Page 219 - "Xəzər"
P. 219
Zilha: Zibil, murdar. yetimi geyindirib-keçindirmək qədər 219
Әli: Vələdüzna. savabdı”. Mən də savaba girdim də. 2015
Zilha: Sudan çıxmış qurbağa kimi
sifətimə marıtdama, səndən qorxan-zad Әli (Onun üstünə şığıyaraq): Onun Haldun Tanər. Kəşanlı Әli dastanı
deyiləm. sifətinə kislota ataram. Səni də doğraram.
Әli: Hə, nə dedin? Sonra da gedib özümü asaram.
Zilha: “Hə” demirlər, “Bəli” deyirlər.
Qurşunçu Həsibənin sidikli oğlu. Zilha: Məni doğra. Özünü öldür. Ancaq
Әli: Nə tez yadından çıxıb qapı-qapı ona əl vurma. Abırlı adamdı. İstəmirəm
gəzib zeytun diləndiyin. bizə görə nəsə olsun.
Zilha: Sənin də yaman tez yadından
çıxıb zibil yeşiklərindən qovun, qarpız Bülənd (Şoferi ilə birgə gəlir): Nə olub,
qabığı gəmirdiyin? gözəlim? Səni narahat edirlər?
(Tamaşaçılara tərəf çevrilərək “necə
dedim?” jesti edir). Zilha: Bir az dalaşmışıq, əhəmiyyət
Әli: Get, özünü at. vermə.
Zilha: Sən get özünü parkdakı
çarhovuza at. İt oğlu it. Bülənd: Tez gedək burdan, səni
Әli: Səni dördə vurub, on ikiyə bölüb, incitmədilər ki?
çiy-çiy yeyərəm.
Zilha: Yerişinə-zadına bax bunun. Zilha: Kimin ki, bir az mədəniyyəti
Qulağına qar suyu dolmuş xərçəng kimi var, o məni incitməz (Əliyə tərəf baxır).
əyilə-əyilə yeriyir. Mədəniyyətsizin sözü mənə təsir eləmir.
Әli: O soxulcana oxşayan Bülənd səni Eşşək arısının vızıldamasını adam heç
məşuqəsi eləyib, qəhbə. Bu da yalandı? vecinə alar? (Qol-qola girib gedirkən, Zilha
Boxçaçı Rəsmiyyə dedi. qayıdıb gəlir, tamaşaçılara tərəf çevrilib
Zilha: Mən əlimdən də tutdurmaram. “necədi, yaxşı dedim?” kimi jest edir).
Kəbinlə alsa, lap yaxşı olar, ondan sonra,
pah, paxıllığından istəyirsən divara dırmaş. (Onlar çıxandan sonra, Əli bilmir
Әli: Kəbinlə alacaq. Pah! Gözlə! neynəsin. Tapançasına əl atır. Sarsılıb.
Daxmalardan qız almaq, ya da zibil maşını Dərviş, Niyazi, Təməl, Hidayət onu
işlətmək – eyni şeydi. ovundurmaq üçün yanına gəlir).
(Bayaq Zilhanın elədiyi hərəkəti indi
Astav, Niyazi, Təməl, Hidayət tamaşaçılara Әli: Rədd olun!
tərəf çevrilib təkrarlayır). (Astav, Niyazi, Təməl, Hidayət
Dördü birdən: Görək, indi necə qorxudan qaçıb dağılışırlar. Səhnədə tənha
olacaq? qalan Əli üzüqoylu stolun üstünə sərilir.
Zilha: Axmaq, kəsəcəksən səsini (Əliyə Özünü saxlaya bilmir. Hönkürə-hönkürə
şillə vurur) ağlamağa başlayır. Bir az keçdikdən sonra
Astav: Neynədin axı, ay Zilha bacı? özünə gəlir. Burnunu çəkir).
Zilha: Şərif bacı bilirsən nə deyir? Әli: Lənətə gəlmiş fələk. Yenə məni
Deyir ki, “mərifətsizə yerini göstərmək, qır qazanında yandırdın (Gözünün yaşını
qoluyla silir. Yenə özünü əvvəlki kimi
heybətli aparmağa başlayır. Gurultulu
səslə). Təməl, Dərviş, Nuru, Niyazi, gəlin,
ayə.
(Çağırılanlar və Hidayət yüyürə-yüyürə
gəlib, sıraya düzülürlər).
