Page 454 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1

Azÿrbaycan ÿdÿbiyyatû antologiyasû

Hörümçәk torunda can verәn cücә...

Hörümçәk torunda can verәn cücü,
Sәn ki, bu dünyada yemdәn savayı,
Heç nә tanımadın, heç nә bilmәdin...
...Ölümdәn savayı,
Heç nә qalmadı...
Vızıldadın – haray tәpdin,
Әl uzadan olmadı.
Hörümçәk torunda can verәn cücü,
Dünyanın yem ucu, ölüm ucu var.
Bir dә,
Dürlü-dürlü keflәri,
Dürlü-dürlü dәrdlәri...
Hörümçәk torunda can verәn cücü,
454 Sәnin azadlığın mәnim әlimdә
Bir su içimi...
Hörümçәk başının üstünü alıb.
Mәnim taleyimsә bir özgәsinin
Bircә imzasından asılı qalıb...

* * *

İçinnәn qovulan adam –
Getmәyә yerin qalmadı.
Gölündә boğuldum, dünya,
Bir saman çöpün olmadı...

İçdin gözümün yağını
Mәn sәni sevdikcә, dünya.
Oydun mәnim gül bağrımı
Sәnә – can, dedikcә, dünya.

Dilimi çaldın, ay ilan!
Gözümü tökdün ay şeytan!
Әlimi kәsdin, ay cәllad!
Yağımda qovurdun mәni...

İçinnәn qovulan adam –
Getmәyә yerin qalmadı.
Gölündә boğuldum, dünya,
Bir saman çöpün olmadı...