Page 54 - "Xəzər"
P. 54
Adamlardan biri. Ucadan danış üz çevirsin məndən! Bezsinlər məndən!
Mənsur, biz səni eşitmirik! Allahı biz (Səsi titrəyir) Səndən savayı, bir
harda axtaraq? O, hardadı?.. kimsəyə borclu qalmayım... Ya da
Mənsur (yuxudan oyanmış kimi). öldür!
Onu axtarmayın... O, hər yerdədi. İzdihamdan asta səslər. O nə
(Ucadan) Ey Allahı axtaranlar! Qulaq deyir?
asın, eşidin və agah olun! (Həyətə
“Öldür” deyir…
sakitlik çökür). Allahdan yuxarıda bir
O, Allahdan ölüm istəyir…
kimsə yoxdu ki, üstünə kölgə salsın.
O, ölmək istəyir…
Allahdan aşağıda bir kimsə yoxdu ki,
Onu çiynində saxlasın. Allahdan irəlidə Yaşıl əmmaməli hacı (irəli çıxır,
bir kimsə yoxdu ki, Ona rast gələ adamlara). Hələ dayanın bir, ona sualım
bilsin. Allahdan arxada bir kimsə yoxdu, var. (Mənsura) İndi sən mənim bir
qaçıb Ona yetə bilsin. (Heysiz təslimlə) sualıma cavab ver, mirzə! Bu, necə
Nöqtə bölünməzdi... (başı, gücü olur ki, biz bura yığışanda hər şeyi
başa düşürük. Amma elə ki, dağılışıb
tükənmiş kimi aşağı enir.)
54 evlərimizə gedirik, baxırıq ki, heç nə
2015 İşıq dəyişir. Musiqi. Həyət ilğımvari rənglərlə başa düşməmişik. Haman dünyadı ki,
dolub-daşır. İnsanlar ovsunlanmış halda
dayanıb. Yenə haman ədalətsizlik,
ətrafa diqqət kəsilirlər.
haman quldurluq, haman haqsızlıq…
İzdihamdan səslər. Bu nədi belə? Mənsur (ayılır, adamlara). Yatana
Elə bil nə isə dəyişdi… toxunanda, o ayılır. Sizsə ayılmırsız.
Burda nə baş verir? Siz… ölüsüz… (İzdiham uğultusu.)
Mənsur (özüylə danışantək, məchul
boşluqlara). Mən səni hər yerdə İzdihamdan həcəyanlı səslər.
axtardım… Küləklərin içində, buludların O nə dedi?
O, bizə “ölü” dedi!
arasında, ağac budaqlarında… Bizə “ölü” dedi!..
Səhraları, məbədləri dolaşdım... Yaşıl əmmaməli hacı. Ay camaat,
(adamlara baxır) Səni bütün üzlərdə eşitdiz o nə dedi? Qoy dediyinin
A.Məsud. Mənsur Həllac axtardım... (yazıqlaşır) Sən... izahatını versin! O bizə «ölü» dedi!
hardasan?.. Әgər biz ölüyüksə, onda o
İzdihamdan asta səslər: O nə qəbiristanlıqda yatanlar kimdi?
deyir?
Göylərlə danışır... İzdihamda çaxnaşma yaranır. Müridlər yaşıl
Adamlardan biri. Mənsur, ucadan əmmaməli hacının qollarından tutub
danış! Biz heç nə anlamırıq!.. həyətdən çıxarmaq istəyirlər.
Mənsur (səsləri eşitmir, ağrıdan Mənsur. Ona toxunmayın! (Mey-
qovrulantək, göylərə, astadan). Zəiflət dana sakitlik çökür.) Qoy qulaq assın.
məni… Gücüm çatmır daha. Dözə Dinləyib agah olsun. Xilas – eşitməkdə,
bilmirəm. Məni gözdən sal. Qoy hamı anlayıb agah olmaqdadı! Odu ki,
Mənsur, biz səni eşitmirik! Allahı biz (Səsi titrəyir) Səndən savayı, bir
harda axtaraq? O, hardadı?.. kimsəyə borclu qalmayım... Ya da
Mənsur (yuxudan oyanmış kimi). öldür!
Onu axtarmayın... O, hər yerdədi. İzdihamdan asta səslər. O nə
(Ucadan) Ey Allahı axtaranlar! Qulaq deyir?
asın, eşidin və agah olun! (Həyətə
“Öldür” deyir…
sakitlik çökür). Allahdan yuxarıda bir
O, Allahdan ölüm istəyir…
kimsə yoxdu ki, üstünə kölgə salsın.
O, ölmək istəyir…
Allahdan aşağıda bir kimsə yoxdu ki,
Onu çiynində saxlasın. Allahdan irəlidə Yaşıl əmmaməli hacı (irəli çıxır,
bir kimsə yoxdu ki, Ona rast gələ adamlara). Hələ dayanın bir, ona sualım
bilsin. Allahdan arxada bir kimsə yoxdu, var. (Mənsura) İndi sən mənim bir
qaçıb Ona yetə bilsin. (Heysiz təslimlə) sualıma cavab ver, mirzə! Bu, necə
Nöqtə bölünməzdi... (başı, gücü olur ki, biz bura yığışanda hər şeyi
başa düşürük. Amma elə ki, dağılışıb
tükənmiş kimi aşağı enir.)
54 evlərimizə gedirik, baxırıq ki, heç nə
2015 İşıq dəyişir. Musiqi. Həyət ilğımvari rənglərlə başa düşməmişik. Haman dünyadı ki,
dolub-daşır. İnsanlar ovsunlanmış halda
dayanıb. Yenə haman ədalətsizlik,
ətrafa diqqət kəsilirlər.
haman quldurluq, haman haqsızlıq…
İzdihamdan səslər. Bu nədi belə? Mənsur (ayılır, adamlara). Yatana
Elə bil nə isə dəyişdi… toxunanda, o ayılır. Sizsə ayılmırsız.
Burda nə baş verir? Siz… ölüsüz… (İzdiham uğultusu.)
Mənsur (özüylə danışantək, məchul
boşluqlara). Mən səni hər yerdə İzdihamdan həcəyanlı səslər.
axtardım… Küləklərin içində, buludların O nə dedi?
O, bizə “ölü” dedi!
arasında, ağac budaqlarında… Bizə “ölü” dedi!..
Səhraları, məbədləri dolaşdım... Yaşıl əmmaməli hacı. Ay camaat,
(adamlara baxır) Səni bütün üzlərdə eşitdiz o nə dedi? Qoy dediyinin
A.Məsud. Mənsur Həllac axtardım... (yazıqlaşır) Sən... izahatını versin! O bizə «ölü» dedi!
hardasan?.. Әgər biz ölüyüksə, onda o
İzdihamdan asta səslər: O nə qəbiristanlıqda yatanlar kimdi?
deyir?
Göylərlə danışır... İzdihamda çaxnaşma yaranır. Müridlər yaşıl
Adamlardan biri. Mənsur, ucadan əmmaməli hacının qollarından tutub
danış! Biz heç nə anlamırıq!.. həyətdən çıxarmaq istəyirlər.
Mənsur (səsləri eşitmir, ağrıdan Mənsur. Ona toxunmayın! (Mey-
qovrulantək, göylərə, astadan). Zəiflət dana sakitlik çökür.) Qoy qulaq assın.
məni… Gücüm çatmır daha. Dözə Dinləyib agah olsun. Xilas – eşitməkdə,
bilmirəm. Məni gözdən sal. Qoy hamı anlayıb agah olmaqdadı! Odu ki,
