Page 317 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1

Arif Abdullazadÿ

nә qәdәr xatirә köynәyi vardı
ürәyimizdә.
Ümidlә, çiçәklә, xatirәlәrlә
dünyada “beş günlük” xoşbәxtdik biz dә.
Bu yay necә gәldi,
necә qurtardı,

axı hәlә dünәn, elә bil dünәn
çöllәr çәmәnlikdi, bağlar nübardı,
dәnizi vardı, sәması vardı,
suyunu içmәyә,
üzüb keçmәyә,
buz bulaqları, göllәri vardı,
qoynunda bir gündә 317
ömür sürmәli ayları vardı,
illәri vardı...
Bu payız bu yaya bәnzәmәsә dә,
bilmәdik o nә vaxt, o necә gәldi,
necә qurtardı,
günәşdәn qüruba,
yerdәn göyәdәk
hәr tәrәf bardı,
yenә son bahardı.
Qızıl bağçaları,
dolu qucağı,
bulaqlar başında,
tala daşında
hәlә dә, hәlә dә yeri qaralan
nә qәdәr xatirә ocağı vardı.
Ümidin son sәsi, son közәrtisi
hәlә yaşardı...
Bu qış necә gәldi, necә başladı,
bu qış meyvәlәri, xatirәlәri
xәstә yarpaqları yaman daşladı.
Bu qışın qoynunda günlәr itәcәk,
aylar itәcәk,
Bu qış necә gәldi,
nә vaxt bitәcәk?!