Page 228 - "Xəzər"
P. 228
– Yox, necə bəyəm? – Samoylov təsərrüfatı vardı. Yavaş-yavaş əsas giriş
təəccübləndi. qapısının önünə gəldi. Leninin nitqi ilə
– Fransız dilini yaxşı bilirsiniz? bağlı divara vurulmuş memorial lövhənin
– Əlbəttə, yoxsa Sid rolunu oynaya yanında ayaq saxladı. Birdən-birə yad-
bilməzdim axı. daşında Leninin dəfn mərasimi canlandı.
– Elə də bilirdim. Sidi yaxşı oynadınız. Ayazlı-şaxtalı Moskva, insan axını və o –
Ancaq hazırda sizin dil qabiliyyətinizdən yeddi yaşlı oğlan, qardaşı Davidlə birgə
yararlanmaq istərdik, razısınız? bu kütlənin içində. Evdə atası onları o ki
– Mən hazıram. var danladı, anası şaxtadan qanı qaçmış
– “Komedi Fransez”dən qonaqlarımız sifətlərini ovuşdurdu… Birdən kimsə onu
var, tərcüməçimiz isə bura gələrkən yıxılıb, səslədi. 1924-cü ilin yanvar xatirəsi bir
ayağı sınıb, onun yerinə adam tapana andaca sovrulub getdi, çevrilib baxanda
kimi sizin köməyinizdən istifadə etmək teatrın direktoru Nikolay Lukyanoviç Dupakı
istəyirəm. gördü. Boy-buxunlu, yaraşıqlı Dupak
– Buyurun. keçmişdə uğurlu aktyor və Stanislavski
– Yoldaşlarınızla vidalaşın, bizim aktyor Teatrının partiya təşkilatı katibi olmuşdu,
228 bufetinə gedək.
onun teatra direktor təyin edilməsi bir
2016 Samoylov Volodyayla Alisaya tərəf çoxları üçün gözlənilməz hadisəydi.
çevrildi və öz bel çantasına işarəylə dedi: – Yuri Petroviç, xoş gördük, – direktor
– Volodya, çantanı özünlə apar, işimi Kumiri sevinclə qarşıladı. – İdarədən zəng
bitirən kimi, gəlib götürəcəyəm. edib dedilər ki, gəlirsiniz, sizi xidməti
Tovstonoqov Samoylovun qoluna girdi girişdə gözləyirdim, sizsə əsas qapının
və onlar bədii rəhbərlə birgə görüşə yol- önünə gəlmisiniz. Burada nəsə bir simvo-
landılar. Truppa rəhbəri Samoylovun arxa- lika var! Teatra ön qapıdan girmək
sınca baxıb, fərəhlə dedi: istəyirsiniz? Elə isə buyurun, keçin. Xoş
Valeri İvanov-Taqanski. Zəfər və ilğım – Çox istedadlı oğlandır, – sonra onlara gəlmisiniz.
tərəf çevrildi, – gedək, sizi ötürüm. – Yox, Nikolay Lukyanoviç, sağ olun.
Amma simvolika yox deyil. Mən Taqankada
FZM-də (Fabrik-Zavod Məktəbi) oxumu-
Teatr – əks şam. Burada bir həbsxana da vardı. Odur,
etdirmək sənətidir orada! – o, əliylə Taqanka həbsxanasına
işarə etdi. – Beləcə, dövrə qapanır: on
dörd yaşımda burada oxumuşam, qırx
Kumir öz “Moskviç”ini Dram və Kome- beş yaşımda isə buraya rəhbər kimi qa-
diya Teatrının yüz addımlığında saxlayıb, yıtmışam. İlahi, bu rayonda nə qədər oğ-
qalan yolu piyada getdi. Teatra çatanda ru, cibgir, hər cür yaramaz insanlar vardı.
addımlarıyla tikilinin sahəsini ölçməyə Sonra həbsxananı dağıdıb, yerində Dram
başladı – nədənsə, teatr binası gözünə və Komediya Teatrı yaratdılar. Belə şeylər
çox kiçik görünürdü. Yəqin, təsərrüfatçılıq nağıllarda olur. Ancaq bir şey var ki, indi
onun qanındaydı – babası Zaxarın Ya- bu “nağıl”ı yada salan yoxdur, insanlar
roslavl ətrafında böyük ev-eşiyi və baxımlı teatrın yolunu yadırğayıblar.
təəccübləndi. qapısının önünə gəldi. Leninin nitqi ilə
– Fransız dilini yaxşı bilirsiniz? bağlı divara vurulmuş memorial lövhənin
– Əlbəttə, yoxsa Sid rolunu oynaya yanında ayaq saxladı. Birdən-birə yad-
bilməzdim axı. daşında Leninin dəfn mərasimi canlandı.
