Page 235 - "Xəzər"
P. 235
sə olub? Vannadan çıxan Lüsya elə mənimlə tək qalmaq istəyirdi. Kabinetinin 235
xalatdaca növbətçinin yanına gedib, arxasında kiçik bir otaq var, divarları çılpaq 2016
şüşəaçan istədi. Yuyunub ətirlənmiş Alisa qadın şəkilləri ilə doludur. Ona dedim ki,
otağa gələndə, artıq stol hazır idi. Qızlar cəmisi bir saat vaxtım var – Akimovun Valeri İvanov-Taqanski. Zəfər və ilğım
çoxdan dostluq edirdilər, aralarında heç teatrında kurs yoldaşlarımla tamaşada
bir sirr yox idi. Alisa rəfiqəsinin kefsiz oynamalıyam, onda o, dərhal arxamdan
olduğunu görüncə, bildi ki, nəsə xoşagəl- yapışıb, məni divana itələdi. Mən, əlbəttə,
məz bir hadisə olub. Ancaq Lüsya bu ba- onu çox əl-qol atmağa qoymadım. Başladı
rədə ona heç nə deməmişdi. vədlər veməyə, guya məni teatra götü-
rəcək-filan… Özü də ara vermədən limonlu
– Ay qız, sənə nolub? Komissarjev- konyak içirdi. Tamaşada olmalıyam, –
skayanın Teatrında neyləyə bildin? Üzün- dedim – olmaz. Onda məni öpməyə
dən görürəm ki, hər şey bizə danışdığın girişdi… Ağzı elə iy verirdi ki, adamın ürə-
kimi deyil. yi bulanırdı. Bir sözlə, mənimlə fahişə kimi
davrandı.
– Neyləyə bilərdim, mənim başıma…
nə oyun açdığını uşaqlara danışası de- Lüsya özünə bir az da şərab süzüb,
yildim ki? rəfiqəsinə tərəf çevrildi.
– Yox, onu demirəm. Sadəcə, görürəm – Alisa, bəyəm mən fahişəyə oxşayı-
ki, özündə deyilsən, nə olub? ram? Niyə kişi, özü də yəhudi, bircə qədəh
konyakdan sonra məni öpməyə çalışır,
– Dayan, gəl içək. Yoxsa bu saat kaf- əlini ətəyimin altına soxur?.. Başlıcası isə
tar kimi ulayacağam. mən, axmaq kimi bütün bunlara dözürəm,
nədi-nədi, işə qəbul oluna bilərəm. Bu
Onlar şərab içib, üstündən üzüm ye- necə peşədir ki, insanı insan yerinə qoy-
dilər. murlar?
– Xətrinə dəydi? Yoxsa sənə gözü – Sakit ol, bu şəhərdə sənin yolunu
düşüb? – Alisa qətiyyətsiz səslə soruşdu. gözləyən başqa bir teatr var.
Lüsya şərab stəkanını boşaldıb, gö- – Orada məni gözləmirlər. Bax, Sa-
zünü pəncərədən bayıra zillədi. moylovu gözləyirlər, Nasonovla səni göz-
ləyirlər, məni isə elə-belə, sizin dəstənizdə
– Bilmirəm, mən adamlarda niyə belə olduğum üçün götürürlər. Akimov Vitkaya
təəssürat oyadıram; tamaşa bitər-bitməz yeni tamaşada rol da verəcək. Tovstonoqov
o, məni öz kabinetinin yanındakı otağa da onu gözaltılayıb. Hamımız bir yerdə
çəkdi və… oxumuşuq, amma gör, talelərimiz nə qədər
fərqlənir. Vitkaya və sənin Nasonovuna
Bu açıq-saçıq söhbəti eşidincə, Alisa afərin. Sən Volodkaya belə soyuq üz gös-
üzünü turşutdu və kurs yoldaşına qıyqacı tərməməlisən. O osetini fikrindən çıxart.
nəzər saldı. Onunla Orconikidzeyə getməyəcəksən
ki? Yerində olsaydım, Nasonıça etinasız
– Tamaşanın bitməsini də gözləmədi? qalmazdım, onunla Leninqradda qalıb,
Dərhal girişməyə başladı? – Alisa diqqətlə kefimi sürərdim. Yaraşıqlı oğlandır, gözəl
Lüsyanın səliqəylə daranmış şabalıdı cütlük olardınız, qəhrəmanları oynayar-
saçlarına, iri, yaşıl gözlərinə, makiyajsız, dınız.
solğun sifətinə baxdı.
