Page 49 - "Xəzər"
P. 49
züb deyirdilәr ki, yaramıram. Axırda bir Başqaları kimi onun zarafatlarına 49
oteldә iş tapdım – qab yuyurdum. Qәşәng gülmürdüm. İrinsifәt getdikcә murdarla- 2015
yer idi – qonaqların olduğu hissә. Tünd- şırdı. Mәni daha çox işlәtmәk üçün әlindәn
qırmızı xalçalar, büllur çilçıraqlar vә gәlәni edirdi, bütün çirkli işlәri mәn İen Makyuen. Şkaf-adamla söhbәt
dәhlizin bir küncündә kiçik orkestr. Ora bi- görürdüm. Lağlağılarından tәngә
rinci gün sәhvәn gedib çıxmışdım. Mәtbәx gәlmişdim, bir gün bütün qazanları üç dәfә
o qәdәr dә qәşәng deyildi. Əslindә çirkli tәzәdәn yudurdanda dözmәyib dedim:
donuz damı idi. Deyәsәn, işçi çatışmazlığı "Сәhәnnәm ol, İrinsifәt". Bu söz ona çox
var idi, çünki mәndәn başqa qab yuyan toxundu. Heç kim bu sözü üzünә
yoxuydu. Hәr nә idisә, qırx beş dәqiqәlik demәmişdi. Günün axırına qәdәr özünә
nahar fasilәsi ilә gündә 12 saat tәk işlәmәli gәlә bilmәdi. Amma sәhәri gün birinci işi
idim. mәnә yaxınlaşmaq oldu: "Get, әsas
sobanı tәmizlә". Böyük çuqun soba var idi,
Nә iş saatlarına, nә dә işә etirazım yox mәncә, ildә bir dәfә tәmizlәnirdi. Divarları
idi, hәyatımda ilk dәfә özümü dolandır- qapqara his tutmuşdu. Tәmizlәmәk üçün
dığıma görә sevinirdim. Yox, mәni tәngә bir vedrә su vә şotka ilә sobanın içinә
gәtirәn baş aşpaz oldu. Maaşları o girdim. İçәridәn ölü pişik iyi gәlirdi. Qusma-
paylayırdı, hәmişә pulumu әskik verirdi. maq üçün burnumu tutub ağzımla nәfәs
Qalan pul, әlbәttә, birbaşa onun cibinә alırdım. Sobanın qapısı örtülәndә on
gedirdi. Özü dә bәdheybәtin biriydi. Heç dәqiqә idi ki, içәridә idim. İrinsifәt mәni
kәsin üzündә o qәdәr sızanaq gör- içәridә qıfıllamışdı. Dәmir divarların
mәzsiniz. Üzündә, alnında, çәnәsinin arxasından onun gülüşündәn başqa heç
altında, qulağının yanında, hәtta qulaq nә eşitmirdim. Nahar vaxtım keçәnә qәdәr
mәrcәklәrindә. İri, qabarıq, qırmızı vә sarı beş saat mәni orada saxladı. Üfunәtli qara
sızanaqlar vә qaysaqlar... Bilmirәm, onu sobada beş saat. Bundan sonra mәni
niyә yemәyә yaxın buraxırdılar. Amma o qabları yumağa da mәcbur elәdi. Necә
mәtbәxdә belә şeylәrә fikir vermirdilәr. hirslәndiyimi tәsәvvür edә bilәrsiniz. İşimi
Tuta bilsәydilәr, tarakanları da bişirәrdilәr. itirmәk istәmәdiyimdәn heç nә demәdim.
Baş aşpaz, doğrudan, mәni bezdirirdi. O biri gün sәhәr yemәyindәn qalan qabları
Mәnә “qorxunc” deyirdi, guya çox gülmәli yumağa başlayanda, İrinsifәt mәnә
zarafat edirdi: "Ey Qorxunc! Bu gün heç yaxınlaşıb dedi: "Qorxunc, sәnә demәdim
quş qorxutmusan?" Bir bunu deyәnin sobanı tәmizlә?" Mәn yenә su vә şotka
özünә bax! Heç bir qadın onun irinli sifәtinә götürüb sobaya girdim. Mәn içәri girәn kimi
baxmazdı. Başı irinlә dolu idi, çünki qapı çırpıldı. Dәli oldum. İrinsifәtә ağlıma
pozğun vә әclafın biriydi. Bütün günü, jur- gәlәn hәr söyüşü söydüm, әllәrimin dәrisi
nallara baxıb seliyini axıdırdı. Kaftar soyulana qәdәr divarı yumruqladım. Bir
xadimәlәrin dalınca qaçırdı, heç birinin azdan sakitlәşib yerimi rahatlamağa
yaşı altmışdan aşağı deyildi, çoxu qara, çalışdım. Qıc olmasın deyә ayaqlarımı
çirkin idi. İndi dә gözümün qabağındadır, tәrpәdirdim. Tәxminәn altı saatdan sonra
hırıldaya-hırıldaya, ağzı tüpürcәklәnә- İrinsifәtin gülüşünü eşitdim. Sonra soba
tüpürcәklәnә әlini yubkalarının altında isinmәyә başladı. Əvvәl inanmadım,
gәzdirirdi. Xadimәlәr isә qovulmaqdan özümdәn şübhәlәndim. Amma yox.
qorxur, heç nә demirdilәr. Bәlkә sizin İrinsifәt sobanı vam odda yandırmışdı. Bir
gözünüzdә o, normal sayılır. Ancaq mәnim azdan istidәn otura bilmәdim, çömbәlmәli
kimi olmaq daha yaxşı idi.
