Page 203 - "Xəzər"
P. 203
– Yox, bazar günü gələ bilmərəm. Qadın arxasını çevirib, yataq otağına 203
Bazar günü üçün bəzi başqa planlarım yollandı. Erdman isə divarlarından köhnə 2016
var. Amma mütləq gələcəyəm, qoy bir az fotoşəkillər (o cümlədən də Stanislavskinin
vaxt keçsin. Yura, bir daha təbrik edirəm! və Meyerxoldun şəkilləri) asılmış dəhlizlə Valeri İvanov-Taqanski. Zəfər və ilğım
Yadında saxla, Allah qorxaqları sevmir. öz iş otağına gəldi və ağır-ağır həmişəki
Necə deyərlər, “səndən hərəkət, məndən yerinə oturdu.
bərəkət”. Görüşənədək, Yuri Petroviç.
Göyərçin damı və Stalin
Erdman dəstəyi yerinə qoydu və
arvadının qaşqabaq salladığını görüb: Samoylov güclü başağrılarıyla oyandı.
Çarpayı pəncərənin önündəydi, o, havanın
– Niyə yatmırsan? – deyərək, könülsüz necəliyini öyrənmək üçün dirsəklənərək
soruşdu. pəncərəyə boylandı. Bayırda gözəl hava
vardı; dünənki yağışdan əsər-əlamət yox
– Sənin təbriklərini eşitdim, yuxum idi, hər tərəf gün işığına boyanmışdı,
qaçdı. Nədir, sənin intermediyalarını başağrısı olmasaydı, hər şey əlaydı. Bir
tamaşadan çıxarıblar? Elədi? az aralıdakı həyətyanı sahədə göyərçin
damı gözə dəyirdi. Diqqət yetirib orada
– Hə. göyərçin-filan olmadığını gördü. Boyun
– Vəssalam? Demək, işimiz bitdi, hə? fəqərələrini övkələyə-övkələyə dikəlib,
– İşimiz çoxdan bitib. yataqda oturdu. Divarın o üzündən səs-
– Boş şeydir! Kolya, sən dahi dra- səmir gəlmirdi. “Yəqin Tatyana hələ yatır
maturqsan. Yadında saxla, hələ hər şey – öz-özünə fikirləşdi, – dünən çox
qabaqdadır! Bu özündənrazı hakimiyyət qorxmuşdu, qoy yatıb, dincini alsın”. O,
rədd olub gedəndən sonra, sənin “İntihar şalvarını əyninə çəkib, mətbəxə sarı
edən adam”ın onlara çox güləcək. yollandı. Dəhlizin o başında yerləşən kiçik
– Elə bilirsən, yeni gələn hakimiyyət tualetə getmək üçün mətbəxdən
bundan yaxşı olacaq? keçməliydi.
– Yeni gələn hakimiyyətin səninlə işi
olmayacaq. Ancaq bu iqtidarla mübarizə Viktor mətbəxdə səliqəylə geyinmiş
aparmaq lazımdı. Tatyananı görəndə təəccübləndi. Səhər
– Necə? Sən nə istəyirsən? – Erdman yeməyinin və təzəcə dəmlənmiş qəhvənin
baxışlarını onun üzünə zillədi. xoş qoxusu mətbəxi başına götürmüşdü.
– Mən başqa hakimiyyət istəyirəm! Ay-
yay-yay! Hələ sən bunun dostuna bax! – Salam. Sən yatmamısan, nədi? Yoxsa
Görürsən neylədi? bu, sürprizdi?
– O neyləyə bilərdi ki?
– Çox şey, amma sənə xəyanət – Hər ikisi.
etməməliydi! Stalin dövründə belə, – Bu qəhvəni hardan almısan?
sənətkarlar etiraz edir, sözlərini deyə – Malıy Teatrdan.
bilirdilər. İndi Lübimova mane olan nədi? – Nə? Malıy Teatrdan?
Niyə yumruğunu stola vurub, tamaşanı – Teatrın bufetindəki qəhvə aparatı
ləğv eləmir? Bax, əsl dost belə eləyərdi! sınmışdı, atam pulla alıb, təmir eləyib,
Nədi, buna görə onu güllələyəcəkdilər, indi evdə xalis qəhvə içirik.
yoxsa rütbəsini əlindən alacaqdılar?
