Page 226 - "Xəzər"
P. 226
Lütfiyyə: Mən onsuz da oturan Әli (Lampanı söndürür): Belə olmaz
deyiləm. Salamat qalın (Gedir). e. İşığı görən gəlir...
Әli: Sər görüm döşəyi.
Zilha: Görməmiş kimi niyə tələsirsən
axı. Həm də biz hələ heç evlənməmişik. ON ÜÇÜNCÜ ŞӘKİL
Әli: Nikah da sonra olar da.
Zilha: Bir nəfəs al da. Nəsə içək. Projektor
Әli: Ay qız, inanırsan, sənin yanında Gərək tamaşadan millət ibrət götürə.
olanda elə bilirəm yaxama gül taxıblar. Dekorasiya
(Qapı döyülür. Gələn Hafizədir). Eyni.
Hafizə: Maşallah, yüz dəfə maşallah. Gonbul polis (Gəlir): Artıq burda sona
Bir-birinizə nə yaman yaraşırsız. Qovuş- çatsın...
durana şükür olsun. Gözaydınlığına Dərviş (Yan tərəfdən gələrək tamaşaçı-
gəlmişəm... lara): Buyurun, tədarükümüzü görək,
Әli (Kefi qaçır): Sağ ol, Hafizə bacı. inşallah, cümə günü toyumuzu edərik...
Sabah söhbət edərik. (Pərdə yavaş-yavaş enir).
Hafizə: Dayanan deyiləm, onsuz. Sağ Cəfər (Səhnənin aşağısından gələrək
226 olun.
tamaşaçıların arasına girir): Yavaş... bu
2015 Әli: Şükür ilahi. Zilha (Zilha qucağına tamaşa belə xoş qurtara bilməz e.
girir, naz edərək qaçır), ay qız, gəl görüm Dərviş (Səhnənin qarşısında donub
yanıma. qalıb): Vay, Manyak Cəfər.
Zilha (Onun dediyini edir): Hə, gəldim.
Nədi? ON DÖRDÜNCÜ ŞӘKİL
Әli: Gözümün içinə bax.
Zilha: Baxdım, nədi? Projektor
Әli: Tut görüm əlimi. Xoşbəxtliyə mane olan dəvətikanı
Zilha (Onun dediklərini edir): Tutdum, Manyak Cəfər səhnədə. Və ya yalan ikən
nədi? doğruya çevrilən dastan.
Haldun Tanər. Kəşanlı Әli dastanı Әli: Zəhirmar. Sən heç kinoya-zada Cəfər: Nə bilmişdin bəs? Hamı danışdı.
baxmamısan? İndi də növbə dəvətikanlarındadı. (Tamaşa-
Gonbul polisin səsi (Çöldən): Hamı çılara) Әli ilə balaca bir məsələmiz var...
evinə. Tez. Hamı evinə. ( Ağaclara tərəf yeriyir).
(Qapı döyülür. Gələn Raziyyədir. Şərif: Dərviş, get mane ol, görüm.
Dayanıb onlara qibtə ilə baxır). Dərviş (Cəfər silahını götürdükdən
Raziyyə: Gözaydınlığına gəlmişəm. sonra): Görmürsən işi var?
Qucaqlaşın, görüm, cüt göyərçin kimi. Az Nuru: Qağa, ay qağa...
əzab çəkməmisiz. Әlbəttə, haqqınızdı (Ah Cəfər: Mənə də Manyak Cəfər deyirlər
çəkir). ha. Hanı o bambılı Әli...
Әli (Əməlli-başlı məmnundu): Sağ ol, (Çayxanada işıq. Əli diksinir. Zilha onu
Raziyyə bacı. (Əsəbi). Sabah söhbət bərk-bərk tutur).
edərik də bunu. Cəfər: Adə, bişərəf, bəri bax. Eşitdim
Raziyyə: Burdan keçirdim. Gəldim ki, bu axşam zifafa girirsən. Bülənd bəyin
gözaydınlığı verim. ( Ah çəkir və gedir). artığı indi də sənə qalıb?
deyiləm. Salamat qalın (Gedir). e. İşığı görən gəlir...
