Page 403 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1

Zakir Fÿxri

Torpaqdan altun doğulur,
Daşlardan yaqut doğulur.
Nәdәnsә şair doğulan,
Çiynindә tabut doğulur.

Çox göynәtdi ürәk mәni,
Dәrdsiz ürәyә qurd düşәr…
Silkәlәmә, fәlәk, mәni –
Çiynimdәki tabut düşәr!..

Axirәt

Bir sәhәr yuxudan durarsan, qardaş,
Bilmәzsәn sәhәrdi, 403
ya axşamçağı…
Axar suların da
yolu dәyişib,
Görәrsәn әriyib Himalay dağı…
Yolların da sağı,
solu dәyişib,
Suların altında qalıb qәbirlәr,
Sular da qәbrinin üstündәn axır…
Ruhun da göylәrdәn
qәbrinә baxır…
Baxarsan, elә hey
gözün axtarar…
Amma görәrsәn ki,
Nә bir inni-cinni,
nә bir can qalıb.
Nә bәla, nә xәta,
nә dә qan qalıb...
Sularda ovulub,
әriyib hәr şey,
Nә sәs, nә bir sәda,
…kiriyib hәr şey.
Daşlar ağac olub,
ağaclar da daş…
Sәn özün-özündә
batmısan, qardaş!