Page 188 - "Xəzər"
P. 188
dikəcək, belə olmaz. Hələ artistləri – Onun yanında yox, arxa sırada oturun.
demirəm, ağızlarının seliyini tuta bilmirlər, Sizinlə danışmaq istəsə, təbii ki, susmaq
Allah bilir, gözünün önündə nə hoqqa lazım deyil. Ancaq özünüz təşəbbüs
çıxıracaqlar, – o, birdən mənə sarı çevrilib, göstərməyin, ondan heç nə xahiş etməyin.
məsləhət istədi: – Onlar səhnədən zala Məktub-filan ötürməyə çalışmayın!
hoppanıb eləmirlər? Antraktda Mikoyan çay içmək üçün
– Kim? qonşu otağa keçdi. Lübimovu da onun
– Sizin artistlər, səhnədən zala arxasınca göndərdilər. Burada bir qədər
düşmürlər ki? – O, əliylə səhnəyə işarə söhbətləşdilər. Sonralar həmin söhbəti
elədi. xatırlayanda Lübimov gülüşünü saxlaya
– Hoppanıb-düşürlər, bağışlayın, selik bilmirdi.
də axıdırlar, amma indiyədək Çay içirdik. Cürətimi toplayıb soruşdum:
tamaşaçılardan şikayət edən olmayıb. – Siqaret çəkə bilərəm?
Bizim artistlərdən ötrü tamaşaçıların ürəyi – Siqaretdə nə tapmısınız? Çay
gedir. yaxşıdır. Bir qədəh konyak istəyirsiniz?
– Elə isə, onu harada əyləşdirək? – İçərəm, hə.
188 Onlara klassik bir variant təklif etdim – – Sizə nə olub, niyə dinib-
altıncı-yeddinci sıralardan birini. danışmırsınız? – Mikoyan qəfildən soruşdu.
2016 – Nə danışırsınız? Camaatın ortasında? – “Ölülər və dirilər” tamaşasını
Sarsağın birisi onunla söhbətə girişmək bağlayıblar, ona görə kefsizəm.
istəsə, neyləyəcəyik? Qoy, bax, o lojada – Niyə bağlayıblar, xoşlarına gəlməyən
əyləşsin. Təhlükəsiz yerdir. nədir?
– Düz deyirsiniz, bu, çarın lojasıdır, – – Görünür, şairlərin soyadları: Koqan,
zarafatla dedim. Slutski, Kulçitski, Samoylov…
– Bunu sizsiz də başa düşdük, – rütbəcə – Samoylov da?
böyük zabit cavab verdi”. – Hə, pyesi birgə hazırlamışıq, bəlkə
Valeri İvanov-Taqanski. Zəfər və ilğım ona görə, həm də, o, yəhudidir… Bu
*** sətirlər yadınızdadır:
Sən demə, həmin gün Anastas İvanoviç
Mikoyan – SSRİ Ali Soveti Rəyasət Məşum qırxıncı illər,
heyətinin sədri Mayakovski adına Teatra Müharibə, qan-qada,
gəlməliymiş. Hökumət maşını əsas girişin Ölümlər, qara kağız,
önünə gələndə, Lübimovun arxasından Qatarların fit səsi.
itələyib, qonağın qarşısına çıxardılar. Relslər uğuldayır,
Mikoyan maşından çıxdı. İltifatla rejissora Soyuq, hündür vaqonlar.
salam verib, onun üçün ayrılmış otağa Qərbdən şərqə köç edir,
keçdi. Qonağa “xoşgəldin” elədikdən sonra Evi yanmış adamlar…
Kumir səhnə arxasına üz tutdu. Ancaq
təhlü-kəsizlik xidməti əməkdaşının ona – Yaxşı şeirdir. Deməli, o, yəhudiymiş,
səsləndiyini eşidib ayaq saxladı: amma nə olsun axı?