Әli: Sər görüm döşəyi.
Zilha: Görməmiş kimi niyə tələsirsən
axı. Həm də biz hələ heç evlənməmişik. ON ÜÇÜNCÜ ŞӘKİL
Әli: Nikah da sonra olar da.
Zilha: Bir nəfəs al da. Nəsə içək. Projektor
Әli: Ay qız, inanırsan, sənin yanında Gərək tamaşadan millət ibrət götürə.
olanda elə bilirəm yaxama gül taxıblar. Dekorasiya
(Qapı döyülür. Gələn Hafizədir). Eyni.
Hafizə: Maşallah, yüz dəfə maşallah. Gonbul polis (Gəlir): Artıq burda sona
Bir-birinizə nə yaman yaraşırsız. Qovuş- çatsın...
durana şükür olsun. Gözaydınlığına Dərviş (Yan tərəfdən gələrək tamaşaçı-
gəlmişəm... lara): Buyurun, tədarükümüzü görək,
Әli (Kefi qaçır): Sağ ol, Hafizə bacı. inşallah, cümə günü toyumuzu edərik...
Sabah söhbət edərik. (Pərdə yavaş-yavaş enir).
Hafizə: Dayanan deyiləm, onsuz. Sağ Cəfər (Səhnənin aşağısından gələrək
226 olun.
tamaşaçıların arasına girir): Yavaş... bu
2015 Әli: Şükür ilahi. Zilha (Zilha qucağına tamaşa belə xoş qurtara bilməz e.
girir, naz edərək qaçır), ay qız, gəl görüm Dərviş (Səhnənin qarşısında donub
yanıma. qalıb): Vay, Manyak Cəfər.
Zilha (Onun dediyini edir): Hə, gəldim.
Nədi? ON DÖRDÜNCÜ ŞӘKİL
Әli: Gözümün içinə bax.
Zilha: Baxdım, nədi? Projektor
Әli: Tut görüm əlimi. Xoşbəxtliyə mane olan dəvətikanı
Zilha (Onun dediklərini edir): Tutdum, Manyak Cəfər səhnədə. Və ya yalan ikən
nədi? doğruya çevrilən dastan.
Haldun Tanər. Kəşanlı Әli dastanı Әli: Zəhirmar. Sən heç kinoya-zada Cəfər: Nə bilmişdin bəs? Hamı danışdı.
baxmamısan? İndi də növbə dəvətikanlarındadı. (Tamaşa-
Gonbul polisin səsi (Çöldən): Hamı çılara) Әli ilə balaca bir məsələmiz var...
evinə. Tez. Hamı evinə. ( Ağaclara tərəf yeriyir).
(Qapı döyülür. Gələn Raziyyədir. Şərif: Dərviş, get mane ol, görüm.
Dayanıb onlara qibtə ilə baxır). Dərviş (Cəfər silahını götürdükdən
Raziyyə: Gözaydınlığına gəlmişəm. sonra): Görmürsən işi var?
Qucaqlaşın, görüm, cüt göyərçin kimi. Az Nuru: Qağa, ay qağa...
əzab çəkməmisiz. Әlbəttə, haqqınızdı (Ah Cəfər: Mənə də Manyak Cəfər deyirlər
çəkir). ha. Hanı o bambılı Әli...
Әli (Əməlli-başlı məmnundu): Sağ ol, (Çayxanada işıq. Əli diksinir. Zilha onu
Raziyyə bacı. (Əsəbi). Sabah söhbət bərk-bərk tutur).
edərik də bunu. Cəfər: Adə, bişərəf, bəri bax. Eşitdim
Raziyyə: Burdan keçirdim. Gəldim ki, bu axşam zifafa girirsən. Bülənd bəyin
gözaydınlığı verim. ( Ah çəkir və gedir). artığı indi də sənə qalıb?
