Page 186 - "Xəzər"
P. 186
sözüm yoxdur, hələlik isə, mən gözləməyə obrazı ilə bağlı Viktorun sualına Lübimovun
razıyam. Vaxtından əvvəl bütün sualları verdiyi cavab isə həmişəlik Samoylovun
cavablandırmağa ehtiyac yoxdur. Həyatı yaddaşına həkk olundu:
qabaqlamaq mümkün deyil! Məsələn, Yuri – Hazırda teatr, repertuarında bu rolda
Petroviç, teatrda mümkün olmayanları sizə ehtiyac du-yur. Yadınızda saxlayın,
göstərməyə sizin haqqınız çatırmı? bu, istehsalat zərurəti adlanır. Әzizim,
– Vyaçeslav Mixayloviç, teatrda hər hələlik siz teatr üçün işləyin, bir gün teatr
şey eləmək olar, yalnız bir şərtlə: tamaşaçı da sizə işləyər.
buna inanmalıdır.
– Mən elə onu deyirəm də. Biz kimik,
nəyə çalışırıq, kommunizmdə yaşayacağıq, Lübimovun palatasında
yoxsa yox – bütün bunları zaman
göstərəcək. Doğrudur, mən təqaüdçüyəm Çoxlu gül-çiçək qoyulmuş otaq sanki
və fikirlərim bu gün direktiv-filan deyil. nurlanmış, daha cazibəli olmuşdu.
Sizinlə sadəcə fəlsəfi mükalimə apardıq, Çarpayının yanındakı dolabın üstündə ki-
deyilmi? tablar qalaqlanmışdı, elə oradaca “Knyaz
186 Otaqdakılar hay-küylə onu alqışlamağa İqor” operasında istifadə olunan
və təşəkkür etməyə başladılar. Yaşının dekorasiyanın mini-maketi də gözə dəyirdi.
2016 çoxluğuna baxmayaraq, Molotov qıvraq
Qədim Rusiya tarixi üzrə mütəxəssis
hərəkətlə yerindən qalxıb, görüş Semyon Semyonoviç, Lübimovu ziyarət
Valeri İvanov-Taqanski. Zəfər və ilğım iştirakçılarına təzim etdi. etməyə gəlmişdi. Onlar artıq bir qədər
– Tamaşaya görə hamınıza təşəkkür konyak da içmişdilər və odur ki, söhbətin
mövzusu tez-tez dəyişirdi.
edirəm, biz getməliyik.
O, Lübimovun əlini sıxdı və Samoylovun – Necə bilirsiniz, Çir çayı dərindir? –
bıçaqla portağalın qabığını soyan Lübimov
yanından keçərkən, gözlənilmədən ona soruşdu.
dedi:
– Çir? Öyrənmək lazımdır. Orada
– Sizə isə, cavan oğlan, uğurlar üzməmişəm. Nəyinizə lazımdır axı? İdeya
arzulayıram. Utanıb-çəkinməyin, mən də dərinliyi barədə soruşsaydınız, başa
əvvəllər dram dərnəyində oynamışam, düşərdim, Çir çayının dərinliyi nəyinizə
sonradan, hətta baş nazir oldum. gərəkdir?
“Dünyanı sarsıdan on gün” əsərinin – E-e, Semyon Semyonoviç, əzizim,
növbəti tamaşasında Viktor Samoylov bi- necə yəni nəyimə gərəkdir? Döyüşdən
nokl, diyircəkli qələm götürüb arxa sı- qabaq İqor hansı əhvali-ruhiyyədə olub –
rada əyləşdi və səhnəni izləyə-izləyə kiçik quruluşçu rejissor bunu bilməlidir, ya yox?
