Page 9 - "Xəzər"
P. 9
Z YAŞIYLA AXAN ŞAİR
Bir göz yaşında azmışam
üzlə axıram aşağı,
ancaq üzü tanımıram
Bu göz yaşı məndən axır?..
Mən bu gözü tanımıram...
Bütün vücudu vә ruhuyla daim Al- 9
laha can atan Vaqifi yolundan heç nә 2015
döndәrә bilmәdi. Nә bu dünya, nә
onun mal-dövlәti, nә çox şairlәri yo- Şeirlәri bir çox dillәrdә vә ölkәlәrdә Azәrbaycan әdәbiyyatı. Göz yaşıyla axan şair
lundan azdırıb qәlәmini әlindәn salan oxunur, sevilir. Lakin özünün vә şeir-
şöhrәt azarı. Vaqifi, şәhidi olduğu lәrinin әtrafında ildәn-ilә cücәrib
Sözün әlindәn almağa heç nәyin vә yaşıllaşan kütlәvi sevgi bizim Vaqifi
heç kәsin qüdrәti çatmadı. ovutmur, onu qışın çovğununda, yayın
istisindә sәrgәrdan gәzdiyi küçәlәrdәn,
Vaqif Sözün xәstәsi, Onun quludu. yollardan ala bilmir, gözlәrinin dәrin-
Bir sözün o biri sözün yanında hansı liyinә hәkk olunmuş kimsәsizlik
vәziyyәtdә durmasından, hansı sözün qorxusunu yoxa çıxarmır. Vaqifin daim
hansına daha çox yaraşmasından iza- oyaq qәlbini, әbәdi ac ruhunu nә geniş
holunmaz zövq alan, hansı sözün xalq kütlәlәrinin mәhәbbәti, nә әcnәbi
hansına kölgә salmasından günlәrlә, millәtlәrin marağı, nә varlı mәrhәmәt-
bәzәn aylarla әzab çәkәn Vaqifin şairliyi lilәrin pәrәstişi doyura bilmir. Uzaq,
mәnә, kimsәsizlәr evindә çalışan әzab- qәdim qәrinәlәrdәn gәlmiş bu qәlbi
keş dayәnin hәyatını xatırladır. Vaqif, tәk bir İlahi Sevgi – ona nә vaxtsa
әslindә, sözlә ötürülmәsi mümkün ol- rәhmlә: “Ol!..” – demiş vә elә hәmin
mayan әlәgәlmәz duyğularını, necәsә, an da, gözlәrinin dәrinliyinә baxıb:
oturtduğu bu sözlәrә, әsl mәnada, “Şair ol!” – demiş Uca Eşqin sәbәbsiz
dayәlik edir. nisgillәr oyadan Böyük Sevgisi doyurur.
Vaqif Bayatlı bu gün Azәrbaycanda A. Mәsud
әn çox tanınan vә oxunan şairlәrdәndir.
Bir göz yaşında azmışam
üzlə axıram aşağı,
ancaq üzü tanımıram
Bu göz yaşı məndən axır?..
Mən bu gözü tanımıram...
Bütün vücudu vә ruhuyla daim Al- 9
laha can atan Vaqifi yolundan heç nә 2015
döndәrә bilmәdi. Nә bu dünya, nә
onun mal-dövlәti, nә çox şairlәri yo- Şeirlәri bir çox dillәrdә vә ölkәlәrdә Azәrbaycan әdәbiyyatı. Göz yaşıyla axan şair
lundan azdırıb qәlәmini әlindәn salan oxunur, sevilir. Lakin özünün vә şeir-
şöhrәt azarı. Vaqifi, şәhidi olduğu lәrinin әtrafında ildәn-ilә cücәrib
Sözün әlindәn almağa heç nәyin vә yaşıllaşan kütlәvi sevgi bizim Vaqifi
heç kәsin qüdrәti çatmadı. ovutmur, onu qışın çovğununda, yayın
istisindә sәrgәrdan gәzdiyi küçәlәrdәn,
Vaqif Sözün xәstәsi, Onun quludu. yollardan ala bilmir, gözlәrinin dәrin-
Bir sözün o biri sözün yanında hansı liyinә hәkk olunmuş kimsәsizlik
vәziyyәtdә durmasından, hansı sözün qorxusunu yoxa çıxarmır. Vaqifin daim
hansına daha çox yaraşmasından iza- oyaq qәlbini, әbәdi ac ruhunu nә geniş
holunmaz zövq alan, hansı sözün xalq kütlәlәrinin mәhәbbәti, nә әcnәbi
hansına kölgә salmasından günlәrlә, millәtlәrin marağı, nә varlı mәrhәmәt-
bәzәn aylarla әzab çәkәn Vaqifin şairliyi lilәrin pәrәstişi doyura bilmir. Uzaq,
mәnә, kimsәsizlәr evindә çalışan әzab- qәdim qәrinәlәrdәn gәlmiş bu qәlbi
keş dayәnin hәyatını xatırladır. Vaqif, tәk bir İlahi Sevgi – ona nә vaxtsa
әslindә, sözlә ötürülmәsi mümkün ol- rәhmlә: “Ol!..” – demiş vә elә hәmin
mayan әlәgәlmәz duyğularını, necәsә, an da, gözlәrinin dәrinliyinә baxıb:
oturtduğu bu sözlәrә, әsl mәnada, “Şair ol!” – demiş Uca Eşqin sәbәbsiz
dayәlik edir. nisgillәr oyadan Böyük Sevgisi doyurur.
Vaqif Bayatlı bu gün Azәrbaycanda A. Mәsud
әn çox tanınan vә oxunan şairlәrdәndir.
