Page 81 - "Xəzər" 2017

SUQ ÇARKVİANİ
GÖZӘL ÖLÜM
Bulaqlar söhbətə başlayan kimi,
Bir maral həniri gələrsə birdən;
Gilas ağacının dizində donu,
döşündə çiçəyi çartlarsa dən-dən;
Qaranquş qanadın dimdikləyəndə,
qan damsa göylərin yanaqlarından;
Aprel qapısını açan marallar
bu ara şaftalı budaqlarından
buynuzları üstən buynuz taxarsa;
Çölün ətəyini yalayan günəş
bir dibçək düzəltsə novruzgülünə;
Bir dodaq ot versə maral marala,
Buynuzlar toqquşsa qədəh yerinə;
Həminki bağ-bağat...
boz sarmaşıqlar
ağlayan tənəyi öpərsə hərdən;
Göygözlü göylərə baxaram,
sonra
hönkürtü içində gülərəm birdən...
Varislər keçmişi xatırlayanda
Dağlar boy göstərsə güllər içindən; Zamana sığmır,
Fərəhim, qürurum daşar o anda,
Şam kimi yanaram yurdum üçün mən.
Zirvədən baxaram qartalsayağı,
Bəlkə, ötüşənlər gözümə dəyə...
Bax, onda ölərəm! –
Ölümüm azı
bənzəyər qənirsiz bir gözəlliyə...
Orijinaldan tərcümə: Rəşid Faxralı
ENİŞ 81
2017
Zamana nə deyim...
Bizdən xəbərsiz Cansuq Çarkviani. Şeirlər
göz açıb-yumuncasovuşurzaman.
Necə öləziyib biz çatanocaq,
Necə pas bağlayıbköhnə alışqan.
O gəldi, hər şeyi dəyişdi birdən,
Mən sənə nələri vəd eləyirdim.
Mən elə bilirdim
xəyallarımı
gömgöy göy üzünə bənd eləyirdim.
Mən elə bilirdim yaxşı yamanı
günlərin birində dəf eləyəcək.
Tanrı qismətini –
Gələn ölümü
bir az tez, bir az gec mədh eləyəcək.
Hələ ki, dözürəm...
Göydə çalağan,
hələ qanad çalır, indi nə deyim?!
Hələ çarpışıram...
dünyanı bir azca yormaq istəyim.