Page 51 - "Xəzər"
P. 51
inə! Sənə göstərilən etimadın bu saray əvvəllər kimin olub? (Divan 51
əvəzidimi bu, Әbu Tofiq? üzvləri, vəzirlər vahimə içində susurlar.) 2015
Əbu Tofiq günahkar halda başını aşağı salır. Sultan İbrahim (ayağa qalxır, A.Məsud. Mənsur Həllac
Saraya gərgin sükut çökür. Divan üzvləri hiddətlə). Mənim atamın!
oğrun-oğrun bir-birinə baxırlar. Sultan əlini
çənəsinə vurub fikrə gedir. Külək uğultusu Qonaq (əhvalı dəyişmədən, Sul-
eşidilir. Əcaib səslər. İşıq dəyişir. tana). Bəs ona qədər?
Sultan İbrahim (küləyin səsinə Sultan İbrahim. Babam Sultan Ca-
fikirdən ayılır). Bu nə səsdi belə? Bu hangir ibn Osmanın!
nədi? Elə bil çıraqların işığı azaldı?..
Qonaq. Bir yerin ki, sakinlərinin
Divan üzvləri, vəzirlər duruxmuş halda biri gedib, o biriləri gələ, karvansara
ətraflarına baxırlar. Möhtəşəm cırıltı səsi. deyil, nədi?
Hamı duruxub sakitliyə diqqət kəsilir. Saray
otağının qapıları taybatay açılır və içəri uzun Sim titrəyişini andıran səs.
əbalı, üzübağlı Qonaq daxil olur. Sultan,
vəzirlər və divan üzvləri heyrət içində donub Sultan İbrahim (heyrət içində).
qalırlar. Qonaq dinib-danışmadan, oturmağa Sən... kimsən?.. (Səsi məkanı bürüyür,
otağın sakitliyində əks-səda verir).
yer axtarırmış kimi, otağı dörd dolana- Bura nə məqsədlə gəlmisən? (Qonaq
dolana künc-bucağa göz gəzdirir. dinmir. Qeyzlə) Mənə cavab ver!
Sultan İbrahim (ovsunlaşmış halda Qonaq (sanki qeybdən gələn ilahi
Qonağa). Sən… kimsən? (Səsi otaq səslə). İbrahim!.. Nə qədər ki,
boyu əks-səda verir.) ölməmisən oyan!..
Qonaq (ayaq saxlayır). Mən?.. Sultan İbrahim (dəhşət içində
(Etinasız) Yoldan ötən yolçu. geriyə səndələyir). Sən… kimsən?
Sultan İbrahim (təəccüblə). İşıq dəyişir. Qəfil fırtınanı andıran qorxulu
Yolçu?.. (Əsəbi) Bura nə cürətlə musiqi. Divan üzvləri və vəzirlər vahimə
gəlmisən? Sənə nə lazımdı?
içində donub qalırlar.
Qonaq (oturmağa yer axtarantək Fərraş, ardınca yaraqlı əsgərlər daxil olurlar.
oyan-buyanına baxır). Özümə bu kar-
vansarada oturmağa münasib yer Sultan İbrahim (Qonağa işarə ilə,
axtarıram. Fərraşa). Tutun onu!
Sultan İbrahim (heyrətlə). Kar- Əsgərlər hücum edincə, Qonaq yox olur.
vansara?.. (Qəzəblənir). Amma axı Heyrət səsləri.
bura karvansara deyil, mənim
sarayımdı! Nə cürətlə belə danışırsan? İşıq dəyişir. “Yox oldu”, “qeybə çəkildi...”
deyən səslər bir-birinə qarışır.
Qonaq (halı dəyişmədən, ətraf-
dakılara). Burda kim mənə deyə bilər, Sultan İbrahim (sarsılmış halda
taxta çökür. Astadan). Gedin… (Saraya
əvəzidimi bu, Әbu Tofiq? üzvləri, vəzirlər vahimə içində susurlar.) 2015
Əbu Tofiq günahkar halda başını aşağı salır. Sultan İbrahim (ayağa qalxır, A.Məsud. Mənsur Həllac
Saraya gərgin sükut çökür. Divan üzvləri hiddətlə). Mənim atamın!
oğrun-oğrun bir-birinə baxırlar. Sultan əlini
çənəsinə vurub fikrə gedir. Külək uğultusu Qonaq (əhvalı dəyişmədən, Sul-
eşidilir. Əcaib səslər. İşıq dəyişir. tana). Bəs ona qədər?
Sultan İbrahim (küləyin səsinə Sultan İbrahim. Babam Sultan Ca-
fikirdən ayılır). Bu nə səsdi belə? Bu hangir ibn Osmanın!
nədi? Elə bil çıraqların işığı azaldı?..
Qonaq. Bir yerin ki, sakinlərinin
Divan üzvləri, vəzirlər duruxmuş halda biri gedib, o biriləri gələ, karvansara
ətraflarına baxırlar. Möhtəşəm cırıltı səsi. deyil, nədi?
Hamı duruxub sakitliyə diqqət kəsilir. Saray
otağının qapıları taybatay açılır və içəri uzun Sim titrəyişini andıran səs.
əbalı, üzübağlı Qonaq daxil olur. Sultan,
vəzirlər və divan üzvləri heyrət içində donub Sultan İbrahim (heyrət içində).
qalırlar. Qonaq dinib-danışmadan, oturmağa Sən... kimsən?.. (Səsi məkanı bürüyür,
otağın sakitliyində əks-səda verir).
yer axtarırmış kimi, otağı dörd dolana- Bura nə məqsədlə gəlmisən? (Qonaq
dolana künc-bucağa göz gəzdirir. dinmir. Qeyzlə) Mənə cavab ver!
Sultan İbrahim (ovsunlaşmış halda Qonaq (sanki qeybdən gələn ilahi
Qonağa). Sən… kimsən? (Səsi otaq səslə). İbrahim!.. Nə qədər ki,
boyu əks-səda verir.) ölməmisən oyan!..
Qonaq (ayaq saxlayır). Mən?.. Sultan İbrahim (dəhşət içində
(Etinasız) Yoldan ötən yolçu. geriyə səndələyir). Sən… kimsən?
Sultan İbrahim (təəccüblə). İşıq dəyişir. Qəfil fırtınanı andıran qorxulu
Yolçu?.. (Əsəbi) Bura nə cürətlə musiqi. Divan üzvləri və vəzirlər vahimə
gəlmisən? Sənə nə lazımdı?
içində donub qalırlar.
Qonaq (oturmağa yer axtarantək Fərraş, ardınca yaraqlı əsgərlər daxil olurlar.
oyan-buyanına baxır). Özümə bu kar-
vansarada oturmağa münasib yer Sultan İbrahim (Qonağa işarə ilə,
axtarıram. Fərraşa). Tutun onu!
Sultan İbrahim (heyrətlə). Kar- Əsgərlər hücum edincə, Qonaq yox olur.
vansara?.. (Qəzəblənir). Amma axı Heyrət səsləri.
bura karvansara deyil, mənim
sarayımdı! Nə cürətlə belə danışırsan? İşıq dəyişir. “Yox oldu”, “qeybə çəkildi...”
deyən səslər bir-birinə qarışır.
Qonaq (halı dəyişmədən, ətraf-
dakılara). Burda kim mənə deyə bilər, Sultan İbrahim (sarsılmış halda
taxta çökür. Astadan). Gedin… (Saraya
