Page 217 - "Xəzər"
P. 217
nciri, o biri əlində çantası səhnəni o Lap quyruğuna kimi 217
tərəf bu tərəfə yellənə-yellənə keçir). Görmürsən? 2015
Brüsseldə mağazadan,
Niyazi (Arxasınca baxır): İlahi, sənə Alıb bunu Bülənd bəy, Haldun Tanər. Kəşanlı Әli dastanı
şükür. Әrəb atı kimi,
Şəcərəsi var bunun.
Təməl: Arvad tayfası deyil? Adəmi də
peşman eləyiblər. Atası İran şahında,
Anası Səudiyyədədi,
Dərviş: Bu lap yolunu azıb ki? Sir- Xalaoğlusu, bacısı,
sifətinə bax bunun. Nə haldadı. Londonda lorddadı,
Hamiləykən anası,
Astav: Nuru elə bil son model maşındı Xəstəxanada yatıb,
e. Çətinliklə doğubdu.
İki baytar bu yazığı,
Təməl (Əlinin itini görür): Qarabaş, Keysəriyyəylə tutub,
gəl. Adə, bunun quyruğunu kim kəsib? Naz-qozludu Şamama,
Heç nə yemir iştahsız.
Astav: Üç ay əvvəl Әli qağa kəsdirdi
də. Səhər südlü, peçenyesi,
Dana əti günorta,
Təməl: Niyə kəsdirib ki? Acqarına qreypfurt,
Astav: Zilhanı görəndə quyruğunu Gecələri ət bulyonu,
yelləyib sevinirmiş. Gündə üç dəfə həm də,
Təməl: Adə, itdi e bu. Nə qanır axı Vitaminin də atır.
küsülü-filan?
Dərviş: Baxın, baxın. Zilhanın Elçisi var qum təkin,
gəzdirdiyi əhliləşmiş itin arxasınca gedir. Bu Foks Tərriyə var e,
(Zilha Şamama ilə birgə musiqi sədaları İngilis səfirliyindəki,
altında səhnənin ortasına tərəf gəlir). Bir də balaca Pekinuva,
Zilha: İtil. (Qarabaşı qovur)! İtil!. İsveç səfirinin iti,
(Zilha Şamamanı qucağına alıb Şamamanı görəndə,
Qarabaşın arxasınca ağzını büzərək baxır). Ağlı başından çıxır,
Adə, kirli, pasaqlı,
Şamamanın nəğməsi Ağzı sulu avara,
Yavaş gəl, yavaş, Şamama hara, sən hara?
Şamama hara, sən hara, Şamamamız əzizdi
Yerini bil, Qarabaş, Hamı öz yerin bilsin.
Zir-zibilli avara.
Ağzı sulu heyvan, O sənin tay-tuşundu?
O sənin tay-tuşundu? O balaca xanımdır.
O balaca xanımdır, (Əli yan tərəfdədir. Əliylə Astavı yanına
Әynində də paltarı, çağırır).
Hamısı da markadı,
Bilmirsən?
Yuyunub ətirlənib,
Arada iylə bir, bax
Eşitmirsən?
Tükləri də daranmış,
tərəf bu tərəfə yellənə-yellənə keçir). Görmürsən? 2015
Brüsseldə mağazadan,
Niyazi (Arxasınca baxır): İlahi, sənə Alıb bunu Bülənd bəy, Haldun Tanər. Kəşanlı Әli dastanı
şükür. Әrəb atı kimi,
Şəcərəsi var bunun.
Təməl: Arvad tayfası deyil? Adəmi də
peşman eləyiblər. Atası İran şahında,
Anası Səudiyyədədi,
Dərviş: Bu lap yolunu azıb ki? Sir- Xalaoğlusu, bacısı,
sifətinə bax bunun. Nə haldadı. Londonda lorddadı,
Hamiləykən anası,
Astav: Nuru elə bil son model maşındı Xəstəxanada yatıb,
e. Çətinliklə doğubdu.
İki baytar bu yazığı,
Təməl (Əlinin itini görür): Qarabaş, Keysəriyyəylə tutub,
gəl. Adə, bunun quyruğunu kim kəsib? Naz-qozludu Şamama,
Heç nə yemir iştahsız.
Astav: Üç ay əvvəl Әli qağa kəsdirdi
də. Səhər südlü, peçenyesi,
Dana əti günorta,
Təməl: Niyə kəsdirib ki? Acqarına qreypfurt,
Astav: Zilhanı görəndə quyruğunu Gecələri ət bulyonu,
yelləyib sevinirmiş. Gündə üç dəfə həm də,
Təməl: Adə, itdi e bu. Nə qanır axı Vitaminin də atır.
küsülü-filan?
Dərviş: Baxın, baxın. Zilhanın Elçisi var qum təkin,
gəzdirdiyi əhliləşmiş itin arxasınca gedir. Bu Foks Tərriyə var e,
(Zilha Şamama ilə birgə musiqi sədaları İngilis səfirliyindəki,
altında səhnənin ortasına tərəf gəlir). Bir də balaca Pekinuva,
Zilha: İtil. (Qarabaşı qovur)! İtil!. İsveç səfirinin iti,
(Zilha Şamamanı qucağına alıb Şamamanı görəndə,
Qarabaşın arxasınca ağzını büzərək baxır). Ağlı başından çıxır,
Adə, kirli, pasaqlı,
Şamamanın nəğməsi Ağzı sulu avara,
Yavaş gəl, yavaş, Şamama hara, sən hara?
Şamama hara, sən hara, Şamamamız əzizdi
Yerini bil, Qarabaş, Hamı öz yerin bilsin.
Zir-zibilli avara.
Ağzı sulu heyvan, O sənin tay-tuşundu?
O sənin tay-tuşundu? O balaca xanımdır.
O balaca xanımdır, (Əli yan tərəfdədir. Əliylə Astavı yanına
Әynində də paltarı, çağırır).
Hamısı da markadı,
Bilmirsən?
Yuyunub ətirlənib,
Arada iylə bir, bax
Eşitmirsən?
Tükləri də daranmış,
