Page 115 - "Xəzər"

Lirik serenada Qəbrinin soyuğu idi 115
I Ölümünün soyuğu idi 2015

Gecə. Və mənim kölgəm,
Pıçıltı, ətirlə dolu musiqili bir gecə, Ayın yerdə əks olunan işığında,
Sehrli işıldaquşların Yalqız gedirdi,
Yalqız gedirdi...
nəmli toy çadırına Tənha çöldə yalnız gedirdi
işıq saldığı gecə, Sənin zərif, uzun kölgən,
Yavaşca mənə qısılıb, Sərin son yaz axşamı
Pıçıltı, ətir və musiqi dolu o axşam
səssiz və solğun Mənim kölgəm yaxınlaşdı, onunla
Gələcəyindən xəbər verən bərabər yeridi.
Mənim kölgəm yaxınlaşdı, onunla
acı hisslərin bərabər yeridi.
Әn gizli, ən dərin xatirələrin Mənim kölgəm yaxınlaşdı, onunla
Düzənlikboyu gül-çiçəkli yolda sən bərabər yeridi.
Gəzirdin. Ah, qovuşmuş kölgələr!
Və dolan ay Ah, qəlblərin kölgələriylə
bəyaz işığını səpirdi sonsuz birləşən bədən kölgələri!
səmalara Ah, kədər və göz yaşlarıyla dolu
Və sənin kölgən Gecələrdə axtarılan kölgələr.
Zərif və uzun
Və mənim kölgəm Xose Asunsion Silva. Şeirlər
Cığırın kədərli qumları üzərində
Әks olunan ay işığında birləşirdilər.

Və bir olurdular.
Və bir olurdular.

Bir uzun kölgəyə dönürdülər,
Bir uzun kölgəyə dönürdülər,
Bir uzun kölgəyə dönürdülər...
Bu yalnız gecədə
Sonsuz acılarla dolu ölümün
Və səndən zaman, məzar
məsafəsiylə ayrı düşmür ürək
Səsimizin yetmədiyi sonsuz
qaranlığa doğru
Səssiz və yalnız addımlayırdı
Həmin cığırda
Üşüdüm: yanaqlarının və əllərinin
Qar bəyazı kəfənində

qalmış soyuğu idi,