Page 58 - "Xəzər"
P. 58
O “mən Allaham” deyir, eşitmirsən O, özünü Allaha şərik qoşur! “Mən Al-
bəlkə? laham” deyir…
Әbu Bəkr. Siz anlamırsız! O “mən Minbaşı. Daşları yerə atın!
– Allaham” demir! Bunu o demir!
Adamlar əllərindəki daşları yerə atırlar.
Adamlar Əbu Bəkri kənara itələyib Mənsuru Minbaşı Mənsura
daşlamağa davam edirlər. Əbu Bəkrin səsi yaxınlaşır. Onunla üzbəüz dayanır. Musiqi.
vəhşiləşmiş insan səsləri içində itib-batır.
Mənsuru dövrəyə alan müridlər də, daş Minbaşı (Mənsura astadan). Sənə
zərbələrinə tuş gəlirlər. verilən iztirablar inamın, ümidin,
sevginin qələbəsidi, şeyx...
Mənsur (alnının qanı üzünə yayıla-
yayıla məchul boşluqlara). Günəşə, Aramlı göy gurultusu eşidilir. Adamlar
sonra çönüb özünə baxan kəs Günəş başlarını qaldırıb göyə baxırlar.
şüalarıyla dolduğunu anlayar və “mən
– Günəşəm!..” deyər... Minbaşı (əsgərlərə). Aparın. (Əs-
58 Әl Cüneyd (ucadan). Әl saxlayın, gərlər Mənsurun qollarını qandallayıb
2015 ay camaat! Eşidin məni! O, Allah aparırlar.)
eşqindən kor olmuş divanədi! Qıymayın
ona! Yalvarıram sizə... (Adamlar Əl- Adda-budda yağış damlalarının səsi eşidilir.
Cüneydə məhəl qoymurlar.) İnsanlar əllərini göyə açır, yağış damlalarını
Adamlar. Kafirə qahmar çıxan, ovuclarına yığırlar.
kafirdi! (Əl-Cüneydi də daşlayırlar.) Kimsə (heyrətlə). Ay camaat, baxın,
Mənsur (səsləri eşitmir, göylərə). yağış yağır…
Səninlə mən (bədəninə baxır) bu Adamlar. Yağış!.. Biz xilas olduq…
bədəndə məskunlaşmış iki aşiqik. Məni Şükürlər olsun rəhmli Yaradana!
görən, səni görər... Səni görən, hər
ikimizi... Musiqi. İşıq dəyişir. Göy gurultusu.
Yağış yağır.
Məkana Minbaşı Əli ibn İsa və əlinizəli Qeybdən “ən əl-Həqq” kəlməsini andıran sirli
A.Məsud. Mənsur Həllac əsgərlər daxil olurlar. səslər eşidilir.
Minbaşını görcək, insanlar əl saxlayıb İnsanlar heyrət içində donub
aralanırlar. göylərə baxırlar.
Minbaşı. Burda nə baş verir? Birinci hissənin sonu
Meydana sakitlik çökür. İKİNCİ HİSSӘ
Adamlar (Mənsura işarə ilə). Bu, ÜÇÜNCÜ ŞӘKİL
haman kafir Mənsur Həllacdı! İnsanları
yolundan azdırıb küfr yayan Həllac! Yarıqaranlıq saray otağı. Sultan İbrahim ipək
üzlü yorğan-döşəyin içində
bəlkə? laham” deyir…
Әbu Bəkr. Siz anlamırsız! O “mən Minbaşı. Daşları yerə atın!
– Allaham” demir! Bunu o demir!
Adamlar əllərindəki daşları yerə atırlar.
Adamlar Əbu Bəkri kənara itələyib Mənsuru Minbaşı Mənsura
daşlamağa davam edirlər. Əbu Bəkrin səsi yaxınlaşır. Onunla üzbəüz dayanır. Musiqi.
vəhşiləşmiş insan səsləri içində itib-batır.
Mənsuru dövrəyə alan müridlər də, daş Minbaşı (Mənsura astadan). Sənə
zərbələrinə tuş gəlirlər. verilən iztirablar inamın, ümidin,
sevginin qələbəsidi, şeyx...
Mənsur (alnının qanı üzünə yayıla-
yayıla məchul boşluqlara). Günəşə, Aramlı göy gurultusu eşidilir. Adamlar
sonra çönüb özünə baxan kəs Günəş başlarını qaldırıb göyə baxırlar.
şüalarıyla dolduğunu anlayar və “mən
– Günəşəm!..” deyər... Minbaşı (əsgərlərə). Aparın. (Əs-
58 Әl Cüneyd (ucadan). Әl saxlayın, gərlər Mənsurun qollarını qandallayıb
2015 ay camaat! Eşidin məni! O, Allah aparırlar.)
eşqindən kor olmuş divanədi! Qıymayın
ona! Yalvarıram sizə... (Adamlar Əl- Adda-budda yağış damlalarının səsi eşidilir.
Cüneydə məhəl qoymurlar.) İnsanlar əllərini göyə açır, yağış damlalarını
Adamlar. Kafirə qahmar çıxan, ovuclarına yığırlar.
kafirdi! (Əl-Cüneydi də daşlayırlar.) Kimsə (heyrətlə). Ay camaat, baxın,
Mənsur (səsləri eşitmir, göylərə). yağış yağır…
Səninlə mən (bədəninə baxır) bu Adamlar. Yağış!.. Biz xilas olduq…
bədəndə məskunlaşmış iki aşiqik. Məni Şükürlər olsun rəhmli Yaradana!
görən, səni görər... Səni görən, hər
ikimizi... Musiqi. İşıq dəyişir. Göy gurultusu.
Yağış yağır.
Məkana Minbaşı Əli ibn İsa və əlinizəli Qeybdən “ən əl-Həqq” kəlməsini andıran sirli
A.Məsud. Mənsur Həllac əsgərlər daxil olurlar. səslər eşidilir.
Minbaşını görcək, insanlar əl saxlayıb İnsanlar heyrət içində donub
aralanırlar. göylərə baxırlar.
Minbaşı. Burda nə baş verir? Birinci hissənin sonu
Meydana sakitlik çökür. İKİNCİ HİSSӘ
Adamlar (Mənsura işarə ilə). Bu, ÜÇÜNCÜ ŞӘKİL
haman kafir Mənsur Həllacdı! İnsanları
yolundan azdırıb küfr yayan Həllac! Yarıqaranlıq saray otağı. Sultan İbrahim ipək
üzlü yorğan-döşəyin içində
