Page 425 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1

Vaqif Aslan

Gah cılğı ağılsan, gah cılğı hissәn,
Mәlәksәn, şeytansan, cinsәn, iblissәn.
Yaxşıdan yaxşısan, pisdәn dә pissәn
İnsan balası!

Onsuz da gözәldir, balalar bütün,
Sәndәn uzaq olsun bәlalar bütün!
İnsan balası!

İt dәftәri

Bir it gördüm Bakıda
xaltasında nömrәsi.
Kәmәrindәn sallanan 425
baltasında nömrәsi.
Pultla qısqadırdılar,
o da cumub qapırdı.
Rayondan gәlәnlәri
burunlayıb tapırdı.
İt mәni görәn kimi
qıcartdı dişlәrini...
Tәrgitmir şәhәrdә dә
itlәr vәrdişlәrini.
“Ham-ham!” edib üstümә
atıldı birdәn-birә...
Nә Allaha inandı,
nә ocağa, nә pirә.
Bir it gördüm Bakıda,
nә dedimsә, “ham!” dedi.
Rәis mәni öldürәr,
Sәndәn almasam dedi.
Dedim: – Allahın olsun!
Mәni dәftәrә yazma!
Dedi: – Şәkili qardaş,
yağlı dilinә basma.
Baxdım, gördüm, bu işlәr
dәrindәdir, dәrindә.
Şәkiyә üz çevirdim,
adım it dәftәrindә.