Page 42 - "Xəzər"
P. 42
Yaradana məxsusdu ki, yaranmışlara Şəfiq ibn Müzəyyəm. Bu, bir

nəsib olmaz! (Fikrə gedir, saraya gərgin möcüzədi, şahım! Deyirlər onun

sakitlik çökür. Bir qədərdən sonra moizələri insanın ayağını bu dünyadan

Həmid ibn Abbasa) Sən özün nə üzür, onu ayrı, sehrli bir aləmə salır.
düşünürsən bu barədə? Həbib ibn Müsəlləm. Danışırlar

Həmid ibn Abbas. Açığı... mən… ki, Mənsurun dediklərini ucqar
(söz axtarır.) kəndlərdə də eşidirlər!..

Sultan İbrahim. Sən nə?

Həmid ibn Abbas (ehtiyatla). Sim qırılmasını andıran əcaib səs.
Düzünü desəm, mən özüm də bir

qədər tərəddüd içindəyəm, şahım. Sultan İbrahim (qaşqabaqlı). Bu
Sultan İbrahim (duruxur). nə sayıqlamalardı? (Qeyzlə) Nə
dediyinin fərqinə varırsanmı, Həbib?
Anlamadım…
Həmid ibn Abbas. Elm-zəkalarına, Həbib ibn Müsəlləm (qorxu dolu
gözlərlə). Bunu haman kəndlərin
dərin biliklərinə hər zaman heyran
olduğum uca şeyxlərin bu qərarı, düzü,
42 məni çaşqınlığa salır. Onların camaatı danışır, şah sağ olsun.
Sultan İbrahim (qəzəblə). Yalan
2015 dediyindən belə çıxır ki... (sir açantək,
astadan) Mənsura insan qəlbinin danışırlar!

gizlinlərini fəth edən sirli bilik verilib. Həbib ibn Müsəlləm. Onlar

Mənsurun sözlərini olduğu kimi təkrar

Külək uğultusunu, sovrulmanı andıran edirlər.

əcaib səslər. Sultan İbrahim. Nə deyirlər?

Həbib ibn Müsəlləm. Deyirlər...

Sultan İbrahim (qaşlarını çatır). (bir qədər susur, sonra çəkinə-çəkinə)

A.Məsud. Mənsur Həllac Sirli bilik? (Vəzirlərə baxır.) bu dünyanın bir sahibi, bir sultanı
Həmid ibn Abbas (ehtiyatla). var… bu da, hamıdan uca və
mərhəmətli olan Allahdı...
Mənsurun sözləri insanlara bir ayrı
cür təsir edir, şahım. Mən özüm də Sultan İbrahim. Allahu əkbər!
dəfələrlə bunun şahidi olmuşam. Onun (Salavat çevirir) Allahumməsalli əla
moizələrindən sonra şəhərin halı Muhəmmədin və ali Muhəmməd.
dəyişir. Bağdada qəribə bir sükut (Əyanlar da salavat çevirirlər.) Bunu
çökür… dananmı var?

Sultan İbrahim (taxtına söykənir). Həbib ibn Müsəlləm (ehtiyatla
Hətta belə?.. ardını gətirir). ...və ondan savayı, ayrı
sultanlıq yoxdu.
Həmid ibn Abbas (xof dolu ehti-
yatla). Bu adamın sözlərində, Sultan İbrahim (pərt olursa da,
(tərəddüdlə) ya səsində… qəribə bir

tilsim var. Onun moizələrindən sonra büruzə vermir. Boğazını arıtlayır). Çox

küçələr, dükan-bazar bomboş boşalır. əcəb. (Vəzirlər ehtiyatla bir-birinə

Alış-veriş dayanır... baxırlar.)
   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47