Page 181 - 2017-4
P. 181
z-söhbətdir? Kim bilir, bəlkə də, banandan etdilər, sonra zaminə buraxdılar. İndi bu 181
zəhlələri gedir. Hər halda, bu barədə lənətə gəlmiş hoteldə işləməyə məcburam, 2017
mətbuatda heç nə yazmırlar. Zooparka isə, yenidən həbs olunmaqdan qorxuram. Bax
boynuma alım ki, çoxdandır ayaq basmıram. belə yaşayıram. Uşaqlar, onu da deyim ki, Martin Makdonax. Spokanlı təkqol
Yeniyetmə və cavan vaxtlarımda bikar- hoteldə işləmək cəhənnəm əzabından da
çılıqdan bir-iki dəfə getmişəm. Amma son- betərdir. Kim burada işləmək istəyər? Yalnız
radan hiss etdim ki, zooparka gedəndə hoteli həyatından da çox sevən pozğunlar.
ürəyim sıxılır. Oraya həmişə sərxoş olanda Həmişə istəyirəm ki, burada fövqəladə
getmişəm. Sərxoş vaxtlarımda isə həmişə hidisələr baş versin. Məsələn, hansısa fahi-
fikirləşmişəm ki, heyvanları xilas etmək, şəni bıçaqlasınlar, mən də onu xilas edim.
onları bu bəladan qurtarmaq lazımdır. Amma Yaxud lesbiyanlar bir-birini döyüb al-qana
onları xilas etmək üçün heç nə etməmişəm, qərq eləsin. Axı mən yaxamı qırağa çək-
buna ürək eləməmişəm, cəsarətim çatmayıb. mirəm, onsuz da, onları xilas edəcəyəm!
Cəsarətim yalnız ona çatıb ki, arabir İnsanların dərdinə şərik olmaq, qeydinə qal-
barmağımı hibbonun qəfəsinə uzatmışam; maq lazımdır, nə olsun ki, bizdən fərqlənirlər,
meymun barmağımdan tutub, vəssalam. bizim kimi deyillər. Buna görə hansısa les-
Barmaqlarıma görə qorxmamışam! Hib- biyan assosiasiyasından medal da ala
bon… sanki hər şeyi başa düşürdü: bilirdi bilərəm. “Lesbiyanların xilasına görə”.
ki, mən ya sərxoşam, ya da kiminsə Görəsən, belə medal varmı? Olmalıdır.
yardımına ehtiyacım var. Elə bil gözləri ilə (Pauza.) Bir arzum var. İstəyirəm, burada
soruşurdu ki, niyə içmisən, dərdin nədir? qanlı qırğın düşsün. Bir dəfə məktəbdə
Mən də öz növbəmdə sanki ona belə olduğu kimi. Sizin məktəbdə belə şey
deyirdim: “Aman Tanrım! Gör səni nə günə olmayıb? Bizdə olub. Bu, şeytan azdırması,
qoyublar. Qəfəsə salıb həbs ediblər, sənə qarabasma kimi bir şey idi. Hə, qarabasma.
barmaq uzadırlar, amma sən indi öz evində, İki çılğın sərsəm məktəbə soxulub, kimə
cəngəllikdə olmalıydın. Ağaclardan banan gəldi atəş açmağa başladılar. Nəsə işləri
dərib yeməli, başqa hibbonlarla oyna- düz getmirdi, başa düşürsünüz də. Ola
malıydın. Doğrudanmı, bütün zooparklardakı bilsin, məşqdə əzişdirmişdilər və yaxud
meymunlar gecə yuxuya gedərkən belə buna bənzər bir şey. Belə şeylər istənilən
düşünürlər: “Qulaq as, oğlan, burada adamı özündən çıxara bilər. Onlar
dünyadan xəbərsiz oturub, əyyaşların mənə kamuflyajdaydılar, meydan sulayır, özlərini
barmaq tuşladığını görmək heç də ürəyimdən göstərmək istəyirdilər. O gün məktəbdə on
deyil. Mən öz evimdə, Afrikada və ya başqa iki nəfər öldürüldü… Dediyim kimi, mən
bir yerdə olmaq, budaqdan-budağa atılmaq, həmişə cəsur olmaq, kimisə xilas etmək
banan və başqa meyvələr yemək istərdim”. istəmişəm. Amma, bilirsiniz… düzdür, igidlik
Bəzən də mənə elə gəlirdi ki, meymunlar etmədən ölmək kişilikdən deyil, amma bu
yatmağa hazırlaşarkən özlərini cəngəllikdə dava-qırğının sonunu görmədən ölmək də
hiss edirlər: “Mən qayıtdım, artıq evdəyəm, bir şey deyil. Parta arxasında oturub məsələ-
ağacdan banan dərib yeyirəm”. Amma hər misal həll elədiyin yerdə… bum! – hər şey
dəfə səhər ayılanda özlərini lənətə gəlmiş qurtarır. Vəssalam, sən adi məktəb qov-
Arizonada görürlər. Axmaq əyyaşların ğasının qurbanı olursan. And içə bilərəm, o
əhatəsində”. Sonra zooparkların daşını atıb, zaman sağ qurtaranlardan hər biri öz adi
amfetaminə qurşandım. Nəticədə məni həbs həyatını yaşamaq istərdi. Heç kəs istəməzdi
zəhlələri gedir. Hər halda, bu barədə lənətə gəlmiş hoteldə işləməyə məcburam, 2017
mətbuatda heç nə yazmırlar. Zooparka isə, yenidən həbs olunmaqdan qorxuram. Bax
boynuma alım ki, çoxdandır ayaq basmıram. belə yaşayıram. Uşaqlar, onu da deyim ki, Martin Makdonax. Spokanlı təkqol
Yeniyetmə və cavan vaxtlarımda bikar- hoteldə işləmək cəhənnəm əzabından da
çılıqdan bir-iki dəfə getmişəm. Amma son- betərdir. Kim burada işləmək istəyər? Yalnız
radan hiss etdim ki, zooparka gedəndə hoteli həyatından da çox sevən pozğunlar.
