Page 399 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1

Eldar Baxûø

Qәlәm

Olanım qәlәmdi vardan, dövlәtdәn,
Dövlәtdәn uzağam, vardan uzağam.
Özüm öz nökәrim, özüm öz bәyim,
Özüm öz qulluqçum, özüm öz ağam.

Qaşımı qaldırıb baxan deyilәm,
Dövlәt sümürәnә, var udana mәn.
Yemәyә bir loxma çörәk tapanda
Min şükür deyirәm yaradana mәn.

Qızılla, gümüşlә, ipәklә, tüllә 399
Xurcunum, fәrmәşim basılı deyil.
Asılı deyilәm mәn bir adamdan,
Bir adam da mәndәn asılı deyil.

Mәni düz yolumdan döndәrә bilmәz
Beş adam, on adam, yüz adam, canım.
Uçan bulud kimi, axan su kimi,
Әsәn külәk kimi azadam, canım.

Elә bu azadlıq bәsimdi mәnim,
Neynirәm dövlәti, neynirәm varı?
Neynirәm dilimi gödәk eliyәn
Qızılı, gümüşü, malı, davarı?

Bәsimdi, şeytana demәli sözü
Şeytanın üzünә şax deyirәmsә.
“Hә” demәli işә “hә” deyirәmsә,
“Yox”demәli işә “yox” deyirәmsә.

Mәnә qәlәm verib bu azadlığı,
Elә bu әlimdә tutduğum qәlәm.
Hәrdәn qadın kimi, hәrdәn qız kimi
Dizinә baş qoyub, yatdığım qәlәm.