Hamısı: Әmr elə, qardaş.
Әli: Təməl.
Әli: Vələdüzna. savabdı”. Mən də savaba girdim də. 2015
Zilha: Sudan çıxmış qurbağa kimi
sifətimə marıtdama, səndən qorxan-zad Әli (Onun üstünə şığıyaraq): Onun Haldun Tanər. Kəşanlı Әli dastanı
deyiləm. sifətinə kislota ataram. Səni də doğraram.
Әli: Hə, nə dedin? Sonra da gedib özümü asaram.
Zilha: “Hə” demirlər, “Bəli” deyirlər.
Qurşunçu Həsibənin sidikli oğlu. Zilha: Məni doğra. Özünü öldür. Ancaq
Әli: Nə tez yadından çıxıb qapı-qapı ona əl vurma. Abırlı adamdı. İstəmirəm
gəzib zeytun diləndiyin. bizə görə nəsə olsun.
Zilha: Sənin də yaman tez yadından
çıxıb zibil yeşiklərindən qovun, qarpız Bülənd (Şoferi ilə birgə gəlir): Nə olub,
qabığı gəmirdiyin? gözəlim? Səni narahat edirlər?
(Tamaşaçılara tərəf çevrilərək “necə
dedim?” jesti edir). Zilha: Bir az dalaşmışıq, əhəmiyyət
Әli: Get, özünü at. vermə.
Zilha: Sən get özünü parkdakı
çarhovuza at. İt oğlu it. Bülənd: Tez gedək burdan, səni
Әli: Səni dördə vurub, on ikiyə bölüb, incitmədilər ki?
çiy-çiy yeyərəm.
Zilha: Yerişinə-zadına bax bunun. Zilha: Kimin ki, bir az mədəniyyəti
Qulağına qar suyu dolmuş xərçəng kimi var, o məni incitməz (Əliyə tərəf baxır).
əyilə-əyilə yeriyir. Mədəniyyətsizin sözü mənə təsir eləmir.
Әli: O soxulcana oxşayan Bülənd səni Eşşək arısının vızıldamasını adam heç
məşuqəsi eləyib, qəhbə. Bu da yalandı? vecinə alar? (Qol-qola girib gedirkən, Zilha
Boxçaçı Rəsmiyyə dedi. qayıdıb gəlir, tamaşaçılara tərəf çevrilib
Zilha: Mən əlimdən də tutdurmaram. “necədi, yaxşı dedim?” kimi jest edir).
Kəbinlə alsa, lap yaxşı olar, ondan sonra,
pah, paxıllığından istəyirsən divara dırmaş. (Onlar çıxandan sonra, Əli bilmir
Әli: Kəbinlə alacaq. Pah! Gözlə! neynəsin. Tapançasına əl atır. Sarsılıb.
Daxmalardan qız almaq, ya da zibil maşını Dərviş, Niyazi, Təməl, Hidayət onu
işlətmək – eyni şeydi. ovundurmaq üçün yanına gəlir).
(Bayaq Zilhanın elədiyi hərəkəti indi
Astav, Niyazi, Təməl, Hidayət tamaşaçılara Әli: Rədd olun!
tərəf çevrilib təkrarlayır). (Astav, Niyazi, Təməl, Hidayət
Dördü birdən: Görək, indi necə qorxudan qaçıb dağılışırlar. Səhnədə tənha
olacaq? qalan Əli üzüqoylu stolun üstünə sərilir.
Zilha: Axmaq, kəsəcəksən səsini (Əliyə Özünü saxlaya bilmir. Hönkürə-hönkürə
şillə vurur) ağlamağa başlayır. Bir az keçdikdən sonra
Astav: Neynədin axı, ay Zilha bacı? özünə gəlir. Burnunu çəkir).
Zilha: Şərif bacı bilirsən nə deyir? Әli: Lənətə gəlmiş fələk. Yenə məni
Deyir ki, “mərifətsizə yerini göstərmək, qır qazanında yandırdın (Gözünün yaşını
qoluyla silir. Yenə özünü əvvəlki kimi
heybətli aparmağa başlayır. Gurultulu
səslə). Təməl, Dərviş, Nuru, Niyazi, gəlin,
ayə.
(Çağırılanlar və Hidayət yüyürə-yüyürə
gəlib, sıraya düzülürlər).
Hamısı: Әmr elə, qardaş.
Әli: Təməl.