ürəyim sıxılır. Oraya həmişə sərxoş olanda Həmişə istəyirəm ki, burada fövqəladə
getmişəm. Sərxoş vaxtlarımda isə həmişə hidisələr baş versin. Məsələn, hansısa fahi-
fikirləşmişəm ki, heyvanları xilas etmək, şəni bıçaqlasınlar, mən də onu xilas edim.
onları bu bəladan qurtarmaq lazımdır. Amma Yaxud lesbiyanlar bir-birini döyüb al-qana
onları xilas etmək üçün heç nə etməmişəm, qərq eləsin. Axı mən yaxamı qırağa çək-
buna ürək eləməmişəm, cəsarətim çatmayıb. mirəm, onsuz da, onları xilas edəcəyəm!
Cəsarətim yalnız ona çatıb ki, arabir İnsanların dərdinə şərik olmaq, qeydinə qal-
barmağımı hibbonun qəfəsinə uzatmışam; maq lazımdır, nə olsun ki, bizdən fərqlənirlər,
meymun barmağımdan tutub, vəssalam. bizim kimi deyillər. Buna görə hansısa les-
Barmaqlarıma görə qorxmamışam! Hib- biyan assosiasiyasından medal da ala
bon… sanki hər şeyi başa düşürdü: bilirdi bilərəm. “Lesbiyanların xilasına görə”.
ki, mən ya sərxoşam, ya da kiminsə Görəsən, belə medal varmı? Olmalıdır.
yardımına ehtiyacım var. Elə bil gözləri ilə (Pauza.) Bir arzum var. İstəyirəm, burada
soruşurdu ki, niyə içmisən, dərdin nədir? qanlı qırğın düşsün. Bir dəfə məktəbdə
Mən də öz növbəmdə sanki ona belə olduğu kimi. Sizin məktəbdə belə şey
deyirdim: “Aman Tanrım! Gör səni nə günə olmayıb? Bizdə olub. Bu, şeytan azdırması,
qoyublar. Qəfəsə salıb həbs ediblər, sənə qarabasma kimi bir şey idi. Hə, qarabasma.
barmaq uzadırlar, amma sən indi öz evində, İki çılğın sərsəm məktəbə soxulub, kimə
cəngəllikdə olmalıydın. Ağaclardan banan gəldi atəş açmağa başladılar. Nəsə işləri
dərib yeməli, başqa hibbonlarla oyna- düz getmirdi, başa düşürsünüz də. Ola
malıydın. Doğrudanmı, bütün zooparklardakı bilsin, məşqdə əzişdirmişdilər və yaxud
meymunlar gecə yuxuya gedərkən belə buna bənzər bir şey. Belə şeylər istənilən
düşünürlər: “Qulaq as, oğlan, burada adamı özündən çıxara bilər. Onlar
dünyadan xəbərsiz oturub, əyyaşların mənə kamuflyajdaydılar, meydan sulayır, özlərini
barmaq tuşladığını görmək heç də ürəyimdən göstərmək istəyirdilər. O gün məktəbdə on
deyil. Mən öz evimdə, Afrikada və ya başqa iki nəfər öldürüldü… Dediyim kimi, mən
bir yerdə olmaq, budaqdan-budağa atılmaq, həmişə cəsur olmaq, kimisə xilas etmək
banan və başqa meyvələr yemək istərdim”. istəmişəm. Amma, bilirsiniz… düzdür, igidlik
Bəzən də mənə elə gəlirdi ki, meymunlar etmədən ölmək kişilikdən deyil, amma bu
yatmağa hazırlaşarkən özlərini cəngəllikdə dava-qırğının sonunu görmədən ölmək də
hiss edirlər: “Mən qayıtdım, artıq evdəyəm, bir şey deyil. Parta arxasında oturub məsələ-
ağacdan banan dərib yeyirəm”. Amma hər misal həll elədiyin yerdə… bum! – hər şey
dəfə səhər ayılanda özlərini lənətə gəlmiş qurtarır. Vəssalam, sən adi məktəb qov-
Arizonada görürlər. Axmaq əyyaşların ğasının qurbanı olursan. And içə bilərəm, o
əhatəsində”. Sonra zooparkların daşını atıb, zaman sağ qurtaranlardan hər biri öz adi
amfetaminə qurşandım. Nəticədə məni həbs həyatını yaşamaq istərdi. Heç kəs istəməzdi