– Sizi gözləyirlər. Anastas İvanoviçin – Görünür, fikirləşiblər ki, tamaşanı
lojasına gedin. Sizi özü dəvət edib. yəhudilər hazırlayıb, bundan inciyiblər.
demirəm, ağızlarının seliyini tuta bilmirlər, Sizinlə danışmaq istəsə, təbii ki, susmaq
Allah bilir, gözünün önündə nə hoqqa lazım deyil. Ancaq özünüz təşəbbüs
çıxıracaqlar, – o, birdən mənə sarı çevrilib, göstərməyin, ondan heç nə xahiş etməyin.
məsləhət istədi: – Onlar səhnədən zala Məktub-filan ötürməyə çalışmayın!
hoppanıb eləmirlər? Antraktda Mikoyan çay içmək üçün
– Kim? qonşu otağa keçdi. Lübimovu da onun
– Sizin artistlər, səhnədən zala arxasınca göndərdilər. Burada bir qədər
düşmürlər ki? – O, əliylə səhnəyə işarə söhbətləşdilər. Sonralar həmin söhbəti
elədi. xatırlayanda Lübimov gülüşünü saxlaya
– Hoppanıb-düşürlər, bağışlayın, selik bilmirdi.
də axıdırlar, amma indiyədək Çay içirdik. Cürətimi toplayıb soruşdum:
tamaşaçılardan şikayət edən olmayıb. – Siqaret çəkə bilərəm?
Bizim artistlərdən ötrü tamaşaçıların ürəyi – Siqaretdə nə tapmısınız? Çay
gedir. yaxşıdır. Bir qədəh konyak istəyirsiniz?
– Elə isə, onu harada əyləşdirək? – İçərəm, hə.
188 Onlara klassik bir variant təklif etdim – – Sizə nə olub, niyə dinib-
altıncı-yeddinci sıralardan birini. danışmırsınız? – Mikoyan qəfildən soruşdu.
2016 – Nə danışırsınız? Camaatın ortasında? – “Ölülər və dirilər” tamaşasını
Sarsağın birisi onunla söhbətə girişmək bağlayıblar, ona görə kefsizəm.
istəsə, neyləyəcəyik? Qoy, bax, o lojada – Niyə bağlayıblar, xoşlarına gəlməyən
əyləşsin. Təhlükəsiz yerdir. nədir?
– Düz deyirsiniz, bu, çarın lojasıdır, – – Görünür, şairlərin soyadları: Koqan,
zarafatla dedim. Slutski, Kulçitski, Samoylov…
– Bunu sizsiz də başa düşdük, – rütbəcə – Samoylov da?
böyük zabit cavab verdi”. – Hə, pyesi birgə hazırlamışıq, bəlkə
Valeri İvanov-Taqanski. Zəfər və ilğım ona görə, həm də, o, yəhudidir… Bu
*** sətirlər yadınızdadır:
Sən demə, həmin gün Anastas İvanoviç
Mikoyan – SSRİ Ali Soveti Rəyasət Məşum qırxıncı illər,
heyətinin sədri Mayakovski adına Teatra Müharibə, qan-qada,
gəlməliymiş. Hökumət maşını əsas girişin Ölümlər, qara kağız,
önünə gələndə, Lübimovun arxasından Qatarların fit səsi.
itələyib, qonağın qarşısına çıxardılar. Relslər uğuldayır,
Mikoyan maşından çıxdı. İltifatla rejissora Soyuq, hündür vaqonlar.
salam verib, onun üçün ayrılmış otağa Qərbdən şərqə köç edir,
keçdi. Qonağa “xoşgəldin” elədikdən sonra Evi yanmış adamlar…
Kumir səhnə arxasına üz tutdu. Ancaq
təhlü-kəsizlik xidməti əməkdaşının ona – Yaxşı şeirdir. Deməli, o, yəhudiymiş,
səsləndiyini eşidib ayaq saxladı: amma nə olsun axı?
– Sizi gözləyirlər. Anastas İvanoviçin – Görünür, fikirləşiblər ki, tamaşanı
lojasına gedin. Sizi özü dəvət edib. yəhudilər hazırlayıb, bundan inciyiblər.
