Page 130 - "Xəzər"

Ümidsizlik, həyata nifrət də ona tanış ğına yazırdı – hələ ətraf yerləri demirik.

idi. Lakin Şimon Şeynbaum bu əzici hissləri Dedi-qodunun ucu-bucağı görünmürdü.

qaynar enerji mənbəyinə çevirməyin yolunu Amma onların üzərində dayanmaq fikrimiz

həmişə tapırdı. Onu iş görməyə, hərəkət yoxdur.

etməyə həvəsləndirən sevimli marşda Şimşon Şeynbaum əlli altı yaşında

oxuduqları kimi: qərara aldı ki, dünyaya bir oğul gətirsə,

pis olmaz – həm varisdir, həm də nəslini,

Qalxırıq dağlara rəşadətlə, əzmlə, adını əsrlər boyu yaşadar. Onda Raya

Açılacaq bu səhər göylərin gözü. Qrispanın – özündən otuz üç yaş kiçik,

Əlvida demişik artıq dünənə, əməlli-başlı kəkələyən bəstəboy qızın

İşıqlı sabahlar gözləyir bizi! qəlbini fəth elədi. Dostların dar çevrəsində

qeyd etdikləri toydan üç ay sonra Gideon

Kaş indi gecənin qaranlığından həmin doğuldu. Amma kibus heyrətdən özünə

o yuxunu qoparıb aydına çıxaraydı, ona gəlməyə macal tapmamış, Şimşon Rayanı

yaxşı-yaxşı baxaydı, sonra beynindən geriyə, qadının əvvəlki evinə yola saldı

qovub, nəhayət, işinə davam edə biləydi. və özünü yenə ideoloji işə həsr etdi. Bu

130 Vaxt gedir axı. Rezin şlanq, şahmat qam- hərəkəti də əks-sədasız ötüşmədi, lakin

biti, qızıl balıq, kiminləsə qəzəbli mübahisə Şimşon Şeynbaumun özü də bunu etmə-
2016 – bunların arasında nə əlaqə ola bilərdi mişdən, ağrılı tərəddüdlərin məngənəsində

ki?.. bir xeyli sıxılmalı olmuşdu.

Şimon Şeynbaum uzun illər tək yaşa- İndi diqqətini toparlayıb məntiqlə götür-

mışdı. Bütün qüvvəsini ideoloji məcraya qoy etməlidi. Aha, həmin yuxu, deyəsən,

yönəldirdi. Bu iş naminə evdəki rahatlığını yenə qayıdır axı... Artıq bir söz işlətmədən

da qurban verirdi. Lakin kifayət qədər ahıl otağıma girib demişdi ki, mütləq gedib bu

yaşında belə gənclik təmizliyini, səmi- dava-dalaşa son qoymalıyam. Daha sual

miyyətini qoruyub saxlaya bilmişdi. Yalnız vermədən, onun dalına düşüb getdim.

əlli altı yaşında qəflətən Raya Qrinspanla Kimsə yeməkxananın qarşısındakı çə-

evlənmiş, Gideonun atası olmuşdu, sonra mənlikdə dekorativ göl üçün çala qaz-

da arvadından ayrılıb ideoloji işinə qayıt- mışdı, elə bil hansısa polyak mülkəda-

mışdı. Şimon Şeynbaumun evlənənədək rının qəsrinin qabağı idi, mən də bundan

tərki-dünya həyatı yaşadığını söyləmək möhkəm əsəbiləşmişdim, çünki ona bu

ikiüzlülük olardı. O, qadınların, tələbələrinin ixtiyarı verən olmamışdı. Ucadan kiminsə

Amos Oz. Küləyin yolu diqqətini həmişə cəlb edirdi. Gur saçlarına üstünə çığırırdım. Amma kim idi – anlamaq

dən düşəndə hələ lap cavan idi, küləkdən olmurdu. Nohurda qızıl balıq üzür. Bir

sərtləşmiş üzünü isə narın qırışların incə oğlan qara rezin şlanqla ora su doldurur.

naxışı örtmüşdü. Enli kürəyi, güclü çiyinləri, Qərara alıram ki, bu oyunbazlığa elə bu

səsinin məxməri ahəngi – daim istiqanlı, dəqiqə son qoyam, ancaq oğlan mənə

dalğın olması, dünyaya kifayət qədər qulaq asmır. Şlanq boyu gedib kranı tap-

skeptik münasibəti və bir də daimi tənhalığı maq, həmin o adam öz nohur planını

– qəlbləri həyəcandan quş kimi çırpınan həyata keçirməmiş suyu başdan kəsmək

qadınları onun cazibəsinə salırdı. Şayiələr istəyirəm. Elə hey gedirəm, gedirəm,

kibusun azı bir vələddüzinasını onun aya- axırda başa düşürəm ki, əslində, eyni