Page 227 - "Xəzər"
P. 227
Sakit Don” əsərindəki Aksinyanın monolo- Kabinetin qapısı aralandı və içəridən 227
qunu səsləndirməyə başladı. Uşaqlar isə səs eşidildi: 2016
soyunub-geyinmə otağına qaçdılar. Növbəti
səhnəni oynamaq üçün paltarlarını – Lüdmila Jivotova, buyurun içəri. Valeri İvanov-Taqanski. Zəfər və ilğım
dəyişməliydilər. Bir neçə dəqiqədən sonra kabinetdən
tələsik çıxan Lüsya Viktoru öpdü və rekvi-
– Deyəsən, alındı, hə? Georgi Alek- zitini götürüb, çıxışa doğru qaçarkən dedi:
sandroviçin gözləri bərəlmişdi, elə bil Ke- – Sağ olun! Təfərrüatlar barədə sonra.
şayla Lebedyevin varlığını unutmuşdu, – Ondan sonra Alesya Çernova ilə Vla-
köynəyini əyninə çəkən Nasonov əminliklə dimir Nasonovu içəri çağırdılar. Onların
bəyan etdi. kabinetdən çıxmağı xeyli çəkdi. Alisa ağ-
layırdı. O, tez-tez burnunu çəkir, göz
– O, fıs-fıs fısıldayırdı, özü də heç yaşlarını silir və narazılıqla içini çəkirdi.
kəslə kəlmə kəsmirdi. – Osbornu yıxıb-sürüdü, onu dramaturq
saymır, – ağlaya-ağlaya Viktora şikayət
– Mənə də elə gəlir, həmişəkindən etdi, – deyir ki, onun dramaturgiyasında
yaxşı çıxış etdik, – Samoylov razılaşdı. motivasiya yoxdur, müəllif həyatı məntiqi
emosiyalara qurban verir. Bilmirəm, Pa-
– Həmişəkindən yaxşı? Sən özün ba- lamişevə nə deyəcəyəm. Əhvalı pozula-
rədə danışırsan! Lap vəcdə gəlmişdin, caq… Valodyanı fakturaya görə təriflədi,
Vitya, hətta sənə paxıllığım tutdu. Gözlərin ancaq əlavə etdi ki, bizdə belələri kefin
yaşaranda məni də ağlamaq tutdu. Özümü istəyən qədərdir. Luspekayevlə Volkov
güclə saxladım. Roqojin elə-belə ağlamır, barədəsə… İlahi, bura gəlməyi necə də
qan ağlayır. – Nasonov səhnədə baş ve- arzulayırdım, bu da nəticə!
rənlərə qulaq verib, yerindən dik atıldı. – Qız başını Nasonovun iri sinəsinə
Tez olun, deyəsən, Aliska çıxışını qurtarır. qoyub hönkürdü. Nasonov onun başını
sinəsinə sıxdı, onun da gözləri yaşardı.
Vaxtında özlərini çatdırdılar. Osbornun – Mənim barəmdə nəsə dedi? –
“Qəzəbliykən ətrafına boylan” əsərindən Samoylov soruşdu.
parçanı ifa etdikdən sonra qızlar rəqs – Səninlə bağlı heç nə demədi, nə
kompozisiyasını göstərdilər, Viktor isə yaxşı, nə də pis! Heç nə! Lüsya üçünsə
fransız dilində Kornelin faciəsindən Sidin narahat olmağa dəyməzdi, içəridə onlarla
monoloqunu söylədi. Səhnə nümayişləri razılaşıb, deyib ki, söhbətə sabah, tamaşa-
başa çatdıqdan sonra toplaşıb, Tovstono- dan öncə gələcək.
qovun kabinetinə yollandılar. – Mənə elə gəlir ki, o, sənin oyununu
bəyənib, – Nasonov söhbətə qoşuldu, –
Rejissor, köməkçiləri ilə birlikdə öz bıçaqla bağlı səhnədən danışanda dedi
otağına çəkilmişdi, odur ki, Şukin dördlüyü ki, “sən bıçaq məsələsini ön plana çəkir-
katiblikdə gözləməli oldu. Lüsya özünə sən”, partnyorun isə yox. Bir sözlə, deyə-
yer tapa bilmirdi, dəqiqədəbir saatı soru- sən, onun xoşuna gəlmisən.
şurdu. O, Komissarjevskayanın Teatrına Elə bu vaxt Tovstonoqov otaqdan çıxdı
gecikməkdən qorxurdu. Bir müddət sonra və başının hərəkətiylə hamıya öz ehtiramını
truppa rəhbəri Viktor Samoylovu kabinetə bildirərək, Samoylova müraciət etdi:
dəvət etdi. Ancaq Viktorun içəri girməyi – Viktor, tələsmirsiniz ki?
ilə çıxmağı bir oldu.

– Nədir, bəyənməyib? – Alisa soruşdu.
– Yox, sadəcə olaraq dedim ki, Lüsya
tələsir, birinci onu çağırın.
   222   223   224   225   226   227   228   229   230   231   232