Page 122 - "Xəzər"
P. 122
Biz: “Hə, içərik, sağ olun,” – dedik, güman – Xeyr.
edirdik ki, bu evdə, “havasından belə xey- – Mən də. Başlanğıc üçün gündə üç
riyyəçilik ətri duyulan bu Kapitao” qəsrində dəfə qəbul edin, sonrasına baxarıq.
elə bircə “qəhvə” sözünün özündə artıq – Sağ olun, Doqerti ata.
qənd və süd var. Mən hələ Doqerti ata ilə – Növbə kimindi? – Doqerti ata gülə-
yaxşı dil tapa biləcəyimizi də düşündüm, gülə dilləndi.
çünki, həqiqətən də, onun xalqa təmən- O, həbləri axtardığı müddətdə, Klet
nasız xidmət etməsinə heyran qalmışdıq: imkan tapıb ağzındakı qəhvəni arxadakı
axı ünvanına yağdırdığımız tərifləri rədd pəncərədən bayıra tüpürmüşdü.
etsə də, hər halda, qədərində olan xoş – Belə-ə, nə istəyirdiniz? Yaxşı-yaxşı
sözlər qarşısında, hətta müqəddəs adam fikirləşin, sizin yalnız bircə şansınız var! –
belə dayana bilməz (əlbəttə, əgər bu, kefi əməlli-başlı düzəlmiş Doqerti ata
açıq-aşkar mədhiyyə deyilsə). mənə göz vurdu.
O durub yan otağa keçdi, əlində üç – Doqerti ata, – Klet ciddi görkəm alıb
ədəd bozumtul-mavi rəngli, miskin görkəmli dilləndi, – mənə qənd lazımdı.
plastmas fincanla geri qayıdıb qəhvə Bu evin kandarından içəri ayaq bas-
122 süzdü. Barmağına qəhvə töküldüyündən, dığımız andan nigarançılıq içərisində idim:
termosun ələyatımlı olmadığına görə üzr görəsən, öz istəyini necə ifadə edəcək,
2016 istədi.
nə kimi dillər tökəcək? O isə bunu çox
Mən ədəblə qəhvəmi içməyə başladım. sadə bir şəkildə, yalan-palan uydurmadan,
Gözaltı Kletə baxırdım. O, aldığı qurtumu açıqca bildirdi! “Nə gözəl”, – deyə düşün-
udmayıb ağzında saxlamışdı. düm; mən ömrümdə bunu bacarmazdım.
– Hə-ə, sizə nə köməyim dəyə bilər? – Ola bilsin, Doqerti ata vəziyyətə şadyanalıq,
növbəti əsnəməyini gizlətmək üçün əli ilə bir qədər də mifoloji sadəlik qatmaqla,
ağzını tutan Doqerti ata təkrarən soruşdu. özü də bilmədən onun işini yüngülləş-
Birinci mən danışdım. Allergiyadan dirmişdi. Ancaq, hətta belə olmuşdusa
əziyyət çəkdiyimi deyib, onda hansısa bir da, sonrakı dəqiqələrdə hər şeyi məhv
dərman olub-olmadığını soruşdum. etdi və elə özünün qumdan düzəltdiyi
– Əlbəttə, tapılar. – O, başını tərpətdi. – sehrli qəsri dəcəl uşaq kimi, bir göz qırpı-
Bu dəqiqə. Elə sizə lazım olanından va- mında uçurub dağıtdı.
rımdı. Cozef atanın da problemi sizinkin- Doqerti ata Kletin boynundan yapışıb:
dəndi. Odur ki, lazımi dava-dərman həmişə “Alçaq! Yaramaz!” – deyə-deyə onu bayıra
Çinua Açeba. Şirin bala əlimin altında olur. itələdi. Sonra üzünü mənə çevirdi. Ancaq
O, yenə yan otağa keçdi. İri bir kitab mən artıq o biri qapını tapmışdım və onun
dolabından lazım olan kitabı axtaran köməyi olmadan özüm otaqdan çıxdım.
adamlar kimi, dodaqaltı “allergiya, allergiya, Doqerti ata isə hələ də dəli kimi qışqırır,
allergiya...” mızıldandığını eşidirdim. “Aha, ağzından alov püskürürdü: “İlahi! Sənə
budur, tapdım!” – deyib, əlində dərman yalvarıram, Qiyamət günü gələndə,
şüşəsi ilə yanımıza gəldi. Qabın üstündəki Müqəddəs Ruha qarşı edilmiş bu təhqiri
etiketi gözdən keçirən Doqerti ata: unutma!.. Qənd! Qənd! Qənd!!!” Xırıltılı
– Alman dilindədi, – dedi. – Siz almanca səslə ucadan söylədiklərini eşidirdik: “Buna
oxuyursunuz? bir bax, qənd istəyirmiş! Hər gün bir stəkan
edirdik ki, bu evdə, “havasından belə xey- – Mən də. Başlanğıc üçün gündə üç
riyyəçilik ətri duyulan bu Kapitao” qəsrində dəfə qəbul edin, sonrasına baxarıq.
elə bircə “qəhvə” sözünün özündə artıq – Sağ olun, Doqerti ata.
qənd və süd var. Mən hələ Doqerti ata ilə – Növbə kimindi? – Doqerti ata gülə-
yaxşı dil tapa biləcəyimizi də düşündüm, gülə dilləndi.
