Page 211 - 2017-4
P. 211
, ovun ləzzəti keçəndə isə fikirləşdi ki, du. O vaxt birlikdə bala arzusuna 211
yenə harasa yoxa çıxan Tısbağaya heç düşmüşdülər, daha doğrusu, bu arzu tək- 2017
nə saxlamayıb. Hansı qüvvəsə ona de- cə onun ürəyindən keçmişdi... Tısbağa-
yirdi ki, bu şıltaq anaya göz qoymaq, onu nın qara rəngli üç balası, heç şübhəsiz, natali Kuliş. Baron
izləmək lazımdır. Murçikdən idi. Yaxın ətrafda təkcə Murçi-
kin rəngi bu cürdü. Bunu düşünəndə Ba-
Bir dəfə Baron küçədə Murçiklə rast- ronun gözləri önündə yenə asfalt üzərin-
laşdı. Cavan qonşu onu özünə yaxın bu- dəki xalta canlandı. Yeri gəlmişkən, xalta
raxdı və birlikdə avtomobil məktəbinin ya- indi orada görsənmirdi.
nından keçən yolun qırağına gəldilər. Ba-
ron çoxdandı köhnə sahiblərini, əvvəlki Fikirləşdi ki, ağacdan düşmək lazım-
zəngin həyatını yada salmırdı. Birdən ya- dır yoxsa axırda budağa yapışıb qalar.
xınlıqda tanış maşın dayandı, köhnə sa- “Yaman hündürdür, amma çarə nədir, gə-
hib maşından yerə düşdü. rək özüm öz qayğıma qalım. Maraqlıdır,
görəsən, Murçikin başına gələndən sahi-
– Sən salamatsan?.. bənin xəbəri varmı?”
Qəfil görüşdən hər ikisi gərildi. Kişi
Barona təpik ilişdirmək istəyirdi ki, bu vaxt Belə baxanda, Murçikdən ona pislik
Murçik yoldan adlayıb canını qurtarmağa dəyməmişdi, əksinə, ola bilsin, qəzəbli
çalışdı, amma qorxduğu üçün qəfil üstünə sahibin diqqətini də elə o yayındırmışdı.
şığıyan gümüşü avtomobili görmədi.
Sürücü əyləci basmağa, maşını vaxtında Hər işdə ehtiyatlı olduğu kimi, ağac-
dayandırmağa macal tapmadı və Tısba- dan da ağır-ağır, ehmalca düşdü. Yerə
ğanın pərəstişkarı göz önündəcə məna- çatanda maşınların hərəkətinə diqqətlə
sız şəkildə tələf oldu. Asfaltın üzərində göz qoydu, sonra qaçıb yolu keçdi.
Murçikdən qalan yalnız xaltası idi. Avto-
mobil sürətini bir qədər azaltdı, sonra ye- Yataqxanaya, həmişəki kimi, mətbə-
nidən artırıb döngədə yoxa çıxdı. Bu vaxt xin pəncərəsindən girdi. Mavi işartısı güclə
Baron da başını götürüb əkildi, yataqxa- sezilən qaz pilətəsinin üstündə balıq qı-
nanın qarşısındakı hündür qovağa dır- zardılırdı və ətrafda heç kəs gözə dəy-
maşdı. Köhnə sahib hirslə tüpürüb qara mirdi. Acından Baronun ağzının suyu axır-
maşına əyləşdi, özünün və özgənin törət- dı. Atılıb pilətənin üstünə çıxdı, bütün
diyi cinayət yerindən uzaqlaşdı. ədəb-ərkanı bir kənara qoyub, elə sapıl-
Baron qovağın qalın budağında çox cadan tələsik yeməyə başladı. Amma bu
oturub qaldı. Yerə düşməyə qorxurdu. Ye- vaxt ona “Baron” adı vermiş Larisa becid
mək istəmirdi. Bu yaşda yeməyə, onsuz addımlarla mətbəxə girdi, girən kimi də
da, tələbat kəskin olmur, amma bərk su- heyrətdən donub-qaldı, sonra elə söyüş
samışdı, başı gicəlirdi. Gün başına söydü ki, Baron küçəyə cumub var gücüylə
döydükcə sayıqlamağa başladı. İndi o, götürüldü. Küçədə piyada keçidi yox idi,
harada, hansı dünyada olduğunu unut- maşınlar isə dəlicəsinə şütüyürdü. Yolu
muşdu və bilmirdi, yerə necə düşsün. Ha- keçməzdən qabaq gərək sağa-sola ba-
ra üz tutsun, kimin yanına getsin? xaydın. Amma Baron ətrafına baxmadan
Birdən yaxınlıqda miyovuldayan üç- necə gəldi qaçırdı, çünki it-pişikdən zən-
rəngli Tısbağanın səsini eşidən kimi ol- deyi-zəhləsi gedən Larisanın qorxusu ac-
lıqdan da, susuzluqdan da dəhşətli idi.
Yalnız qırmızı maşının təkərləri altına
   206   207   208   209   210   211   212   213   214   215   216