– Mənim göstərdiyim səhnələr onun
vecinə də deyildi! – Lüsya ucadan cavab
verdi. – O, öz aktyoru Maltsevi “köməyə
görə sağ ol” deyə tələsik otaqdan çıxardı,
xalatdaca növbətçinin yanına gedib, arxasında kiçik bir otaq var, divarları çılpaq 2016
şüşəaçan istədi. Yuyunub ətirlənmiş Alisa qadın şəkilləri ilə doludur. Ona dedim ki,
otağa gələndə, artıq stol hazır idi. Qızlar cəmisi bir saat vaxtım var – Akimovun Valeri İvanov-Taqanski. Zəfər və ilğım
çoxdan dostluq edirdilər, aralarında heç teatrında kurs yoldaşlarımla tamaşada
bir sirr yox idi. Alisa rəfiqəsinin kefsiz oynamalıyam, onda o, dərhal arxamdan
olduğunu görüncə, bildi ki, nəsə xoşagəl- yapışıb, məni divana itələdi. Mən, əlbəttə,
məz bir hadisə olub. Ancaq Lüsya bu ba- onu çox əl-qol atmağa qoymadım. Başladı
rədə ona heç nə deməmişdi. vədlər veməyə, guya məni teatra götü-
rəcək-filan… Özü də ara vermədən limonlu
– Ay qız, sənə nolub? Komissarjev- konyak içirdi. Tamaşada olmalıyam, –
skayanın Teatrında neyləyə bildin? Üzün- dedim – olmaz. Onda məni öpməyə
dən görürəm ki, hər şey bizə danışdığın girişdi… Ağzı elə iy verirdi ki, adamın ürə-
kimi deyil. yi bulanırdı. Bir sözlə, mənimlə fahişə kimi
davrandı.
– Neyləyə bilərdim, mənim başıma…
nə oyun açdığını uşaqlara danışası de- Lüsya özünə bir az da şərab süzüb,
yildim ki? rəfiqəsinə tərəf çevrildi.
– Yox, onu demirəm. Sadəcə, görürəm – Alisa, bəyəm mən fahişəyə oxşayı-
ki, özündə deyilsən, nə olub? ram? Niyə kişi, özü də yəhudi, bircə qədəh
konyakdan sonra məni öpməyə çalışır,
– Dayan, gəl içək. Yoxsa bu saat kaf- əlini ətəyimin altına soxur?.. Başlıcası isə
tar kimi ulayacağam. mən, axmaq kimi bütün bunlara dözürəm,
nədi-nədi, işə qəbul oluna bilərəm. Bu
Onlar şərab içib, üstündən üzüm ye- necə peşədir ki, insanı insan yerinə qoy-
dilər. murlar?
– Xətrinə dəydi? Yoxsa sənə gözü – Sakit ol, bu şəhərdə sənin yolunu
düşüb? – Alisa qətiyyətsiz səslə soruşdu. gözləyən başqa bir teatr var.
Lüsya şərab stəkanını boşaldıb, gö- – Orada məni gözləmirlər. Bax, Sa-
zünü pəncərədən bayıra zillədi. moylovu gözləyirlər, Nasonovla səni göz-
ləyirlər, məni isə elə-belə, sizin dəstənizdə
– Bilmirəm, mən adamlarda niyə belə olduğum üçün götürürlər. Akimov Vitkaya
təəssürat oyadıram; tamaşa bitər-bitməz yeni tamaşada rol da verəcək. Tovstonoqov
o, məni öz kabinetinin yanındakı otağa da onu gözaltılayıb. Hamımız bir yerdə
çəkdi və… oxumuşuq, amma gör, talelərimiz nə qədər
fərqlənir. Vitkaya və sənin Nasonovuna
Bu açıq-saçıq söhbəti eşidincə, Alisa afərin. Sən Volodkaya belə soyuq üz gös-
üzünü turşutdu və kurs yoldaşına qıyqacı tərməməlisən. O osetini fikrindən çıxart.
nəzər saldı. Onunla Orconikidzeyə getməyəcəksən
ki? Yerində olsaydım, Nasonıça etinasız
– Tamaşanın bitməsini də gözləmədi? qalmazdım, onunla Leninqradda qalıb,
Dərhal girişməyə başladı? – Alisa diqqətlə kefimi sürərdim. Yaraşıqlı oğlandır, gözəl
Lüsyanın səliqəylə daranmış şabalıdı cütlük olardınız, qəhrəmanları oynayar-
saçlarına, iri, yaşıl gözlərinə, makiyajsız, dınız.
solğun sifətinə baxdı.
– Mənim göstərdiyim səhnələr onun
vecinə də deyildi! – Lüsya ucadan cavab
verdi. – O, öz aktyoru Maltsevi “köməyə
görə sağ ol” deyə tələsik otaqdan çıxardı,