çünki, həqiqətən də, onun xalqa təmən- O, həbləri axtardığı müddətdə, Klet
nasız xidmət etməsinə heyran qalmışdıq: imkan tapıb ağzındakı qəhvəni arxadakı
axı ünvanına yağdırdığımız tərifləri rədd pəncərədən bayıra tüpürmüşdü.
etsə də, hər halda, qədərində olan xoş – Belə-ə, nə istəyirdiniz? Yaxşı-yaxşı
sözlər qarşısında, hətta müqəddəs adam fikirləşin, sizin yalnız bircə şansınız var! –
belə dayana bilməz (əlbəttə, əgər bu, kefi əməlli-başlı düzəlmiş Doqerti ata
açıq-aşkar mədhiyyə deyilsə). mənə göz vurdu.
O durub yan otağa keçdi, əlində üç – Doqerti ata, – Klet ciddi görkəm alıb
ədəd bozumtul-mavi rəngli, miskin görkəmli dilləndi, – mənə qənd lazımdı.
plastmas fincanla geri qayıdıb qəhvə Bu evin kandarından içəri ayaq bas-
122 süzdü. Barmağına qəhvə töküldüyündən, dığımız andan nigarançılıq içərisində idim:
termosun ələyatımlı olmadığına görə üzr görəsən, öz istəyini necə ifadə edəcək,
2016 istədi.
nə kimi dillər tökəcək? O isə bunu çox
Mən ədəblə qəhvəmi içməyə başladım. sadə bir şəkildə, yalan-palan uydurmadan,
Gözaltı Kletə baxırdım. O, aldığı qurtumu açıqca bildirdi! “Nə gözəl”, – deyə düşün-
udmayıb ağzında saxlamışdı. düm; mən ömrümdə bunu bacarmazdım.
– Hə-ə, sizə nə köməyim dəyə bilər? – Ola bilsin, Doqerti ata vəziyyətə şadyanalıq,
növbəti əsnəməyini gizlətmək üçün əli ilə bir qədər də mifoloji sadəlik qatmaqla,
ağzını tutan Doqerti ata təkrarən soruşdu. özü də bilmədən onun işini yüngülləş-
Birinci mən danışdım. Allergiyadan dirmişdi. Ancaq, hətta belə olmuşdusa
əziyyət çəkdiyimi deyib, onda hansısa bir da, sonrakı dəqiqələrdə hər şeyi məhv
dərman olub-olmadığını soruşdum. etdi və elə özünün qumdan düzəltdiyi
– Əlbəttə, tapılar. – O, başını tərpətdi. – sehrli qəsri dəcəl uşaq kimi, bir göz qırpı-
Bu dəqiqə. Elə sizə lazım olanından va- mında uçurub dağıtdı.
rımdı. Cozef atanın da problemi sizinkin- Doqerti ata Kletin boynundan yapışıb:
dəndi. Odur ki, lazımi dava-dərman həmişə “Alçaq! Yaramaz!” – deyə-deyə onu bayıra
Çinua Açeba. Şirin bala əlimin altında olur. itələdi. Sonra üzünü mənə çevirdi. Ancaq
O, yenə yan otağa keçdi. İri bir kitab mən artıq o biri qapını tapmışdım və onun
dolabından lazım olan kitabı axtaran köməyi olmadan özüm otaqdan çıxdım.
adamlar kimi, dodaqaltı “allergiya, allergiya, Doqerti ata isə hələ də dəli kimi qışqırır,
allergiya...” mızıldandığını eşidirdim. “Aha, ağzından alov püskürürdü: “İlahi! Sənə
budur, tapdım!” – deyib, əlində dərman yalvarıram, Qiyamət günü gələndə,
şüşəsi ilə yanımıza gəldi. Qabın üstündəki Müqəddəs Ruha qarşı edilmiş bu təhqiri
etiketi gözdən keçirən Doqerti ata: unutma!.. Qənd! Qənd! Qənd!!!” Xırıltılı
– Alman dilindədi, – dedi. – Siz almanca səslə ucadan söylədiklərini eşidirdik: “Buna
oxuyursunuz? bir bax, qənd istəyirmiş! Hər gün bir stəkan