dəftərçəsində qeydlər aparmağa başladı. Bəzən opera tamaşalarına quruluş
Lübimov onun bu məşğuliyyətini “ədəbi verərkən, plastikanı və duruş pozalarını
tilsim” adlandırırdı. hiss etmək üçün qəhrəmanın kostyumlarını
da geyirdim. İtaliyada müğənniləri qayışla
Ertəsi gün rejissor Samoylovu yanına səhnə planşetinin üzərinə qaldırırdım və
çağırtdırıb, dedi ki, ona iki tamaşada rol
veriləcək: bunların biri – Qalileyin dostu onlar bu vəziyyətdə oxuyurdular. Bir dəfə
Soqredo, digəri isə Lenin mavzoleyi məşhur tenorlardan biri etiraz etdi ki, onu
önündə qarovulçu obrazlarıdır. Kerenski bu vəziyyətdə oxumağa Stalin də məcbur
razıyam. Vaxtından əvvəl bütün sualları verdiyi cavab isə həmişəlik Samoylovun
cavablandırmağa ehtiyac yoxdur. Həyatı yaddaşına həkk olundu:
qabaqlamaq mümkün deyil! Məsələn, Yuri – Hazırda teatr, repertuarında bu rolda
Petroviç, teatrda mümkün olmayanları sizə ehtiyac du-yur. Yadınızda saxlayın,
göstərməyə sizin haqqınız çatırmı? bu, istehsalat zərurəti adlanır. Әzizim,
– Vyaçeslav Mixayloviç, teatrda hər hələlik siz teatr üçün işləyin, bir gün teatr
şey eləmək olar, yalnız bir şərtlə: tamaşaçı da sizə işləyər.
buna inanmalıdır.
– Mən elə onu deyirəm də. Biz kimik,
nəyə çalışırıq, kommunizmdə yaşayacağıq, Lübimovun palatasında
yoxsa yox – bütün bunları zaman
göstərəcək. Doğrudur, mən təqaüdçüyəm Çoxlu gül-çiçək qoyulmuş otaq sanki
və fikirlərim bu gün direktiv-filan deyil. nurlanmış, daha cazibəli olmuşdu.
Sizinlə sadəcə fəlsəfi mükalimə apardıq, Çarpayının yanındakı dolabın üstündə ki-
deyilmi? tablar qalaqlanmışdı, elə oradaca “Knyaz
186 Otaqdakılar hay-küylə onu alqışlamağa İqor” operasında istifadə olunan
və təşəkkür etməyə başladılar. Yaşının dekorasiyanın mini-maketi də gözə dəyirdi.
2016 çoxluğuna baxmayaraq, Molotov qıvraq
Qədim Rusiya tarixi üzrə mütəxəssis
hərəkətlə yerindən qalxıb, görüş Semyon Semyonoviç, Lübimovu ziyarət
Valeri İvanov-Taqanski. Zəfər və ilğım iştirakçılarına təzim etdi. etməyə gəlmişdi. Onlar artıq bir qədər
– Tamaşaya görə hamınıza təşəkkür konyak da içmişdilər və odur ki, söhbətin
mövzusu tez-tez dəyişirdi.
edirəm, biz getməliyik.
O, Lübimovun əlini sıxdı və Samoylovun – Necə bilirsiniz, Çir çayı dərindir? –
bıçaqla portağalın qabığını soyan Lübimov
yanından keçərkən, gözlənilmədən ona soruşdu.
dedi:
– Çir? Öyrənmək lazımdır. Orada
– Sizə isə, cavan oğlan, uğurlar üzməmişəm. Nəyinizə lazımdır axı? İdeya
arzulayıram. Utanıb-çəkinməyin, mən də dərinliyi barədə soruşsaydınız, başa
əvvəllər dram dərnəyində oynamışam, düşərdim, Çir çayının dərinliyi nəyinizə
sonradan, hətta baş nazir oldum. gərəkdir?
“Dünyanı sarsıdan on gün” əsərinin – E-e, Semyon Semyonoviç, əzizim,
növbəti tamaşasında Viktor Samoylov bi- necə yəni nəyimə gərəkdir? Döyüşdən
nokl, diyircəkli qələm götürüb arxa sı- qabaq İqor hansı əhvali-ruhiyyədə olub –
rada əyləşdi və səhnəni izləyə-izləyə kiçik quruluşçu rejissor bunu bilməlidir, ya yox?
dəftərçəsində qeydlər aparmağa başladı. Bəzən opera tamaşalarına quruluş
Lübimov onun bu məşğuliyyətini “ədəbi verərkən, plastikanı və duruş pozalarını
tilsim” adlandırırdı. hiss etmək üçün qəhrəmanın kostyumlarını
da geyirdim. İtaliyada müğənniləri qayışla
Ertəsi gün rejissor Samoylovu yanına səhnə planşetinin üzərinə qaldırırdım və
çağırtdırıb, dedi ki, ona iki tamaşada rol
veriləcək: bunların biri – Qalileyin dostu onlar bu vəziyyətdə oxuyurdular. Bir dəfə
Soqredo, digəri isə Lenin mavzoleyi məşhur tenorlardan biri etiraz etdi ki, onu
önündə qarovulçu obrazlarıdır. Kerenski bu vəziyyətdə oxumağa Stalin də məcbur
