Page 56 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1
P. 56
Azÿrbaycan ÿdÿbiyyatû antologiyasû
***
Nә qәdәr kim, fәlәyin sabitü-sәyyarәsi var,
Ol qәdәr sinәdә qәmzәn oxunun yarәsi var.
Deyil әflakdә kövkәb görünәn, çәrxi-bülәnd
Olubsan didә, sәrapә sәnә nәzzarәsi var.
Ruzigarı tirә, daim ki şәbi tar keçәr,
Hәr kimin eşqdә bir yari-sitәmkarәsi var.
Necә xun cuşә gәlib, eylәmәsin ahü fәqan?
56 Könlümün dideyi-giryan kimi fәvvarәsi var!
Ol qәzәldir ki, bu, Vazeh dedi, bir dәrd әhli,
Zahirәn lalә otağında qonaq-qarәsi var.
***
Gәl, ey canım ki, hicrindә dodağa çatdı bu canım,
Dodağın qoy dodağıma, özün al canı, cananım.
Sәnin atәşli çöhrәndәn iki xislәt doğub mәndә.
Gözüm ağlar, özüm yannam, inan ey çeşmi-mәstanım.
Xoşam, qәmlә sevinc tutsa әgәr dünyanı hәr yandan,
Nә onla, nә bununlayam, mәnim eşq oldu ürfanım.
Tacım ah, göz yaşım tәxt, lәşkәrim dәrddir, qәmim ölkәm,
Mәn eşqә sultan olsam da sәnin eşqindi sultanım.
Fәnayә uğrasam da bil, fәqәt mәhv olmaram, canan,
Bu müşkül hikmәti özgә tәbibdәn sorma, loğmanım.
O şirin lәlidәn şәhdü şәkәr hәrgah nәsib olsa,
Mәlәklәr nuşi-can söylәr, mәn göylәrdәn, ey xanım.