oteldә iş tapdım – qab yuyurdum. Qәşәng gülmürdüm. İrinsifәt getdikcә murdarla- 2015
yer idi – qonaqların olduğu hissә. Tünd- şırdı. Mәni daha çox işlәtmәk üçün әlindәn
qırmızı xalçalar, büllur çilçıraqlar vә gәlәni edirdi, bütün çirkli işlәri mәn İen Makyuen. Şkaf-adamla söhbәt
dәhlizin bir küncündә kiçik orkestr. Ora bi- görürdüm. Lağlağılarından tәngә
rinci gün sәhvәn gedib çıxmışdım. Mәtbәx gәlmişdim, bir gün bütün qazanları üç dәfә
o qәdәr dә qәşәng deyildi. Əslindә çirkli tәzәdәn yudurdanda dözmәyib dedim:
donuz damı idi. Deyәsәn, işçi çatışmazlığı "Сәhәnnәm ol, İrinsifәt". Bu söz ona çox
var idi, çünki mәndәn başqa qab yuyan toxundu. Heç kim bu sözü üzünә
yoxuydu. Hәr nә idisә, qırx beş dәqiqәlik demәmişdi. Günün axırına qәdәr özünә
nahar fasilәsi ilә gündә 12 saat tәk işlәmәli gәlә bilmәdi. Amma sәhәri gün birinci işi
idim. mәnә yaxınlaşmaq oldu: "Get, әsas
sobanı tәmizlә". Böyük çuqun soba var idi,
Nә iş saatlarına, nә dә işә etirazım yox mәncә, ildә bir dәfә tәmizlәnirdi. Divarları
idi, hәyatımda ilk dәfә özümü dolandır- qapqara his tutmuşdu. Tәmizlәmәk üçün
dığıma görә sevinirdim. Yox, mәni tәngә bir vedrә su vә şotka ilә sobanın içinә
gәtirәn baş aşpaz oldu. Maaşları o girdim. İçәridәn ölü pişik iyi gәlirdi. Qusma-
paylayırdı, hәmişә pulumu әskik verirdi. maq üçün burnumu tutub ağzımla nәfәs
Qalan pul, әlbәttә, birbaşa onun cibinә alırdım. Sobanın qapısı örtülәndә on
gedirdi. Özü dә bәdheybәtin biriydi. Heç dәqiqә idi ki, içәridә idim. İrinsifәt mәni
kәsin üzündә o qәdәr sızanaq gör- içәridә qıfıllamışdı. Dәmir divarların
mәzsiniz. Üzündә, alnında, çәnәsinin arxasından onun gülüşündәn başqa heç
altında, qulağının yanında, hәtta qulaq nә eşitmirdim. Nahar vaxtım keçәnә qәdәr
mәrcәklәrindә. İri, qabarıq, qırmızı vә sarı beş saat mәni orada saxladı. Üfunәtli qara
sızanaqlar vә qaysaqlar... Bilmirәm, onu sobada beş saat. Bundan sonra mәni
niyә yemәyә yaxın buraxırdılar. Amma o qabları yumağa da mәcbur elәdi. Necә
mәtbәxdә belә şeylәrә fikir vermirdilәr. hirslәndiyimi tәsәvvür edә bilәrsiniz. İşimi
Tuta bilsәydilәr, tarakanları da bişirәrdilәr. itirmәk istәmәdiyimdәn heç nә demәdim.
Baş aşpaz, doğrudan, mәni bezdirirdi. O biri gün sәhәr yemәyindәn qalan qabları
Mәnә “qorxunc” deyirdi, guya çox gülmәli yumağa başlayanda, İrinsifәt mәnә
zarafat edirdi: "Ey Qorxunc! Bu gün heç yaxınlaşıb dedi: "Qorxunc, sәnә demәdim
quş qorxutmusan?" Bir bunu deyәnin sobanı tәmizlә?" Mәn yenә su vә şotka
özünә bax! Heç bir qadın onun irinli sifәtinә götürüb sobaya girdim. Mәn içәri girәn kimi
baxmazdı. Başı irinlә dolu idi, çünki qapı çırpıldı. Dәli oldum. İrinsifәtә ağlıma
pozğun vә әclafın biriydi. Bütün günü, jur- gәlәn hәr söyüşü söydüm, әllәrimin dәrisi
nallara baxıb seliyini axıdırdı. Kaftar soyulana qәdәr divarı yumruqladım. Bir
xadimәlәrin dalınca qaçırdı, heç birinin azdan sakitlәşib yerimi rahatlamağa
yaşı altmışdan aşağı deyildi, çoxu qara, çalışdım. Qıc olmasın deyә ayaqlarımı
çirkin idi. İndi dә gözümün qabağındadır, tәrpәdirdim. Tәxminәn altı saatdan sonra
hırıldaya-hırıldaya, ağzı tüpürcәklәnә- İrinsifәtin gülüşünü eşitdim. Sonra soba
tüpürcәklәnә әlini yubkalarının altında isinmәyә başladı. Əvvәl inanmadım,
gәzdirirdi. Xadimәlәr isә qovulmaqdan özümdәn şübhәlәndim. Amma yox.
qorxur, heç nә demirdilәr. Bәlkә sizin İrinsifәt sobanı vam odda yandırmışdı. Bir
gözünüzdә o, normal sayılır. Ancaq mәnim azdan istidәn otura bilmәdim, çömbәlmәli
kimi olmaq daha yaxşı idi.