Әlbəttə, yox! Sən özün bilərsən, ancaq
mən bunu belə qoymayacağam.
Bazar günü üçün bəzi başqa planlarım yollandı. Erdman isə divarlarından köhnə 2016
var. Amma mütləq gələcəyəm, qoy bir az fotoşəkillər (o cümlədən də Stanislavskinin
vaxt keçsin. Yura, bir daha təbrik edirəm! və Meyerxoldun şəkilləri) asılmış dəhlizlə Valeri İvanov-Taqanski. Zəfər və ilğım
Yadında saxla, Allah qorxaqları sevmir. öz iş otağına gəldi və ağır-ağır həmişəki
Necə deyərlər, “səndən hərəkət, məndən yerinə oturdu.
bərəkət”. Görüşənədək, Yuri Petroviç.
Göyərçin damı və Stalin
Erdman dəstəyi yerinə qoydu və
arvadının qaşqabaq salladığını görüb: Samoylov güclü başağrılarıyla oyandı.
Çarpayı pəncərənin önündəydi, o, havanın
– Niyə yatmırsan? – deyərək, könülsüz necəliyini öyrənmək üçün dirsəklənərək
soruşdu. pəncərəyə boylandı. Bayırda gözəl hava
vardı; dünənki yağışdan əsər-əlamət yox
– Sənin təbriklərini eşitdim, yuxum idi, hər tərəf gün işığına boyanmışdı,
qaçdı. Nədir, sənin intermediyalarını başağrısı olmasaydı, hər şey əlaydı. Bir
tamaşadan çıxarıblar? Elədi? az aralıdakı həyətyanı sahədə göyərçin
damı gözə dəyirdi. Diqqət yetirib orada
– Hə. göyərçin-filan olmadığını gördü. Boyun
– Vəssalam? Demək, işimiz bitdi, hə? fəqərələrini övkələyə-övkələyə dikəlib,
– İşimiz çoxdan bitib. yataqda oturdu. Divarın o üzündən səs-
– Boş şeydir! Kolya, sən dahi dra- səmir gəlmirdi. “Yəqin Tatyana hələ yatır
maturqsan. Yadında saxla, hələ hər şey – öz-özünə fikirləşdi, – dünən çox
qabaqdadır! Bu özündənrazı hakimiyyət qorxmuşdu, qoy yatıb, dincini alsın”. O,
rədd olub gedəndən sonra, sənin “İntihar şalvarını əyninə çəkib, mətbəxə sarı
edən adam”ın onlara çox güləcək. yollandı. Dəhlizin o başında yerləşən kiçik
– Elə bilirsən, yeni gələn hakimiyyət tualetə getmək üçün mətbəxdən
bundan yaxşı olacaq? keçməliydi.
– Yeni gələn hakimiyyətin səninlə işi
olmayacaq. Ancaq bu iqtidarla mübarizə Viktor mətbəxdə səliqəylə geyinmiş
aparmaq lazımdı. Tatyananı görəndə təəccübləndi. Səhər
– Necə? Sən nə istəyirsən? – Erdman yeməyinin və təzəcə dəmlənmiş qəhvənin
baxışlarını onun üzünə zillədi. xoş qoxusu mətbəxi başına götürmüşdü.
– Mən başqa hakimiyyət istəyirəm! Ay-
yay-yay! Hələ sən bunun dostuna bax! – Salam. Sən yatmamısan, nədi? Yoxsa
Görürsən neylədi? bu, sürprizdi?
– O neyləyə bilərdi ki?
– Çox şey, amma sənə xəyanət – Hər ikisi.
etməməliydi! Stalin dövründə belə, – Bu qəhvəni hardan almısan?
sənətkarlar etiraz edir, sözlərini deyə – Malıy Teatrdan.
bilirdilər. İndi Lübimova mane olan nədi? – Nə? Malıy Teatrdan?
Niyə yumruğunu stola vurub, tamaşanı – Teatrın bufetindəki qəhvə aparatı
ləğv eləmir? Bax, əsl dost belə eləyərdi! sınmışdı, atam pulla alıb, təmir eləyib,
Nədi, buna görə onu güllələyəcəkdilər, indi evdə xalis qəhvə içirik.
yoxsa rütbəsini əlindən alacaqdılar?
Әlbəttə, yox! Sən özün bilərsən, ancaq
mən bunu belə qoymayacağam.
