Page 82 - "Xəzər" 2017

Bir-birimizi xərcləməkdəyik, İLIQ YAĞIŞ
Mənim dəli Kürüm, dəcəl Araqvim,
İstərəm əlimi çiyninə qoyum. Sən yoxsan, tənhayam...
Kimsə öz dilini öyrədir bizə, Tənhayam, səni
Susmadan danışır bir şəhər boyu. ulduzlar nə vaxtdı çəkibdir göyə.
Mənim dörd yanımı duman bürüyüb,
Mən özüm özümə öyündüm, yetər... İlıq yağış yağır, görəsən, niyə?!
Daha öz-özümə ötən deyiləm. Elə bil hardasa itib-batmışam,
Daha gözlədiyim bir şey qalmayıb, Ömrümə tənhalıq köçür bu axşam.
A mənim cığırım, burdan geri dön, Sənin sinən rəngli stəkanlara
Burdan o tərəfə gedəndeyiləm. Yoxluğun yağışı dolduğu üçün
Könlümdən keflənmək keçir bu axşam.
ÇIX, EY GÜNӘŞ
Gözümün nurunu oğurlayaraq
Dağ-aran niyə qəmlidi. Yağışlar işləyir iliyiməcən,
82 Nədi, görəsən, dərdi, nə? Bu necə soyuqdu, necə sazaqdı?
Әn gözəl donunu geyib gələrsən.
Sellər yuyubdu meşəni,
2017 Şəriki yoxdu dərdinə. Məni yük edərsən ağ küləklərə,
Təklik ürəyimi üzür nə vaxtdı.
İlahi, özgəylə nə qeylü-qalım. Sən məni, sən məni atıb gedibsən,
Buludlar ayaq saxlasın, Qəmim səpələnsin biçənəklərə...
Düşüncəmlə tənha qalım.
Cansuq Çarkviani. Şeirlər
O tayda batdı günəşim,
Geriyə dönmədi daha.
Bağım-bostanım qurudu,
Ümid qalmadı sabaha.

İçimdən şeytan dikəlir,
Yenə sözümdü həyanım.
Günəş, görün göy üzündə
Görün, kimsəsiz yananım...