– Elə də bilirdim. Sidi yaxşı oynadınız. Ayazlı-şaxtalı Moskva, insan axını və o –
Ancaq hazırda sizin dil qabiliyyətinizdən yeddi yaşlı oğlan, qardaşı Davidlə birgə
yararlanmaq istərdik, razısınız? bu kütlənin içində. Evdə atası onları o ki
– Mən hazıram. var danladı, anası şaxtadan qanı qaçmış
– “Komedi Fransez”dən qonaqlarımız sifətlərini ovuşdurdu… Birdən kimsə onu
var, tərcüməçimiz isə bura gələrkən yıxılıb, səslədi. 1924-cü ilin yanvar xatirəsi bir
ayağı sınıb, onun yerinə adam tapana andaca sovrulub getdi, çevrilib baxanda
kimi sizin köməyinizdən istifadə etmək teatrın direktoru Nikolay Lukyanoviç Dupakı
istəyirəm. gördü. Boy-buxunlu, yaraşıqlı Dupak
– Buyurun. keçmişdə uğurlu aktyor və Stanislavski
– Yoldaşlarınızla vidalaşın, bizim aktyor Teatrının partiya təşkilatı katibi olmuşdu,
228 bufetinə gedək.
onun teatra direktor təyin edilməsi bir
2016 Samoylov Volodyayla Alisaya tərəf çoxları üçün gözlənilməz hadisəydi.
çevrildi və öz bel çantasına işarəylə dedi: – Yuri Petroviç, xoş gördük, – direktor
– Volodya, çantanı özünlə apar, işimi Kumiri sevinclə qarşıladı. – İdarədən zəng
bitirən kimi, gəlib götürəcəyəm. edib dedilər ki, gəlirsiniz, sizi xidməti
Tovstonoqov Samoylovun qoluna girdi girişdə gözləyirdim, sizsə əsas qapının
və onlar bədii rəhbərlə birgə görüşə yol- önünə gəlmisiniz. Burada nəsə bir simvo-
landılar. Truppa rəhbəri Samoylovun arxa- lika var! Teatra ön qapıdan girmək
sınca baxıb, fərəhlə dedi: istəyirsiniz? Elə isə buyurun, keçin. Xoş
Valeri İvanov-Taqanski. Zəfər və ilğım – Çox istedadlı oğlandır, – sonra onlara gəlmisiniz.
tərəf çevrildi, – gedək, sizi ötürüm. – Yox, Nikolay Lukyanoviç, sağ olun.
Amma simvolika yox deyil. Mən Taqankada
FZM-də (Fabrik-Zavod Məktəbi) oxumu-
Teatr – əks şam. Burada bir həbsxana da vardı. Odur,
etdirmək sənətidir orada! – o, əliylə Taqanka həbsxanasına
işarə etdi. – Beləcə, dövrə qapanır: on
dörd yaşımda burada oxumuşam, qırx
Kumir öz “Moskviç”ini Dram və Kome- beş yaşımda isə buraya rəhbər kimi qa-
diya Teatrının yüz addımlığında saxlayıb, yıtmışam. İlahi, bu rayonda nə qədər oğ-
qalan yolu piyada getdi. Teatra çatanda ru, cibgir, hər cür yaramaz insanlar vardı.
addımlarıyla tikilinin sahəsini ölçməyə Sonra həbsxananı dağıdıb, yerində Dram
başladı – nədənsə, teatr binası gözünə və Komediya Teatrı yaratdılar. Belə şeylər
çox kiçik görünürdü. Yəqin, təsərrüfatçılıq nağıllarda olur. Ancaq bir şey var ki, indi
onun qanındaydı – babası Zaxarın Ya- bu “nağıl”ı yada salan yoxdur, insanlar
roslavl ətrafında böyük ev-eşiyi və baxımlı teatrın yolunu yadırğayıblar.