-
niyə – Dilmanc Şərif bəy yadına düşdü – ğında elə bir hissiyyat yaranmağa və get-
mollaların, axundların çoxundan fərqli gedə artmağa başlamışdı ki, Baş ONU
olaraq, Molla Müzəffər Ağa Dilmanc Şərif buraxmaq istəmir, Baş ONUN ONU özünə
bəyə hörmətlə yanaşır və onu savadlı bir çəkən qüvvəyə sarı uçmaq ehtirasını və
insan hesab edirdi və bu zaman, qəribədir, ehtiyacını boğur.
yenə də birdən-birə, elə bil o Muğan O axmaq qoca molla isə o dəm ulduz-
düzündə kilsə zəngi çalındı və Ağa kilsə lara baxırdı və heyrət edirdi, hətta dəhşətə
zənginin o səsini aydınca eşitdi. Ağanın gəlirdi ki, ulduzlar nə qədər çoxdur, kainat
əti ürpəşdi – bu nə idi belə? Nəyə işarə necə nəhəngdir.
idi? Bədbəxt və nadan insan, sən nə
bilirsən ki, çox nədir, nəhəng nədir?
Və Molla Müzəffər Ağa yenə qeyri- Görünən o məkanda bu çoxluğu ifadə
iradi Mahmud bəyin yəhərindən asılmış o edən rəqəm və söz mövcud deyil və heç
torbaya baxaraq, hələ də təqibini hiss zaman da mövcud olmayacaq.
etdiyi o ünvansız nəzərlər altında gözlərini ONUN şəffaf və çəkisiz varlığından
yumdu və o istək yenə də onun içində hansı fikir keçirdisə, o fikirdə tam bir
baş qaldırdı – uzun ömrü boyu, bəlkə də, əminlik var idi.
ilk dəfə idi ki, Ağa azan sədalarına bu
dərəcədə möhtac olurdu.
1 Йяни Аллащ-taала црякдя дейилян щяр сюзц дя ешидяндир.
mud bəy, deyəsən, Ağanın bu sözlərini başladı – hər halda, Allah-taala səmi1 idi 2016
də eşitmədi – onun gözləri uzaqlara və Qurani-Kərim də buyurur ki, Allahın
dikilmişdi və Mahmud bəyin çatılmış rəhmindən ümidsiz olmayın, sən də ümid- Elçin. Baş
qaşları, sifətinin ifadəsi onun o fikir-xəyal siz olma, Ağa...
aləmində onu üzən, onu sarsıdıb, az qala
dəli edən çətinliklərdən, oradakı yüz cürə Dan yeri isə sökülmək bilmirdi
maneələrdən xəbər verirdi.
***
Və Mahmud bəy yenə İstanbul səfərini … Yol gedən o atlılar Bakı xanının –
yadına saldı: onun o əqidə dostları İstan- Hüseynqulunun atlılarıdır və O, artıq bilirdi
bula çatandan sonra məlum oldu ki, ərəb, ki, o torbadakı da ONUN Başıdır, ancaq
həbəş, erməni, yunan qızlarının göbək bu ONUN şəffaf və çəkisiz varlığına
rəqsi və ciblərində nə varsa o qızlara qətiyyən təsir etmirdi.
xərcləyib, o qızlarla birlikdə rakı içə-içə Yaddaşı irəlidə gedən iki nəfəri – duz-
kef məclisləri qurmaq, qəlyanxanalarda çörəklə gəlib Bakının açarını təqdim etmək
su qəlyanı çəkmək hərisliyi onlar üçün istəyən qoca mollanı və Qoşa Qala Qapısı
daha artıq imiş, nəinki onları İstanbula ağzında xanla birlikdə ONU qarşılayan
gətirən o mənasız və yalançı əqidələri. cavan bəyi xatırladı.
Sonra da Mahmud bəyi tək qoyub, hərəsi Və o cavan bəyin atının yəhərindən
bir tərəfə qaçıb itdi və indi nə gündəydilər, asılmış o torbadakı da Baş idi və o Başın –
Allah bilir – İstanbul onları o udandı, udub. ONUN Başının – bədənindən ayrılmasına
O, tamam biganə idi.
Molla Müzəffər Ağanın isə birdən-birə – Ancaq ONUN şəffaf və çəkisiz varlı-
niyə – Dilmanc Şərif bəy yadına düşdü – ğında elə bir hissiyyat yaranmağa və get-
mollaların, axundların çoxundan fərqli gedə artmağa başlamışdı ki, Baş ONU
olaraq, Molla Müzəffər Ağa Dilmanc Şərif buraxmaq istəmir, Baş ONUN ONU özünə
bəyə hörmətlə yanaşır və onu savadlı bir çəkən qüvvəyə sarı uçmaq ehtirasını və
insan hesab edirdi və bu zaman, qəribədir, ehtiyacını boğur.
yenə də birdən-birə, elə bil o Muğan O axmaq qoca molla isə o dəm ulduz-
düzündə kilsə zəngi çalındı və Ağa kilsə lara baxırdı və heyrət edirdi, hətta dəhşətə
zənginin o səsini aydınca eşitdi. Ağanın gəlirdi ki, ulduzlar nə qədər çoxdur, kainat
əti ürpəşdi – bu nə idi belə? Nəyə işarə necə nəhəngdir.
idi? Bədbəxt və nadan insan, sən nə
bilirsən ki, çox nədir, nəhəng nədir?
Və Molla Müzəffər Ağa yenə qeyri- Görünən o məkanda bu çoxluğu ifadə
iradi Mahmud bəyin yəhərindən asılmış o edən rəqəm və söz mövcud deyil və heç
torbaya baxaraq, hələ də təqibini hiss zaman da mövcud olmayacaq.
etdiyi o ünvansız nəzərlər altında gözlərini ONUN şəffaf və çəkisiz varlığından
yumdu və o istək yenə də onun içində hansı fikir keçirdisə, o fikirdə tam bir
baş qaldırdı – uzun ömrü boyu, bəlkə də, əminlik var idi.
ilk dəfə idi ki, Ağa azan sədalarına bu
dərəcədə möhtac olurdu.
1 Йяни Аллащ-taала црякдя дейилян щяр сюзц дя ешидяндир.
