Page 57 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1
P. 57
Ìèðçÿ Øÿôè Âàçåù
Nigarım, vaxt gәlib çatdı, bu xәstә aşiqi yad et,
Mәn öylә xәstәyәm, yalnız sәnin vәslindi dәrmanım.
Kim eşqin dәrdinә yansa, o nalә eylәyәr hәr dәm,
Mәn öylә gizli yannam ki, nә nalәm var, nә әfqanım.
O mişkin zülflәrin şövqü, o ay tәk çöhrәnin mehri
Gecәylә gündüzü almış әlimdәn, mahi-tәbanım.
O yarın zülfü ruyindәn sәn ümmid gözlәmә, Vazeh,
Tutarsan Çinü Maçini, әlindә vardır imkanın.
57
***
Xoş olsun ol könül, eşqә mәkandır,
Var olsun ol fikir, eşqә hәyandır.
Susuz çeşmәyә bәnzәr ol ürәk kim,
Nә eşqin dәrdini, nә qәm duyandır.
Bax, öyrәn gör necә pәrvanә, bülbül
Olublar eşq şeydası nә zamandır.
Mәhәbbәt әhlinә bu kafidir kim,
Öz eşqiylә o, rüsvayi-cahandır.
Mәhәbbәt mürği cövlan etsә harda,
O, eşq ovlar, xәbәrdar ol, amandır.
İki dünyanı verrәm sәn baxanda,
Mәnә eşqin bu sövdası әyandır.
Necә, Vazeh, әsiri olmayım mәn
Bu eşqin qarşısında Qaf yalandır.
