Page 228 - "Xəzər"
P. 228
– Yox, necə bəyəm? – Samoylov təsərrüfatı vardı. Yavaş-yavaş əsas giriş

təəccübləndi. qapısının önünə gəldi. Leninin nitqi ilə

– Fransız dilini yaxşı bilirsiniz? bağlı divara vurulmuş memorial lövhənin

– Əlbəttə, yoxsa Sid rolunu oynaya yanında ayaq saxladı. Birdən-birə yad-

bilməzdim axı. daşında Leninin dəfn mərasimi canlandı.

– Elə də bilirdim. Sidi yaxşı oynadınız. Ayazlı-şaxtalı Moskva, insan axını və o –

Ancaq hazırda sizin dil qabiliyyətinizdən yeddi yaşlı oğlan, qardaşı Davidlə birgə

yararlanmaq istərdik, razısınız? bu kütlənin içində. Evdə atası onları o ki

– Mən hazıram. var danladı, anası şaxtadan qanı qaçmış

– “Komedi Fransez”dən qonaqlarımız sifətlərini ovuşdurdu… Birdən kimsə onu

var, tərcüməçimiz isə bura gələrkən yıxılıb, səslədi. 1924-cü ilin yanvar xatirəsi bir

ayağı sınıb, onun yerinə adam tapana andaca sovrulub getdi, çevrilib baxanda

kimi sizin köməyinizdən istifadə etmək teatrın direktoru Nikolay Lukyanoviç Dupakı

istəyirəm. gördü. Boy-buxunlu, yaraşıqlı Dupak

– Buyurun. keçmişdə uğurlu aktyor və Stanislavski

– Yoldaşlarınızla vidalaşın, bizim aktyor Teatrının partiya təşkilatı katibi olmuşdu,
228 bufetinə gedək.
onun teatra direktor təyin edilməsi bir

2016 Samoylov Volodyayla Alisaya tərəf çoxları üçün gözlənilməz hadisəydi.

çevrildi və öz bel çantasına işarəylə dedi: – Yuri Petroviç, xoş gördük, – direktor

– Volodya, çantanı özünlə apar, işimi Kumiri sevinclə qarşıladı. – İdarədən zəng

bitirən kimi, gəlib götürəcəyəm. edib dedilər ki, gəlirsiniz, sizi xidməti

Tovstonoqov Samoylovun qoluna girdi girişdə gözləyirdim, sizsə əsas qapının

və onlar bədii rəhbərlə birgə görüşə yol- önünə gəlmisiniz. Burada nəsə bir simvo-

landılar. Truppa rəhbəri Samoylovun arxa- lika var! Teatra ön qapıdan girmək

sınca baxıb, fərəhlə dedi: istəyirsiniz? Elə isə buyurun, keçin. Xoş

Valeri İvanov-Taqanski. Zəfər və ilğım – Çox istedadlı oğlandır, – sonra onlara gəlmisiniz.
tərəf çevrildi, – gedək, sizi ötürüm. – Yox, Nikolay Lukyanoviç, sağ olun.

Amma simvolika yox deyil. Mən Taqankada

FZM-də (Fabrik-Zavod Məktəbi) oxumu-

Teatr – əks şam. Burada bir həbsxana da vardı. Odur,
etdirmək sənətidir orada! – o, əliylə Taqanka həbsxanasına
işarə etdi. – Beləcə, dövrə qapanır: on

dörd yaşımda burada oxumuşam, qırx

Kumir öz “Moskviç”ini Dram və Kome- beş yaşımda isə buraya rəhbər kimi qa-

diya Teatrının yüz addımlığında saxlayıb, yıtmışam. İlahi, bu rayonda nə qədər oğ-

qalan yolu piyada getdi. Teatra çatanda ru, cibgir, hər cür yaramaz insanlar vardı.

addımlarıyla tikilinin sahəsini ölçməyə Sonra həbsxananı dağıdıb, yerində Dram

başladı – nədənsə, teatr binası gözünə və Komediya Teatrı yaratdılar. Belə şeylər

çox kiçik görünürdü. Yəqin, təsərrüfatçılıq nağıllarda olur. Ancaq bir şey var ki, indi

onun qanındaydı – babası Zaxarın Ya- bu “nağıl”ı yada salan yoxdur, insanlar

roslavl ətrafında böyük ev-eşiyi və baxımlı teatrın yolunu yadırğayıblar.
   223   224   225   226   227   228   229   230   231   232   233